"DECIDE or LOSE"

CHAPTER TWO

(Ella's POV)

"mom! mom!" sigaw ko habang palabas ng kwarto ko.

Nagbukas ang pinto ng master's bedroom at iniluwa nito si daddy. Pulang pula at namamaga ang mata niya. o.O

Nakutuban na ako dahil hindi naman iiyak si daddy kung hindi siya iniwan nanaman ni mommy.

"i-iniwan niya na tayo," utal utal na sabi niya and teardrops fall from his eyes........

Sabi ko na nga ba at eto nanaman yon ehh. Hindi ko na na-comfort si daddy dahil dali-dali akong tumakbo ng kwarto ko para kunin ang phone ko at tawagan siya...............

(number dialled)

(the number you have dialled is either unattended or out of coverage area)

Sinubukan ko ng sinubukan pero wala na talaga.

"shit!" napaupo nalang ako sa kama and stare at my phone..........

Bakit? Ano nanamang nangyare? Bakit nanaman siya umalis? Bakit kelangan niya pang umalis????????????????????????

Katanungan ang napuno sa isip ko. Ni hindi ko alam kung saan siya hahanapin, kung saan ko siya mako-contact. Hindi ko na alam ang gagawin ko pag tuluyan siyang nawala saamin ni daddy.

And now, my tears begin to fall. Halos humagulgol na nga rin ako sa pag iyak ehh.

I love my mom so much. Sa sobrang close ko sakanya, minu-minuto ko siyang hinahanap. Pag mawala lang siya saglit sa paningin ko "nasaan si mommy?" yan ang bungad ko sa bawat taong makakasalubong mo sa loob ng bahay.

Ang tangi ko lang nagawa ay magmukmok sa loob ng kwarto. Hawak lagi ang phone para in case na may tumawag. Lagi rin akong naka online para tignan kung may chat siya o message manlang @.@

Ilang araw narin ang nakakaraan ng hindi ako lumalabas ng kwarto. Ni hindu ko na nga rin nakakausap si daddy ehh. I'm sure sobrang nag aalala na saakin un.

Daddy's girl ako pero parang wala pa kong gana makipag-usap sa kahit kanino. Kahit mga calls and textes ng mga friends ko ay hindi ko rin sinasagot. May mga kaibigan narin akong dumalaw dito sa bahay, pero hindi parin ako nagbukas ng pinto. Maski ang mamita ko ay sinubukan akong kausapin, pero wala. Gusto ko munang mapag isa, gusto ko munang mag isip, kung paano siya hahanapin, kung saang lupalop ng mundo siya nag sususuot. :/

(calling........ Prince)

Hindi ko sinagot pero after the beep he leave a message.

(Hi, kamusta kana? Kumain kana ba? Matagal ka ng hindi nag paparamdam. Pati calls and textes ko hindi mo sinasagot, pati nga facebook messages ko ehh. Baby ko, nandito lang ako. Kami ng mga kaibigan mo, ng family mo. Please message me back. I miss you so much, I miss you so bad. I love you.)

Tooot. Tooot. Tooot.

Namiss ko ung boses niya. Naiiyak siya habang nag sasalita kaya napahagulgol ako nung pinapakinggan ko ang message niya. :'(

Alalang alala na nga sila saakin. Lahat sila hindi na alam ang balita tungkol sa kalagayan ko, at kung anong nangyayare saakin.........

-----------

Waaaaaaahhhhhhhhh!!!!!!!!! Kinakabahan ako sa mga magiging reaction niyo sa first 2 chapters na nagawa ko. I hope you liked it. >________<

Till next updating. Hahahahahahahahaha.. Medjo masakit na po kasi daliri ko sa kakapindot.

Salamat sa pag basa :**********

Follow me:)

@Princess-21 (wattpad)

@Adamhae29 (instagram)