SOMEDAY YOU'LL BE MINE
By: Admin Nayat
CHAPTER 18
"Pakawalan mo nga ako Eric." sigaw ko. "bakit mo ba ako dinala dito ha?"
"Halika Rhyann!" hila na nya sa akin. "may ipapaalala lang ako sayo Rhyann."
Pinasok na nya ako sa loob ng bahay,dinala sa kwartong tinutuluyan nya noon. At dun pinaalala nya ang ginawa ko noon sa kanya.
"Baka nakakalimutan mo Rhyann...dito mo noon ipinagsasaksakan ang sarili mo? Hindi lng kita pinatulan noon dahil asawa mo pa si Iñigo. Pero ngayon Rhyann.." sabi nya sabay hubad sa polo nya. "pwede na kitang pagbigyan. At hindi mo na kailangang makiusap sa akin..."
"Eric huwag!.." nilapitan na nya ako. At isa-isa tinatanggal ang butonerg ng polo ko.
"Eric!" takip ko sa sarili ko.
"Nakita ko na yan noon Rhyann. Huwag mo nang itago sa akin!"
Pinagpatuloy na nya ang paghuhubad sa damit ko at naiyak na talaga ako.
"Eric please..." pakiusap ko.
At nakita ko na lang nilatag nya mga damit namin sa sahig para gawing sapin. Hindi na nya pinapakinggan ang pakiusap ko.
Maya-maya hinila na nya ako at wala na akong nagawa. Nagtagumpay na syang angkinin ako.
Wala kameng kibuan ni Eric nung palabas na kame ng bahay. Kung noon nahihiya ako sa kanya,mas nahihiya ako ngayon.
Sandali lang naman kasi yong panlalaban at pag-iyak ko. Bumigay rin ako sa kanya habang inaangkin na nya ako.
Pagkatapos ng nangyari hinatid na nya ako sa shop. Pero hindi pa sya umalis,hihintayin daw nya ako. May pupuntahan pa daw kame.
"Alalang-alala kame sayo. Ano ba ang nangyari sayo? Bakit bigla ka na lang nawala?" sabi ni Tita Ruth nung nakabalik na ako sandali sa shop.
Pinigil ko na lang umiyak sa mga nangyari kanina.
"W-wala ho! Emergency lang ho. May kinausap lang ho akong tao." alibi ko na lang..
At maya-maya nagpaalam ako sa kanya.
"Pwede ho bang dito muna kayo,kailangan pa ho ako nung taong kausap ko." paalam ko.
At nakita ko sinilip ni Tita Ruth ang kotseng naghatid sa akin. At pumayag sya.
Lumipas ang kalahating oras na byahe dinala ako ni Eric sa isang bahay. Ang sabi nya pag-aari nya ang bagay.
At tinuloy nya ako sa kwarto nya.. At tumabo sya akin habang nakaupo ako sa kama.
"I'm sorry Rhyann. Hindi ko alam.. A-ang akala ko nagsisinungaling ka nang sabihin mo sa akin na hindi ka pa nagagalaw ni Iñigo mula nang ikasal kayo. Ang akala ko sinisiraan mo lang sya. Yon pala'y..." hingi nya ng paumanhin at habang nakayuko.
Kitang-kita ko sa kanya ang pagsisisi sa ginawa nya sa akin.
"Alam kong nilason na ni Iñigo ang isip mo? Alam kong pinababa na nya ang pagkatao ko sayo? Pero hindi kita masisisi kung sa kanya ka naniniwala. Kaibigan mo naman kasi si Iñigo at bago mo lang ako nakita." mahaba kung sabi.
"Pero ang mga babaeng kasama nya at ang mga kinukuwento nya sa akin,kay ako naniwala sa kanya kasi nakita ng dalawang mata ko kung panu sya pagkaguluhan." -sya.
"Front lang nya yon Eric. Pinagtatakpan nya ang kapansanan nya. At maging sa akin,hindi nya maamin na hindi buo ang pagkalalaki nya." -ako. At nakita ko syang napabuntong hininga.
"Martir nga lang siguro ako kaya nagtiis ako sa kanya. Pero dahil na rin siguro naaawa ako kay Iñigo. Ayoko kasing pagtawanan sya ng mga kaibigan namin. Ayokong laitin sya. Kya ako na lang ang nagpaparaya sa kanya." pagpapatuloy kung sabi.
"Pero bakit naisipan mong ibigay sa akin ang sarili mo Rhyann? Hindi mo b naisip noon na sakaling pinatuln kita at nalaman ko ang totoo baka ganun din ang magiging reaksyon ko." tanung nya.
"Alam kung maiintindihan mo si Iñigo dahil kaibigan mo sya. At sa parte ko Eric. Kung may nangyarh sa atin noon,baka tanawin ko pang utang na loob ang kaligayahang ipinalasap mo sa akin." mahaba kung sabi.
Pagkatapos ko sabihin yon,hinawakan nya ako sa mukha at muling hinalikan ako sa labi.
At niyakap ko sya ng mahigpit. Naulit ang nangyari sa amin.
Lumipas ang ilang,pagkatapos ng mga nangyari sa amin ni Eric,hindi na naman sya nagpakita sa akin.
Nag-aalala na ako..
Baka nagsawa na sya sa akin,pagkatapos nya ako makuha ang katawan ko..
Wala naman kasi syang sinasabing mahal nya ako ei. ;-(. Humingi lang sya ng sorry sa akin sa pagkakamali nya at pagkatapos wala na..
Napaiyak na ako sa kalagayan ko ngayon.
Mahal na mahal ko pa naman sya. Kung sinabi lang nya mahal ako baka mapanatag na ang loob ko.
..itutuloy
