Galony Academy: The Long Lost Legendary Princess (SLOW-UPDATE)

Chapter 8

A/N: Leigh Amiel Lee on Multi media

*****

Jhohanne's POV

We are so happy to know that Yana is now awaken, but I think there is two person who is more happy than the others.

"Mga tol, baka mapunit ang mga labi sa sobrang pag ngiti" panunuya ni Brix natawa naman kaming mga kasama nila na nakaupo sa waiting area.

"Nakakatawa 'yon?" Iritang pag saway ni Yuriko sa amin na nagsisipag tawanan parin. Dahil sa sinabi niya ay mas lalo pang nagtawanan ang iba.

"Oh, tama na 'yan, baka may mapikon pa sa inyo" pag aawat ko sa asaran nila.

"Yes ma'am" magalang na sabi ni Brix.

"Guys, wala ba tayong balak pumasok?" Tanong ni Charlize out of nowhere.

"Tara, cutting!" Mabilis na sagot ni Brix na may malapad na ngiti sa kanyang mga labi.

"Brix, shut up" saway ko sa kanya at sinamaan siya nang tingin.

"Suggestion lang naman eh" aniya sabay pout pa, kala mo talaga bagay sa kanya.

"Tara na, pumasok na tayo, sobrang late na tayo" sabi ko at nag lakad na papunta sa classroom namin.

"Pero guys, mas okay yung suggestion ko" segunda pa ni Brix sa likod.

Walang pumansin sa sinabi niya kaya tumahimik na din siya. Buti naman.

"What—"

"Ay palaka!" Gulat kong sabi na may pagka lakas.

"Sorry" natatawa tawang paumanhin ni Gab.

"Gab, please lang h'wag ka namang manggulat" sabi ko habang may pagmamakaawa na ekspresyon.

"Oo na, hindi na, promise" sabi nito pero nagpipigil parin nang tawa. Nakakainis!

"So bakit ka ba biglang sumusulpot d'yan?" Pag iiba ko sa usapan.

"So ito nga, what do you think to the two person behind us?" Sabi nito na may patingin tingin pa sa bandang likod namin. Napabaling naman ako sa likod na tinitignan niya and saw Yuriko na nakayuko at bahagyang nakangiti at si Andrei na seryoso lang na naglalakad.

"What do you mean?" Tanong ko dito dahil wala namang kakaiba sa kanila.

"Yung reaksyon nila kanina" sabi nito at binaling ang ulo sa kaliwa at tinaas taas ang kilay nito.

"What the heck, Gab. Please, go staight to the point" sabi ko dito at inirapan siya. Masyado kasing pabitin eh.

"I mean yung mga reaction nila kinana nung nanlalamig si Yana, nung  tinitignan siya nang mga healer at nung sinabi nang healer na gising na si Yana, sila lang yung grabe kung maka reac" sabi nito.

"So?" Nagtataka parin na sabi ko. Eh sa wala talaga akong idea sa mga sinasabi niya eh.

"What I am saying is, what if kung iisang babae lang ang gusto nila Yuriko at Andrei?" Sabi ni Gab na may seryosong mukha.

"Ano bang sinasabi mo? Tsaka sino naman yung babae kung sakali?" Natatawang tanong ko sa kanya.

"Ang manhid mo naman, edi si Yana" sabi niya na parang wala lang.

"Ahh si Ya- what the!?" Gulat kong sabi at napatigil pa sa paglalakad pero nagpatuloy din kalaunan para hindi nila mapansin.

"Grabe naman maka reac, jhohanne" sabi nito at binagalan ang paglalakad para mapantayan niya si Yuriko na naka yuko parin.

What!? Si yuriko may gusto kay Yana?  No, never, I won't let that to happen. I hope.

Yana's POV

The moment I open my eyes, the first thing that I saw is just a pure white ceiling of the clinic and it's funny that I thought I am already in heaven.

Pero nawala ako sa mood nang maalala yung mga nangyari bago ako mawalan nang malay. A pure black suit, a black cape, all about black is my weakness.

And I hate my self for being weak, for being uncontrol whenever I am seeing a black something.

I want to be powerful, I want to be a top student, but as I have this Weakness, that powerful and a top student, will never be me.

Gusto kong maka ganti, gusto kong maka ganti sa gumawa no'n sa pamilya ko, I want them to pay for what they did to my family.

"Yana" I heard out of nowhere. Ginala ko ang paningin sa buong paligid pero wala akong nakitang kahit isang tao.

"Guys?" Pagtawag ko sa mga royalties dahil baka sila lang iyon at nagloloko lang. A minute pass but there is no one response.

"Yana"

"Guys, this is not funny anymore" pagkukumbinsi ko sa sarili na sila lamang iyon. But no, no one is here but only me.

Bigla nalang lumakas ang hangin at ramdam ko sa mga balat ko ang pag dampi nito dito.

"Ah! Brix don't use your power for making me scares, co'z I'm not" pero hindi parin ako nagpatinag pinaniniwalaan ko parin na sila 'yon.

"Please don't do that, you know what is the right thing to do"

"Dad? Dad is that you?" Sabi ko nang marealize na ang daddy ko iyon.

"Yana, don't do that"

"Dad!"

"I love you, baby"

"Dad, wait! Dad!" Sigaw ko nang hindi ko na muli pang marinig ang tinig ni daddy.

Huli ko nang narealize na umiiyak na pala ako.

Ano ba! Bakit ba lagi nalang akong umiiyak! Ayoko nang umiyak pang muli.

Napatingin ako sa pinto nang marinig kong bumukas ito. I saw Tita Miranda, walking towards my direction.

"Yana, kamusta ka na?" Tanong nito nang maka upo na sa gilid nang kama ko.

"I am fine" cold na sabi ko. Back to my old self, to protect myself for being hurt. Wala nang nagsalita nang maka sagot na ako.

"Tita Miranda, si Artemis po ba nakabalik na?" Tanong ko dito nang maalala na hindi pa nakakabalik sina Artemis nung nag student ranking.

"Wala pa sila" tumamlay siya nang sagutin niya ako, pakiramdam ko may hindi tama sa mga sinasabi niya ngayon or it's just me.

Nagtanong pa si tita Miranda nang Kaunti at umalis na rin ito dahil may klase pa raw siyang naiwan.

Ngayon nandito parin ako sa loob nang clinik, mag isa, walang kasama, nakakapanibago pero mas gusto ko na ito para makaiyak ako nang walang nakakakita sakin dahil ayoko na may nakakakita na mahina ako,  na wala akong kwenta, ayoko nang kinakaawaan ako.

Kung nandito sina mommy at dad hindi sana mangyayari itong mga ito sakin.

****

• VOTE • COMMENT • FOLLOW •

–Miss K