Your promblems

Ανωνυμος [5]

-Γεια, σου στελνω με αφορμη το καινουργιο σου βιβλιο.Η αληθεια ειναι οτι σκεφτηκα πολυ πριν αου στειλω. Τα πραγματα στην ζωη μου πανε τοσο χαλια.
Ωρες ωρες νιωθω τοσο μονη μου..
Καλυτερα να τα παρω απο την αρχη. Ειμαι μια μαθητρια του 19 -20 της γ' Γυμνασιου . Το σχολειο για εμενα απο το δημοτικο αποτελουσε πεδιο μαχης που συνεχως ερχοντουσαν κατα πανω μου τοξα και σφαιρες.

Αρχισα να προσαρμοζομαι σε αυτην την πραγματικοτητα, να προσπαθω να δειχνω πιο σκληρη,να απανταω στις επιθεσεις τους ή να μην ειμαι εγω η ευαισθητη -τουλαχιστον οχι μπροστα τους.
Τις τελευταιες δυο χρονιες του δημοτικου εκλαιγα καθε μερα μολις γυρνουσα σπιτι. Δεν ηθελα να παω σχολειο. Σε ολα αυτα ειχα παρηγορια την αγκαλια της μαμας μου η οποια μου προτεινε να φυγω απο εκει κι ετσι εκανα οταν πηγα Γυμνασιο.
Σε αυτο το Γυμνασιο, στην αρχη δεν γνωριζα κανεναν ομως επειδη νομιζαν οι κοπελες οτι ειμαι ομορφη και οτι θα κλεψω την προσοχη των αγοριων απο εκεινες.

Ετσι εκεινες αρχισαν να με βριζουν. Παραλληλα εγω ανεπτυξα τις σχεσεις μου με τα αγορια.Σταδιακα εκανε φιλιες οι οποιες ομως δεν κρατησαν και πολυ.
Φτανει το καλοκαιρι της πρωτης γυμνασιου και μενω μονη μου.
Στη β' γυμνασιου ειχα στοχους ενας απο αυτους συμπεριλαμβανε το 15 μελες και τα καταφερα βγαινοντας δευτερη.
Χαρα εγω. Νευρα οι αλλοι.
Η ζωη μου συνεχιζε εται εως τα Χριστουγεννα που βρηκα μια κοπελα εντελως διαφορετικη απο εμενα και γρηγορα γιναμε φιλες.
Ποτε δεν πιστεψα οτι θα κρατησει για παντα αυτη η φιλια ..αλλα περιμενα να εχει εναν λογο για να διαλυθει.
Αντεξε μεχρι τον Αυγουστο που αρχισε να με γραφει και να βγαινει με αλλα παιδια.

Μεχρι να αρχισει η γ' γυμνασιου δεν μιλουσαμε καν. Ενιωθα μονη μου, απομονωμενη.
Προσπαθησα να βρω μια φιλη , μια παρεα η οποια εστω και για λιγο θα με κανει να νιωσω μελος της.Αδικος κοπος. Επεστρεψα σε μια παρεα που ειχα στην α' γυμνασιου και ειχα πει με μια κοπελα να βαλουμε και οι δυο για 15 μελες. Ετσι και καναμε, βγηκα πρωτη με 76 και εκεινη δευτερη με 48.

Προσπαθησε με οποιονδηποτε τροπο να με βγαλει απο την θεση του προεδρου.

Ομως δεν τα καταφερε παρολο που βρηκα στηριγμα κατι κομπλεξικα αγορακια της τριτης οπου θεωρουν κατωτερο το γυναικειο φυλο.

Ολοι μαζι λοιπον με βριζουν και λενε πως λεω πραγματα που ποτε δεν ειπα.

Ολοι μαζι με κοροϊδευουν και με ειρωνευονται.Δεν εχω νιωσει ποτε πιο ασχημα. Ξες πως ειναι να μην σε θελουν?Οτι και να κανεις να σε βριζουν? Και τελος να μην μπορεις να κανεις τιποτα γι αυτο?

Σκεφτηκα να παραιτηθω απο την θεση,ουτως η αλλως λογικα γι αυτο γινονται ολα αυτα αλλα δεν θελω να τους δωσω απλοχερα την νικη.
Ομως ολο αυτο με εξαντλει ..δεν ξερω τι να κανω.

Και η ειρωνεια σε ολο αυτο ειναι οτι καθε φορα εριχνα το φταιξιμο πανω μου, εψαχνα να βρω τα λαθη μου , ομως ευτυχως ή δυστυχως δεν μπορουσα να τα βρω ουτε εγω ουτε οι αλλοι.
Σε καθε τελος μια φιλιας υπηρχε συνηθως ενας καυγας στον οποιο λεγαμε στο τι εφταιξε ο καθενας.
Ποτε κανεις δεν μου ειπε π.χ. Πως δεν κραταω τα μυστικα της, πως δεν ειμαι εκει για εκεινη.
Παντα απλα μου εριχναν την ευθυνη χωρις επιχειρηματα κι εγω μετα εμενα μονη με τις σκεψεις μου για να ψαχνω λαθη που δεν βρεθηκαν ποτε, στολισμενη με τις πιο ωραιες βρισιες.

_____________________________________

Απαντηση:

Πραγματικα πιστευω ειναι πολυ δυσκολο να αντιμετωπιζεις κατι τετοιο.

Σιγουρα κανεις απο ολους αυτους δεν καταλαβαινει τα συναισθηματα σου.

Δεν τους νοιαζει.

Αλλα θα ερθει η μερα..

Ολα αυτα δεν ξεχνιουνται.

Η μοιρα θα τους το ανταπωδωσει ισως ετσι, ισως καπως διαφορετικα.

Αν δεν το μετανιωσουν κακο του κεφαλιου τους.

Δεν χρειαζεται να στεναχωριεσαι.

Εχεις πλαι σου τους γονεις σου, τους συγγενεις σου και εμας, εδω στο wattpad.

Θα ειμαστε παντα διπλα σου,
σε οτι χρειαστεις.

Πιατευω στο Λυκειο θα ειναι πολυ καλυτερα.

Επισης καλα κανεις . Μην τους αφησεις να σε μειωσουν.

Αν τους αφησεις να παρουν την θεση τωρα , καθε φορα θα νομιζουν οτι
οτι εχεις τους ανηκει..και θα θελουν να στο παρουν.

Μεινε εκει. Δυνατη.

Μην σε νοιαζει.

Αν γινει κατι χοντρο ή αν νιωθεις οτι δεν αντεχεις αλλο μπορεις να πας και στον διευθυντη και να του μιλησεις.

Θα καταλαβει.

Οπως και στους γονεις σου που πιστευω το εχεις κανει ηδη.

Μην σε νοιαζει αν καταστραφηκαν οι φιλιες χωρις λογο..απλα σκεψου οτι ειναι καλυτερο απο το να χαλαγαν υστερα απο καποια χρονια.

Ειναι καλυτερο να μην εχεις καθολου φιλους , παρα να εχεις και απο πισω σου να σε βριζουν.

Παντως πιστεψε με , για ολα αυτα μια μερα θα ανταμοιφθεις.

Μην το βαζεις κατω.

Ελπιζω να βοηθησα.
Καλη τυχη & καλο κουραγιο.
😘😕❤❤❤