KÖRDÜĞÜM

BÖLÜM 7

Asi gözlerini açtığında İlayda başında talaşlı bir şekilde sesleniyordu.

- İyi misin Asi ? Beni çok korkuttun.

- İyiyim iyiyim merak edilecek bir şey yok tansiyonum düştü herhalde.

Asi, İlayda' nın yardımıyla kalkıp salona geçti. Muhammed Emin deniz  kenarına gelmişti. Zihninde babasının ölümünün görüntüleri dönüp duruyordu. Buz gibi ellerine dokunuyor, üzerine toprak atıyordu o anları defalarca kez yeniden yeniden yaşıyordu gözlerini kapatıp zihninde ki görüntülerin gitmesini bekledi ama bir türlü gitmiyordu. Gözlerini açıp "aaaaahhhhhhhh" diye bağırdı. Cebinden telefonunu çıkarıp tuşladığı numarayı aradı.

- Alo ben Muhammed Emin Eroğlu.

- Merhaba Samet bey sizden bahsetti sorun nedir ?

- Babamın katilini bulmak istiyorum olayın detaylarını mesaj atarım.
Dedi Muhammed Emin anlatınca o anlara tekrar gidiyordu.

- İş kolay siz paradan haber verin.

- Ne kadar istersen önemli değil sadece olayı çözüme kavuştur yeter bakalım bilerek mi vurmuş yoksa anlattığı gibi  hata mıymış ?

Diyerek kapattı telefonu Muhammed Emin. Şubeden arkadaşı Samet karısından geçen yıl boşanmıştı. Karısının aldattığından şüpheleniyordu bu dedektif sayesinde olayı çözmüştü. Bir kaç gün önce numarasını aldığında ben de önden  konuşurum demişti Samet. Ne kadar ısrar etse de ne için dedektife ihtiyaç duyduğunu söylememişti.

İlayda biraz daha oturup Asi' nin iyi olduğuna emin olunca kalktı. Taksiye binip mezarlığa sürmesini istedi. Mezarlığa geldiğinde Mert karşısında bekliyordu. Önceden haberlesmislerdi Mert' in elini tutup annesinin mezarına getirdi. Toprağını temizleyip sulandıktan sonra mezarın başına oturdu.

- Anne bak sana kimi getirdim Mert. Bu hayatın bana verdiği en güzel şey. Hayır anne ağlama sakın. Herşey geçti ben artık çok iyiyim. Biliyor musun Elif Hanım da beni çok sevdi. Artık kötü günler bitti değil mi anne ? Anne seni çok seviyorum seni çok seviyorum anne.
Deyip ağlamaya başladı İlayda. Mert İlayda' nın elini tutup.

- Yapma birtanem bak annen seni görüyor şu an senin böyle ağladığını görünce o da üzülür o da ağlar. Hadi sil gözyaşlarını.  Dedi.

Asi elindeki kağıdı binbir parçaya bölüp çöpe attı.
"Bu sadece bir oyun Muhammed Emin' in oyunu " diyerek sakinleşmeye çalışsa da kalbi korkudan deli gibi atıyordu.

Muhammed Emin biraz sakinleştikten sonra eve geldi. İçeri girdiğinde Asi salonda oturuyordu.

- Ne numara çeviriyorsun sen ? Buz gibi sesiyle konuştu Muhammed Emin.

- Ne numarası ya ?

- Kapının önünde bayılmalar falan ne oluyor?

- Hımm şimdi anlaşıldı sen benim nasıl olduğumu merak ediyorsun ama  sormamıyorsun öğrenmek  için bu şekilde konuşuyorsun. İyiyim tans....
Asi sözünü bitirmeden öfkeyle bağırdı Muhammed Emin.

- Kes nasıl olduğun umrumda değil. Geberip gitsen bir bardak su vermem. Kafandan hikayeler uydurma.

- Aç mısın ? Dedi Asi yıkılmadığını yıkılmayacağını göstermek istiyordu.

- Beni böyle mi dize getireceksin? Acı çekmiyormuş gibi yaparak. Ne bakıyorsun yüzlerce katil tanıdım ben gözüne bakınca on hamle sonranı bile tahmin ediyorum. Dedi Muhammed Emin.

- Ben katil değilim......

- Katilin kızısın.

- Sen çok bencilsin. Herkes sevdiklerini kaybediyor. Ama kimse senin gibi saçma sapan intikam peşinde koşmuyor. Ben de annemi kaybettim. Hatta annem intihar etti 10 yaşındaydım daha.