"Sürpriiiiz!!"
Diye bağırdığında herkes Kerem'in şaşkınlığı yüzünden okunuyordu.Kalabalığın içinden Derin yaklaşıp sarıldı Kerem'e
Derin:Tebrikler abiciğim
Keremse hala şaşkındı ve sadece gülümseyebiliyordu.Derin kolundan tutup kalabalığın içine sürükledi Kerem'i.Mertse yanıma gelip kolunu omzuma attı
Mert:Nabersiniz fıstık?
Diye sorduğunda gülümseyip sarıldım.
Zeynep:Çok özlemişim aşkım
Deyip ayrıldım
Zeynep:Ne yaptınız Derinle?
Mert:Bildiğin gibi
Zeyep:Güzel..üzme arkadaşımı
Mert:Kardeşini satıyorsun yani?
Zeynep:Eh birazcık
Deyip kıkırdadım ve hemen ciddileştim
Zeynep:Aşk olsun benim haberim yoktu.Gece bekliyordum sizi
Mert:Biz de öyle düşünüyorduk ama Emre denen çocuk arayınca Derin yalnız bırakmak istemedi Kerem'i
Zeynep:O ne biçim laf öyle?Emre denen çocuk filan?
Mert:Derin'e yanaşıyor..
Tam küfür edecektiki ağzını kapadım
Zeynep:Sen yanlış anlamışsındır.Emre çok sıcakkanlı çocuk
Mert:Siz safsınız anlayamazsınız.Hem sana da mı yanaştı?
Zeynep:Of Mert..
Mert:Gerçi Kerem halletmiştir ama..
Dudaklarımı büzdüm
Zeynep:Ne alakası var?
Mert:Ben bilmem artık.
Zeynep:Neyse git Derinle ilgilen sen
Deyip kollarımı göğsümde bağladım
Mert:Kıskanma kız
Deyip sarıldı ve yanağıma sulu bi öpücük kondurdu
Zeynep:Ya Mert..
Kızsamda gülmüştüm
Mert:Hadi görüşürüz
Deyip yanımdan ayrıldığında Eylül'le gözgöze geldik.Tabi ya..Mertle Derin onlarla dönecekti.Onlar da geldi
Bana doğru koşmaya başlayıp kucağıma atladı.
Eylül:Çok özledim şapşirik
Gülmeye başladığımda daha fazla dayanamayıp onu yere indirdim
Zeynep:Ben de özledim kızıım
Eylül:Bakayım..sen kilo mu verdin?Tabi yokluğumda şu nemrut suratlıyla kalınca
Deyip Kerem'i kastetti
Zeynep:Aa çok ayıp.Ne biçim konuşuyorsun?Bikere tanımıyorsun sen onu
Eylül:Hı..öyle mi?
Zeynep:Evet öyle
Deyip dudaklarımı büzdüm ama bikaç saniye sonra Eylülle gülmeye başladık
Zeynep:Hadi yeter bu kadar açım.Biz de alalım sucuk
Dediğimde yürümeye başladık.
Zeynep:Ee naptınız Oğuzla?Barıştınız mı?
