Jin Ri lavaboya gitmek için arkadaşlarının yanından ayrıldığında bir bahane bulup Do hwa onu takip etti.İkisi de oradan ayrıldığı sırada Ki Moon göründü.Telaşlı bir şekilde arkadaşlarına doğru koşuyordu.Geldiğinde nefes nefese kalmıştı.
Ki Moon:Jin Ri, Jin Ri nerede o hıı?
Chi Soo:Ne bu telaş ya bir sakin ol niye arıyorsun Jin Ri’yi?
Ki Moon:Do Hwa nerede peki?
Pil Suk:Offf Jin Ri lavaboda Do Hwa ‘da arkasından gitti. Şimdi ne olduğunu söyler misin artık.
Ki Moon:Yaa ben Do hwa konuşurken duydum belki de yanlış anladım ama Jin Ri’yi havuza iteceğini rezil edeceğini söyledi.
Jonghyun:Nee?Ne dedin ama Jin ri yapamaz yani yüzemez.
Pil suk:O cadının bizi neden davet ettiği anlaşıldı işte şimdi.
Ki Moon:Chi Soo,Jonghyun nereye gidiyorsunuz.Bekleyin bizi.
İkisi de çoktan uzaklaşmıştı.İkisinin de tek isteği Jin Ri’ye birşey olmadan onu bulmaktı.
Jin Ri biraz ilerledi,arkasından adının seslenildiğini duydu.Omuzunda bir el hissetti.Arkasını dönmeye kalmadan dengesini kaybetti ve düştü.Tam bu sırada birden su sesi duyuldu.Biri havuza düşmüştü...
Jin Ri düştüğü yerden havuza doğru baktı..Arkasından Jin Ri diye bağıran biri vardı.Kafasını çevirdi, bu gelen Jonghyun’du.Ona doğru koşup yerden kaldırdı,birden sarıldı.Jin Ri şaşkındı.
Jonghyun:İyi misin Jinri?Birşeyin yok dimi?
Jin Ri:Hayır ben iyiyim de ne oluyor biri havuza düştü kim o?
Tam bu sırada düşen kişi havuzdan çıktı.”Yaa olamazz o düşeceğine ben düştüm hayırrr”.Bu çığlıktan havuza düşenin Do Hwa olduğu anlaşıldı.Jin Ri anlam veremiyordu olanlara.
Jin Ri:aa sen nasıl düştün havuza.Bir dakika yoksa beni arkadan iten sen miydin?
Do Hwa:İtmek mi?ben mi?Kendim düştüm görmüyor musun yaa?Nasıl oldu bu yaa ıyy?
Jonghyun:Bilemiyorum artık ayakların birbirine dolandı galiba ne dersin.
Chi Soo ve Pil Suk’da sonunda oradaydı.Chi Soo telaşlı halde
Chi Soo:Burada mısın Jin Ri seni arıyorduk.İyisin dimi birşey olmadı?
Jin Ri:Evet şuan iyiyim ama suya düşen ben olsaydım hiç iyi olamayabilirdim.Niye böyle birşey yapmak istedin Do Hwa.
Do Hwa:Offf amaçıma ulaşamadım zaten.Bu daha hiç birşey canım Chi Soo’nun etrafında dolaşmaya devam et daha neler gelecek başına.Elbisem,saçım mahvoldu yaa! Dedi ve bağıra bağıra oradan ayrıldı.
Jin Ri:Sana minnettarım Jonghyun.İkinci kez yardım ettin ve dertten kurtardın beni.
Pil Suk:Sahi Jonghyun sen Jin Ri’nin yüzemediğini nereden biliyorsun ki?
Jin Ri:Sen benim yüzemediği mi biliyor musun ama nasıl?
Jonghyun:..şeyy ben..ben okuldayken görmüştüm seni arkadaşlarına yüzemeyeceğini söylemiştin.Oradan aklımda kalmış işte neyse hadi gidelim artık.Jonghyun kendini ele vermekten korkmuştu.Daha çok erkendi.Jin Ri’yi sevdiğini, okulda bile gizli gizli izlediğini öğrenmesini istememişti.
Herkes evlerine dağılmıştı.Chi Soo odasına girdiğinde çok garip hissediyordu.Bu akşam onun için çok iyi başlamıştı.Ama sonunda Jin Ri’ye zamanında yetişememek onu çok üzmüştü.Aslında daha garip olan Jin Ri’ye karşı hissettikleriydi.Birden farkına vardı.Ona birşey olduğunu düşündüğü zaman kötü hissetmişti.Ne oluyordu?Bu zamana kadar kimse ona böyle hissettirmemişti.Hep küçük aşkını beklemişti,kimse dikkatini çekmemişti.Dolabına doğru yöneldi.Orada ki sandığı aldı.İçindekileri tek tek inceledi.Eline kutudaki fotoğraftan birini aldı.Ve birden zihninde yıldırım çaktı sanki.Kendi kendine konuştu; Nasıl farkına varmadım,nasıl bir tesadüf bu.İkisinin adı da Jin Ri.Choi Jin Ri...nasıl bu kadar geç farkederim.Olamaz ki tek adının aynı olması o olduğunu göstermez ki dimi..Olmaz diye düşünüyordu.Ama olmasını istemişti.Bir an için hayatına giren o iki kızın aynı kişi olmasını çok istemişti.Bunları düşünürken uyuyamamıştı.
