Another Chance

Chapter 9: Being with you

Chapter 9: Being with you

"O-ouch." daing ko nang maramdaman ko ang sakit ng katawan ko. 

Aishh! Bakit ba ang sakit? Ano bang nangyari? 

Umayos ako ng upo at inis-scan ang paligid. Nandito pa rin pala ako sa apartel. Pero asan si Kyle?

Right on time. Pagkatanong na pagkatanong ko nun biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Kyle. 

"Are you alright, now?" lumapit siya sakin at inalalayan akong makaupo. Tiningnan tingnan niya naman ako na para bang inii-scan din. Hilig lang sa Scan? 

"Not really. My body hurts as well as my head. What happened?" umupo na rin siya sa kama, katabi ko.

"You really don't remember, don't you?" Aba itatanong ko ba naman kung may naalala ako? May pagka shunga talaga nito ni Kyle. Walang Common sense. Tsk.

Tumango nalang ako bilang sagot para hindi na siya mapahiya.

"Last night, you got panicked when the light turned off." Yeah. He's right. "You even run towards outside and keep shouting like you saw a ghost." pagpapatuloy niya.

Napahinto naman ako. Naaalala ko na. Oo tama kaya ako tumakbo dahil may nakita akong creature. And I know it's a ghost.

"Your so stupid. I told you to stay here but you didn't listen. Now, look at yourself. Tsk, noob." hindi pa din ako tumitingin sa kanya. "Hey. I'm talking to you."

"K-Kyle." tumingin naman siya sakin nang nakakunot ang noo. "I saw a g-ghost last night."

"Don't be silly. There's no such thing as a ghost." Tumayo na siya sa pagkakaupo sa kama at kinuha ang phone.

"Kyle, I'm serious." sinundan ko siya at nilapitan. Hindi siya nagpatinag sa ginagawa niya.

"Nadine, It's just your imagination." hindi man lang ako nagawang lingunin. Patuloy lang siya sa pagkalikot ng phone niya. Sino ba katext niya?

"But-" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko nang-

*Kruurururur Krurur*

Naalala ko nga pala na hindi pa ako kumakain simula pa kagabi. Tsk. Kainis naman kasi eh ang tagal dumating nung service.

Oo nga pala.

Tumingin-tingin ako sa paligid at *sniff *sniff.

"Don't worry I already fixed things up before you woke up. I made sure that the room is already clean." Ah kaya naman pala malinis na yung kwarto. Wala ng dust. "And stop thinking nonsense. You're just hungry. Let's go." 

Tinalikuran na niya ako at dumiretso na sa pinto. What am I thinking? Maybe Kyle's right, It's just my imagination. Gutom lang siguro ito.

Tumakbo ako palabas ng kwarto at sinundan siya. 

Ambilis naman niya maglakad. Nandun agad siya sa may maliit na dining table at nakaupo. Napatingin naman ako sa paligid. Bakit wala paring tao? Past lunch time na ah.

"What are you still waiting for?" bored na tanong niya. Kanina pa pala ako tulala.

Umupo nalang ako sa chair beside him. Napatingin naman ako sa kanya at nagkakalikot na naman siya ng phone. 

Sino ba katext niya at parang busy na busy siya? Naku-curious naman tuloy ako. Para kong nakaramdam ng inis. Magkasama kami pero sa phone siya nakatingin.

"Don't look at me like that. I'm innocent." Luh? Pinagsasabi nito. "I can see anger in your eyes." pagpapatuloy niya nang makita niya ang pagtataka ko.