Chapter 11

55 5 0
                                    

Jorine Delos Santos

        Sh*t as in sh*t. si RON! Si JOSHUAA! Itong gwapong nilalang na to nasaktan ko. Muntik na kong lumuhod sa hiya. Kasi nga nasaktan ko sya. Pangarap ko lang syang mahawakan dati, ngayon sinaktan ko pa sya! 

"Sorry po!"

"Its ok, Its my fault"

"Masakit ba? Sorry talaga natakot kasi ako e, Sorry" Nung mga panahong yung lumong lumo ako. Hiyang hiya ako sa sarili ko, pero at the same time masaya kasi Sh*t naman yung ideal guy ng lahat ng kababaihan nasa tabi ko. Hindi ko sya matingnan sa mata kasi nakayuko ako parati kasi nahihiya din ako sa kanya, tapos ang tangkad tangkad nya pa. Basketball player e.

"Wag ka ngang yumuko, Dont blame yourself. Its my fault ok?" Sabi nya. Kaya napayuko lalo ako kasi enebe kinelege ekee. Feeling ko sasabog yung pisngi ko kahit sa simpleng ganun feeling ko tuloy boyfriend ko sya. (Assuming)

"Ok, Bakit ka nga pala sumusunod sakin kanina? may kasalanan ba akong naggawa sayo?

"Wala naman. E nakita kasi kitang naglalakad mag isa e hindi naman siguro masamang sumabay sayo? Punta kasi akong ichill. Papalamig lang. Ikaw ba jorine san ka pupunta?"

"Ikaw ba jorine san ka pupunta?" hindi naman ako nagpapakilala sa kanya pero bakit kilala nya ako?  Paano nya nalaman? iniistalk nya ba ako? Hindi naman siguro. Hindi naman sya magaaksaya ng time para lang kilalanin ako.

"Sa ichill din ako pupunta, favorite place ko yun lalo na pag gusto ko mapagisa o kaya naman pag tinatamad ako gumawa ng kung ano dun lang ako napunta. Paano mo nga pala nalaman pangalan ko?"

"Ahhh, Gawa kasi ng sa ID mo nakita ko yang pangalan mo. Tsaka nakita kita kanina sa room kaya alam kong kaklase kita"

Tapos yumuko na lang ako. Kasi kinikilig pa din ako. At sa wakas sa malayo layong nalakad namin nakadating din kami sa ichill. Hindi naman ako napagod paglalakad e, sumakit lang yung paa ko kasi ang taas ng sapatos na sinuot ko napagalitan kasi ako ni ate hindi na daw ako nagmukang babae kaya wala na din akong naggawa sinuot ko. pero last na araw na tayo. Di na mauulit. HA-HA-HA

Ron Joshua

        May konting ilang pa din sa pagitan namin ni jorine. Well, Kilala ko na sya matagal na. Madalas kasi maikwento ni chairmane si jorine dati e. Kaya naisipan kong isearch sa fb and nung nakita ko tiningnan ko kaagad yung wall nya and may nafeel akong kakaiba sa kanya. tiningnan ko mga photos nya.

        Scroll lang ako ng scroll and nakakita ako ng picture nya dun ko lang napagtanto na maganda sya. Nakaayos kasi sya JS ata nila yun e. She's really beautiful in red. Lutang yung ganda nya. Ann that was the only picture na walang eyeglasses si jorine. Almost one week din akong nagstalk sa kanya pero naiilang akong makipagusap sa kanya hindi kasi ako nakikipagusap hanggat di ko pa nakikita sa personal. Kaya hinyaan ko na lang tapos nung tinigilan ko ng magtitingin sa wall nya paulit ulit lang naman nakikita ko araw araw e.  Pero sa totoo lang nainlove ako sa kanya kahit sa pictures lang. Walang nakakaalam na ginagawa ko yun. Misteryoso akong tao ayoko ng may gumagalaw ng gamit ko lalo na sa bahay kaya wala talagang nakaalam.

        Kaya kanina sa classroom nung nakita ko sya parang may nafeel akong something sa kanya. Feeling ko matagal ko na syang kilala. Kaya inabangan ko na lang sya sa may gate kasi alam ko namang dadaan sya dun. Kaya nung medyo papalayo na sya sakin sinundan ko sya. And yeah. Sinaktan nya ako. pero kasalanan ko naman e. Kaya pinalampas ko na lang. Habang naglalakad kami dun ko lang napagisip isip ko sya pala yung babaeng iniistalk ko dati.

        Ibang iba na kasi itsura nya ngayon before lagi syang nakapuyod ng napakataas ngayon nakababa na . At mas bagay sa kanya yun."

--------------------------------------------------------------------------

"Pwede bang magshare na lang tayo sa table? Wala na kasing space e"

"Sure. Ok lang naman. Nagkasabay na din naman tayo kanina" And yumuko ako habang hawak hawak ko yung paa ko nag excuse naman ako sa kanya, sobrang sakit kasi talaga ng paa ko.

"Bakit anong nangyare sayo?" 

"Ang sakit kasi ng paa ko. Ang layo layo ng nalakad natin tapos taas taas pa ng sapatos ko e hindi naman kasi ako sanay mag ganito. Napilitan lang"

"Sino bang nagsabi sayong mag ganyan ka?"

"Ate ko, sabi nya kasi hindi na daw ako nag mukang babae e. lagi na lang kasing flat shoes suot ko., Dun ako nasanay e."

"Dont depend yourself on others. You can be special in your own way. Maganda ka naman e. Nahihiya ka lang aminin sa sarili mo yung totoo. Patingin nga ng paa mo, ill massage it."

Dont Play Game With a NerdTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon