KÖRDÜĞÜM

BÖLÜM 13

Mert' e hiçbir şey söylemeden mekandan ayrıldı Muhammed Emin. Arabasını uçurum kenarında durdurup indi. Ayaklarını uçurumdan sarkıtıp oturdu.

- NEDEN BABA? Neden benden sakladın? Bu yüzden mi annemi bir türlü sevemedin! Ben o kadın yüzünden mi annesiz büyüdüm? Ben o kadın yüzünden mi seni kaybettim? Baba neden bu sorularla başbaşa bıraktın beni? Daha bilmediğim ne sırların var baba? Nasıl bir kördüğümün içindeyim ben!

Diye bağırdı Muhammed Emin. Belkide bu soruların cevabını hiçbir zaman alamayacaktı.
Gözyaşları yağmura karıştırdığında o hala içinde olduğu durumu düşünüyordu. Şimdi ne yapacaktı? Sırılsıklam olmuştu ama kalkıp eve gidecek gücü yoktu. Belkide Asi'yle yüzleşmeye gücü yoktu.

Asi eve geçer geçmez üzerini değiştirip kendini mutfağa attı. Öfkesini yatıştırmanın en güzel yoluydu yemek yapmak. Malzemeleri birer birer doğrarken çoktan düşüncelere dalmıştı. Muhammed Emin nasıl bu kadar acımasız olabiliyordu? Yoksa o zaten acımasız bir insandı da kendisi mi çok fazla iyi niyetliydi? Oda bana aşık diyordu Asi ama bugüne kadar Muhammed Emin onu hep yanıltmıştı. Yemeği ocağa yerleştirip pişmeye bıraktığında "Belkide bundan sonra sadece kendim için yaşamalıyım." Diye fısıldadı Asi. Babası hep kendini düşünürdü ve hep kendi mutluluğu için yaşardı. Bugüne kadar bunun için babasına çok kızmıştı ama belkide doğru olan buydu.

Muhammed Emin sırılsıklam olmuş bir şekilde eve geçtiğinde karşısında elinde bir kutuyla duran Asi' ye şaşkınlıkla baktı.

- Bu kutu ne ? Diye soğuktan titreyerek sordu Muhammed Emin.

- Bu kutu akşamki yemek. Sokak hayvanlarına götürmen için. Dedi Asi. Ne kadardır kırıldığı sesinden bile anlaşılıyordu.

Asi kutuyu Muhammed Emin' in önüne indirip odasına geçmek için dönmüştü ki büyük bir gürültüyle yere yığıldı Muhammed Emin.

Mert hiçbir şey söylemeden çekip giden Muhammed Emin' in arkasından endişeyle baktı. Acaba yine ne olmuştu! Hesabı ödeyip eve geçti. Bir kaç kez kapıyı çalmasına rağmen annesi kapıyı açmadı. Anahtarını çıkarıp kapıyı açtığında ise kapkaranlık bir evle karşılaştığında korkuyla "ANNE!" Diye seslendi ama ses yoktu. Salona geçip ışığı yaktığında karşısında gördüğünde kişiyle korkusu azalırken içini şaşkınlık kaplamıştı.

Asi Muhammed Emin'in başına geldiğinde Emin'in ateşler içinde yandığını farketti. Zorda olsa kaldırıp odasına kadar taşıdı.

- Hadi üzerini indir ve duş al. Dedi Asi yatakta titreyerek oturan adama.

- Ne..eee ddd....duş alması b...b.e.n

- Çok üşüyorsun. Biliyorum ama ateşin olduğu için üşüyorsun. Dedi Asi.

Muhammed Emin' in tek başına yapamayacağını anlayınca önce sıkıca sarılı olduğu montunu indirmesine yardım etti. Sonra kazak, pantolon derken karşısında kısa şortla kalan adama yutkunarak baktı Asi.

- İn...san az...ra.il..ine ya...r..dım ed..er mi ? Diye kekeleyerek sordu Muhammed Emin.

Muhammed Emin'in sorusuyla kendine gelen Asi
- Eğer ölümüne aşıksa eder. Dedi.

Sonra Muhammed Emin' in koluna girip banyoya geçirdi. Suyu açtığında ise Muhammed Emin daha fazla titremeye başlamıştı. Asi eliyle Muhammed Emin' in saçlarını geriye doğru atıp "Sakin ol geçecek. Geçecek." Diye fısıldadı. Havluyu iyice Muhammed Emin' e sarıp odaya geçirdi. Dolaptan kıyafetlerini çıkartıp tekrar Muhammed Emin'in yanına döndü Asi.

- İç çalmışlarını giy ve bana seslen. Giyebilecek misin? Diye sordu Asi.
Muhammed Emin başını evet anlamında sallayınca arkasını döndü Asi.