O Yeterki Gülümsesin

910 47 10
                                    

-20-

Zeynep:Kerem benden izin aldı.Kerem akşam çıkmak için benden izin aldı.Kerem benden dışarı çıkabilmek için izin istedi.

Bi aşağı bi yukarı yürürken dudaklarım bunları fısıldıyordu.Yüzümde geniş bi gülümseme yer aldığında hala inanamıyordum.

Kerem akşam çıkabilmek için benden izin istedi.İnanabiliyor musunuz benden izin istedi?Odamın kapısı açılınca kapıya döndüm.Mert kapıdan içeri girip yatağıma uzandı.Benim tam tersime keyifsiz gözüküyordu.

Mert:Niye pişmiş kelle gibi sırıtıyorsun?

Diye sorduğunda dil çıkardım

Zeynep:Asıl sen niye böylesin?

Mert:Nasılım?

Zeynep:Hayata karşı oldukça ümitsiz gözüküyorsun kardeşim

Deyip kıkırdadım ve yatağın öbür tarafına uzandım

Zeynep:Cidden n'oldu sana?

Mert:Derin ya

Zeynep:Tartıştınız mı?

Mert:Yok ya Sude'nin doğum günü vardı bu akşam.Buda Sude'ye acaip kıl kapıyor.İzin vermedi gitmeme

Zeynep:S..sen niye izin istiyorsunki ondan

Diye sorduğumda kaşlarını çattı ve beni baştan aşağı süzdü.Gözlerini devirip dudağını ıslattı

Mert:Bazen gerçekten salak olduğunu kanıtlamak uğruna yaşadığını düşünüyorum

Zeynep:Biliyor musun bunu Eylül de söyledi.Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?

Mert:Bak sevgililer bi yere gitmeden önce birbirlerine haber verir veya gitmek istediğini söyleyip izin ister.Gerçekten hiç sevgilin olmamış gibi davranıyorsun

Yine gözlerini devirdi.

Zeynep:Anlamıyorum

Yüzümü düşürüp gözlerimi devirdim

Mert:Tamam sıkma canını.Çok geldim üstüne

Zeynep:Ya hayır onu değil

Mert:Neyse

Doğruldu

Mert:Daha fazla bu IQ su düşük ortamda bulunmak istemiyorum

Deyip odadan çıktığında telefonum çaldı

Zeynep:Efendim?

Eylül:Bu akşam için aile yemeği iptal.Bişeyler mi yapsak?

Zeynep:Ne gibi?

Eylül:Bilmiyorum.Belki bi yemek yeriz ?

Zeynep:Olabilir aslında

Eylül:İyi tamam yarım saate kapınızdayım

Zeynep:Peki

Telefonumu kapatıp dolabımın karşısına geçtim.Desenli dar ve kısa olan eteğimle üstüne büstiyer ve deri ceketimi kombin edip biraz da kombinime uygun takı takmıştım.Hazır olduğumda son olarakta çantamı hazırladım ve aşağı indim.Aşağı indiğimde salonda annem ve babamın kahve içtiklerini farkedince koşup babama sarıldım.Eve mesleği yüzünden sık uğrayan biri değildi.Onu bu yüzden çok özlüyordum.İşinde çok yorulsada işine bağlı bi doktordu.

Esin:Bi yere mi gidiyorsun canım?

Zeynep:Evet birazdan Eylül gelecek.Babamın olduğunu bilseydim çıkmak için söz vermezdim

AŞK(Değişim Aşamasındadır)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin