Şifacı

7. bölüm

Ksatriya0091 ithafen...

Kasaba halkı gemiye bindirileli 5-6 saat olmuştu.

Kaçıran adamlar herkese bir öğün ekmek ve su verip gitmişti.

Rudan'ın bundan anladığı şuydu; kendilerini öldürme niyetleri yoktu. Her ne için gerekiyorlarsa kendilerine sağ ihtiyaçları var gibiydi. Gittikleri yer deniz aşırı bir yerdi ya da gidilen yerin belli olmasını istemiyorlardı. Başka farklı sonuçlar da çıkabilirdi.

Şimdi hepsi yiyeceklerini yiyorlardı. Buna mecburdular. Güçlü kalmaları gerekti.

Claw Shérre' nin ekmeğini yemesine yardımcı oluyordu. Sırtına yediği kırbaçtan sonra zorlanıyor olmalıydı.

Shérre" ben iyiyim. Kendim yiyebilirim. Sende bir şeyler ye artık. Hem o kırbaç sana da gelmişti"

Claw" ama ben dayanabilirim. Şimdi kendini boşuna yorma ve yemeye devam et"

Shérre oflayıp sessizce ekmeğini yedirmesine izin verdi. Daha önce böyle bir şey yaşamamıştı. Ekmek yediren ya da insanlara dikkat eden hep o olmuştu. O bir hekimdi. Şimdi ki durum ise çok garibine gidiyordu. O daha önce doğru düzgün hasta bile olmamıştı ki!

Dayanamayıp yine konuştu" daha önce hiç böyle bir şey yaşamamıştım, kendimi hasta gibi hissediyorum"

Claw" tabiki hasta hissedersin. Daha önce kırbaç mı yedin?"

Shèrre gülümsedi"demek istediğim kırbaç değildi. Bana yemeğimi yedirmeni kastediyorum"

Claw muzhipçe" hasta mı hissetiriyorum?"

Shèrre" hekim gibi hissetiriyorsun"deyip güldü.

Claw sessiz kalıp suyunu içirdi. Başka bir yerde olsalardı bu konuşmayı zevkle devam ettirebilirdi ama şuan mümkün değildi. Sesleri duyup nöbetçi gelirse , bir kere daha kırbaç yemesini istemiyordu.

Kasaba halkı çok sessiz bir biçimde fısıltıyla kendi aralarında konuşuyorlardı. Claw ve Shérre'yi de diğerleri duymamıştı.

Shérre sessizce tekrar konuştu" sence Valeria iyi midir? "

Claw" bilemiyorum ama umarım iyidir. En azından kendine yardım edebilir" diyerek imayla baktı.

Shérre" haklısın. Kendini koruyabilir"

Onlar konuşurken aynı konuyu Rudan ve Nia'da konuşuyorlardı.

Nia" kızımın iyi olmasını istiyorum"dedi belki de yüzüncü kez.
Kocasının yanında duruyordu. Başını omzuna yaslamıştı. Gözleri kızarıktı. Kızını merak ediyor ve kendilerine ne olacağını düşünüp duruyordu.

Rudan da hiç usanmadan cevap veriyordu. " kızımız akıllıdır. Başının çaresine bakabilir. Korkma. Biz de buradan kurulacağız, sonra yanına gidip sarılacağız"

Bir kaç saat önce Claw'la plan kurmaya çalışmışlar ama yukarıdan gelen gürültüler yüzünden sessiz kalmak zorunda kalmışlardı.

Yine yukarıdan bir iki gürültü ve yüksek sesli sözleri anlaşılamayan sesler duydular.

Nia" yine aynı sesler?"

Rudan sessiz kaldı. Neler olduğunu tam olarak bilmiyordu ama hoşuna gitmeyen şeyler vardı.

Sonra bir anda ortada garip birisi belirdi. Kısa kumral saçlı. Garip giyinmiş bir genç kadındı. Ama daha da garip olanı kadının korkutucu görünüşüydü. Savaştan çıkmış gibi duruyordu.