DUYGUSUZ

6. BÖLÜM

Bu o olamaz demi hayır bu o değil.

''S-sen...sen o değilsin demi''dedim şaşkınlıkla.

''Beril biliyorum şaşkın'sın ama benim inanmazsan dokun bana ben gerçeğim.''dedi bende mal gibi dokunmak için yanına gittim.Bana uzattığı eline işaret parmağım ile dokundum.Ve sanki elim yanmış gibi geri çektim o gerçekti ama o öldü...

''Ama sen öldün ben gözlerimle gördüm sen öldün...HAYIR İNANMIYORUM SEN GERÇEK DEĞİLSİN SEN GERÇEK DEĞİLSİN SENİN YAŞAMAN İMKANSIZ ŞUAN SADECE BEYNİM BANA OYUN OYNUYOR s-senn  onca seneden sonra yaşayamazsın...''dedim ve yere oturdum. 

Sanki ben yıkılması gereken bir binadım ama yıkılmayınca benim içime dinamitleri koyup patlatmışlardı ve ben etrafa saçılmıştım , ben dağıldım ben...ben....bu olaya inanmak istemiyorum bunlar gerçek değil sadece ben hala daha uyuyorum ve bu bir rüya evet her zaman gördüğüm lanet kabuslardan biri .

Gözlerimi kapatıp saymaya başladım uyanmam gerekti hemde hemen.

Bir

İki

Üç 

Gözlerimi tekrardan açtım ama hala daha aynı yerde aynı pozisyondaydım.

Gözümden bir damla yaş aktı.Karşımda ki bunu fark edince direk sarıldı.

Kokusunu içime çektim evet bu oydu onca yıla rağmen aynı kokuyordu bu YİĞİT'Tİ Abimdi  bana sarılınca daha fazla ağladım sanki onca yılın acısını çıkartıyordum.

''ŞŞŞT. Ağlama lütfen dayanamıyorum bak abin burda yapma böyle yoksa ölmemi mi isterdin haa...''sakinleşmeye çalıştım. 

Ondan ayrılarak;

''SEN BANA OYUN OYNADIN BANA ŞAKA YAPTIN BEN ONCA YIL NELER ÇEKTİM BİLİYOR MUSUN HAAA BİLİYOR MUSUNNN?...Ben senin değilde benim ölmem için ne kadar çok dua ettim biliyor musun?''ilk başlarda biraz bağırmış olsamda sona doğru senim titredi ve alçaldı .

''Bak biliyorum yaşayıcağımı bende düşünmüyordum o şerefsiz*parmağıyla mehmet beyi işaret eder* seni Kaan'la gönderdikten sonra beni direk acilen bir yere götürdüler ben her konuşuları duyuyordum ama ne görebiliyor nede hareket edebiliyorum sadece duyuyordum.Doktorların konuşmasında duydum bitkisel hayata girmişim.Bu şerefsiz benim uyanacağımı biliyordu seni onunla yalnız bırakmayacağımı biliyordu ve benden umudunu kesmedi.5 seneden beri bir yatağa bağlı yaşıyordum ama sonra ne olduğunu anlamadan uyandım doktorlar gerçekten şok olmuştu çünkü benden umudu kesinlikle kesmişlerdi ama uyandım sonraki 2 senede senin nasıl olduğunu ne yaptığını öğrendim ve baktım ki benim tatlı yüzünden gülümseme eksik olmayan kardeşim bir ruh gibi etrafa boş gözlerle bakar olmuş bu şerefsiz seninle görüşmemi istemiyordu ama beni durduramadı.''

Olayları şimdi anlıyordum bu adam yani mehmet bey sadece beni korkutmak istemişti abimi sevmediğinden değil benim ayaklarım üzerinde durmamı istemişti benim korkusuz olup o işlerle ilgilenirken kötü etkilenmememi istemişti ama böyle bir şey yapmasa da olur du ya abime bir şey olsaydı.

''Şimdi her şeyi daha iyi anlıyorum.''Ayağa kalktım ve sanki az önce hüngür hüngür ağlayan ben değilmişim gibi dimdik durdum.Mehmet beyin yanına gidip ellerini ve kollarını çözdüm .

''Dedelerimizin verdiği sözlerden dolayı Ulaş ile evleniyorum.''dedim buz gibi sesimle 

''HAYIR O ADAMLA EVLENEMEZSİN İZİN VERMİYORUM!''diyen abime baktım.

''Kararımdan vaz geçmiyicem o yüzden boşuna dil dökme abi ha bu arada onca geçen yıldan sonra eskisi gibi olmamızı bekleme o küçük Beril yok artık ve gelmiyicek de kendimi düzeltmeyi pek düşünmüyorum...''dedim ve eşyalarımı toplamak için odama çıktım.