Μια αγάπη.... Ένας στόχος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 35

    ~ Antonella pov ~

Ξύπνησα... Ήμουν πάνω σε ένα κραβατι και έπεφτε δυνατό φως στο πρόσωπο μου και με τυφλώνε. Μα πού βρίσκομαι; το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι να κάνω προπόνηση με τον Prince όσο ο Marcus μιλούσε με την.... Τώρα θυμήθηκα... Έπεσα από το άλογο... Ακούω την φωνή της Ελένης αχνά νομίζω...

Ελένη - Αντωνελα... είσαι καλά; με ακούς...;

Εγώ - Ε.. Ελ.. Ελένη

Ελενη - Εδώ είναι

Εγώ - Που βρίσκομαι; γιατί δεν μπορώ να κουνηθω;

Ελένη - Είχες ένα σοβαρό ατύχημα... Τώρα είσαι στο νοσοκομείο

Εγώ - Είναι σοβαρό;

Ελένη - Κοίτα... Θα μπορούσε να είναι και χειρότερα... Μας είπαν λόγο του χειρουργείου να απέχεις από τους αγώνες μέχρι νεοτέρας... Για αρχή θα απέχεις για 6 μήνες και μετά θα κάνεις εξετάσεις για να κριθεί το αν θα ξαναπάς σε αγώνες ή όχι

Εγώ - Όχι!!! Δηλαδή... Μπορεί να μην...?

Ελένη - Σσσσ... Δεν το ξέρουμε ακόμα... Μην κάνεις μόνη σου διάγνωση...

Αναστέναξα απλά και προσπάθησα να κάτσω στον ποπό μου με προσοχή γιατί είχα τόσα πράγματα πάνω μου...

Μετά από λίγο μπήκε στο δωμάτιο η μαμά μου με τον μπαμπά μου...

Εγώ - Μαμά που είναι ο Marcus; Δεν θα έρθει να με δει;

Μαμά - Εμμ.... Να...

Μπαμπάς - Πρέπει να της το πεις κάποια στιγμή...

Εγώ - Τι να μου πει;

Μαμά - Ο Marcus.... Έπαθε κρίση πανικού όσο ήσουν στο χειρουργείο και είναι στα επείγοντα γιατί έπεσε σε κόμμα με τις ηρεμιστικες ένεσης...

Εγώ - ΤΙ??!?! ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΊΠΑΤΕ ΝΩΡΊΤΕΡΑ?!

Μαμά - Δεν ξέραμε πως να στο πούμε....

Εγώ - Καλά δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με αυτά τώρα... Βοήθησε με να πάω σε αυτόν τώρα...

Μπένει μέσα η νοσοκόμα και της λέμε το ήθελα να κάνω...

Νοσ - Είμαι στην ευχάριστη θέση να σε ενημερώσω ότι μπορείς να πάρεις εξιτήριο.... Άρα θα σου βγάλω τον όρο και μετά πηγενε να δεις το αγόρι σου...

Η μαμά με βοήθησε να σηκωθώ και να πάω στον θάλαμο που ήταν ο Marcus. Απέξω ήταν ο martinus και οι γονείς τους...

Gerd  - Αντωνελα; είσαι καλά; σου είπαν για τον Marcus;

Εγώ - Ναι...

Kjell - Πως εισαι εσύ; Είναι σοβαρό;

Εγώ - Καλά είμαι τώρα... Θα το ξεπεράσω... Μπορώ να μπω να δω τον Marcus;

tinus - Μπορείς απλά δεν είναι σε θέση να μιλήσει... Είναι σε κόμμα αλλά δεν είναι σοβαρό....

Τους χαμογέλασα και μπήκα μέσα. Είχε ησυχία. Το μόνο που ακουγόταν ήταν το καρδιογραφημα του Mac. Του έπιασα το χέρι και έκατσα δίπλα του για αρκετή ώρα. Οι νοσοκόμες μπενοβγεναν και με ρωτούσαν αν ήθελα κάτι όπως καφέ ή κάτι να φάω. Ειχν φύγει ήδη όλοι όταν τους ενημέρωσαν ότι ήταν καλά και δεν υπάρχει κίνδυνος απλά ακόμα δεν έχει συνέλθει και έτσι είχα μεινει μόνη...

Όλο το βράδυ ήμουν δίπλα του και δεν είχα κλείσει μάτι. Αισθανόμουν τόσο ενοχή για όλα αυτά. Αν δεν ήμουν τόσο ζηλιάρα τίποτα δεν θα γινόταν σε κανέναν μας... Άρχιζα να κλαίω και να μουρμουραω το όνομα του. Ξαφνικά ανοίγει αδύναμα τα μάτια του...

Mac - Αντωνελα....;

Εγώ - Marcus!!!?!?! Είσαι καλά;

Mac - Αντέχω... Εσύ; τελικά τι έγινε;

Εγώ - Θα απέχω για αρκετό καιρό από τους αγώνες αλλά μάλλον όλα καλά.... Εσύ πες μου...

Mac - Εγώ.... Ακόμα δεν ξέρω τίποτα... Μόνη είσαι εδώ;

Εγώ - Τώρα ναι γιατί μας ενημέρωσαν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος... Δεν ήθελα όμως να φύγω από δίπλα σου... Φοβόμουν...

Τον φίλησα στο μέτωπο και του χαμογέλασα. Φώναξα την νοσοκόμα της βάρδιας και φώναξαν τον γιατρό για εξετάσεις και όλα πήγαν καλά. Πήραμε και οι δύο το εξιτήριο μας και πήγαμε σπίτι