---JinRi !! Hadi ama bir çıkamadın odandan. Geç kalıyoruz!!
JinRi merdivenlerden inerek; Geldim işte bu ne telaş Pil Suk?Hazırım Şimdi çıkabiliriz.
Pil Suk: Ooo J Bu ne güzellik arkadaşım, kime hazırlandın acaba bu kadar ?Sadece ders çalışacaktık.Ben biliyorum ama sen Chi Sss…(JinRi cümleyi tamamlamasına izin vermedi)
JinRi: Heyy her zaman ki halim benim.(Pil Suk’u iteleyerek) hadi geç kalıyoruz.
Beraber dışarı çıktılar.Jong Hyun kapıda bekliyordu. .PilSuk onu görünce ister istemez durgunlaştı.Yine de JinRi’nin yanında belli etmemeye çalıştı.
JinRi: Merhaba Jong Hyun.Kusura bakma beklettik seni.
Jong Hyun: Yok çok beklemedim zaten.Şimdi Chi Soo ile konuştum herkes gelmiş evdeymiş.Bizde gidelim daha fazla bekletmeyelim.
Arabaya binerek ChiSoo’nun evine gittiler.Okuldayken, sınıfın sergileyeceği gösteriye çalışmak için Chi Soo’nun evinde toplanmaya karar vermişlerdi.JinRi bunu bildiği halde heyecanlıydı.Son olanlardan ve Chi Soo’nun ona söylediği güzel sözlerden sonra onu her gördüğünde kalbi heyecanla atar olmuştu.Sabahta ne giysem diye çıkamamıştı evden.Kendinde ki bu değişime şaşırsada halinden mutlu gibiydi.Lunaparka giden bir çocuk gibi merakla araba ile geçtikleri yolu seyrediyordu.Geçtikleri sokakları önceden tanır gibiydi.Ağaçlar, evler gözünün önünden bir bir geçiyordu.Araba durdu ve aşağıya indiler.JinRi etrafa bakmaya devam ediyordu.İleride duran çocuk parkını gördü.Birara sıklıkla gördüğü rüyalarda ki parka ne kadarda benziyordu.Sanki zihninde kareler canlanır gibi olmuştu.Pil Suk‘un sesi ile irkildi.
Pil Suk: JinRi gelmiyor musun?
JinRi: Geliyorum geliyorum.
İçeri girdiklerinde herkes oradaydı.JinRi’nin gözleri Chi Soo’yu aradı.Do Hwa her zaman ki gibi Chi Soo’nun dibindeydi.Chi Soo JinRi’nin geldiğini görünce hemen yanına gitti.Ona göre geçen bir hafta boyunca araları daha iyi olmuştu.Ama ne zaman onunla konuşacak olsa yine cümleleri birbirine karıştırıyordu.
Chi Soo: Nerede kaldın biraz daha geç gelseydin(Do Hwa’yı göstererek) dayanamaya bilirdim.Hoş geldin JinRi.Nasılsın?
JinRi: İyiyim.Sen nasılsın?
Chi Soo: Bende İyiyim.Bu arada çok güzel görünüyorsun.
JinRi: (kekeleyerek)e..ev..evet teşekkürler.
Pil Suk:(gülerek) Ohooo bizde buradayız ChiSoo. İyiyiz yani.
Do Hwa: Hmm JinRi gelmişsin. Dikildiniz kaldınız canım burada sizi mi bekleyeceğiz. Bitirelim de çalışmayı gidelim artık.
Herkes elinde ki kağıtlardan yerini çalışıyordu.JinRi’de kendi bölümünü okurken sıkılmıştı. Gözünü etrafta gezdirdi.Ev güzelmiş diye geçirdi içinden.Birden Chi Soo’ya baktı.Daha önce Hiç ona uzun uzun bakmamıştı. Aslında çok yakışıklı bir erkek diye düşündü.Alnına düşen saçları kocaman kahve gözlerini ortaya çıkarmıştı sanki.Onu böyle izlerken yüzüne sıcacık bir gülümseme yayıldı.Tam bu sırada Chi Soo birden kafasını kaldırdı.Göz göze geldiler.Kalbi sanki daha önce atmıyordu da şimdi harekete geçmişti.Öyle utandı ki gözlerini hemen elinde ki kağıda çevirdi.Ama Chi Soo onu çoktan görmüştü.Bana mı bakıyordu, bana mı gülümsüyordu diye heyecanlandı.Hemen eline telefonunu aldı.JinRi metni okumaya çalışıyordu.Bu sessizlikte birden ses duyuldu.Telefonuna mesaj gelmişti.Herkes gibi oda yerinden sıçradı.
Do Hwa: Kıs şu telefonun sesini ödüm koptu yaa.
JinRi: Özür dilerim arkadaşlar özür dilerim.
