Μια αγάπη.... Ένας στόχος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24 "Μου λειπω"

Αφου κοιμηθηκα και ξυπνησα με νευρα πηγαστην μαμα μου που σαν ψυχολογος θα μου πει κατι...

Εγω - Μαμα...

Μαμα - Δεν χρειαζετε ακουσα τον marcus εχθες το βραδυ...

Εγω - Ρε μαμα θυμασαι ποσο χαρουμνεη ειμουν οταν εμαθα οτο θα ερχομασταν εδω και οτι μενω κοντα με τα ιδωλα μου

Μαμα - Αγαπη μου ναι.... καταβενω οτι τωρα πια δεν εχεις αυτον τον ενθουσιασμο... δεν ειναι οτι φευγεις απο το marcus απλα τον συνηθησες...

Εγω - Με τον Νικο δεν ειμουν ετσι.... ειμουν παντα χαρουμενη

Μαμα - Μεχρι που σε χωρισε γιατι δεν δεχοταν οτι σου αρεσε ο marcus

Εγω - Ναι και παλι ομως...

Μαμα - Ακουσε λιγο.... Δεν ξερεις ουτε εσυ τι θες... ο Νικος δεν ξερω πως μπλεχτηξε στην κουβεντα αλλα ξερω οτι μπλεχθηκε καποτε στην ζωη σου και συνεχειζει και τωρα.... τωρα ειναι μια μακρινη αναμνηση για εσενα το παρον σου ειναι ο marcus... Βαζω στοιχημα οτι κατι σου ειπε ο Νικος...

Κουνησα καταφατικα το.κεφαλι μου και πηγα στο δωματιο της ελενης...

Ελενη - Μπα.... πως και απο δω?

Εγω - Κοφτο ρε ελενη... πες μου λιγο κατι...

Ελενη - Θα βγω με τον tinus και τα αλογα μας ... οπως καταλαβενεις βιαζομαι πες μου γρηγορα...

Εγω - Αστο... Δεν θελω τιποτα να σου πω...

Ελενη - Ρε αντωνελα στασ..

Δεν προλαβε να πει τιποτα αλλο ειχα ειδη φυγει...Κοιταζω το.κινητο μου καο βλεπω ενα μηνυμα απο τον Νικο στο κινητο μου...

"Αντωνελα χερομαι που βλεπω οτιεισαι στον σωστο τον δρομο.... μονο εγω σε καταλαβενω γιατι ειμαι emo .... ειμαστε το ιδιο αντωνελα οσο και να μην σου αρεσει"

Ειχε δικιο... ετσι του απανταω με τροπο ωστε να μην καταλαβει οτη δεν τα παω καλα με τον mac ωστε να μην παρει και πολυ θαρρος...

"Κοιτα... απλα μου θυμησες την υπεροχη ζωη μου σαν emo... Ο marcus σεβετε οτι καπωτε ειμουν emo και δεν εχει προβλημα ουτε και τωρα...δεν ειμαστε το ιδιο... εγω δεν σε αφησα επειδη σου αρεσε μια τραγουδιστρια.... δεν ειξερα καν αν θα τα εφτιαχνα ποτε με τον marcus... ακομα καο τωρα δεν το πιστευω..."

Ο Νικος μου απαντησε σχεδον αμεσως...

"Αν γελασω θα γινω κακος? Δεν το εγκρινει και το ξερω... το φανταζομαι... τωρα πια εσθανεσαι τοοσο μονη που θα ειθελες να εισουν στην ελλαδα και να ζουσες ξανα την προηγουμενη ζωη σου"

Ουπς... με ξερει καλα...αυτο ακριβως σκεφτομουν

"Δεν χρειαζετε να παω ελλαδα για να ζησω ηρεμα..."

Εκεινος απαντησε μονο με ενα "😂😂"
δεν ειξερα τι ειθελε να πει με αυτο αλλα μαλλον ηρωνια ηταν...

Αρχισα να κλαιω γιατι θυμομουν στιγμες με τον marcus και με τον νικο... ο νικος δεν ξερω που κολλουσε γενικα ... αλλα παντου υπηρχε... δεν θελω καμια σχεση μαζι του απλα ... μου θυμηζει εμενα... την αντωνελα που χεροταν με την metal  μουσικη και με τα μαυρα ρουχα... μου λειπω...