Chapter 31: The Rivalry 2

24 1 4
                                    

Theo's POV

"What!" bulalas naming lahat sa mansion nila Daddy Giro. "Siniraan nila ang company mo kaya may mga projects kang hindi ka sinipot ng client" wika ni Daddy, tumungo ako at napakamot ng ulo. "Itong company na ito na pinalalakaf mo is from your parents" muli akong tumungo, haaaayyyy buntong hininga ko. "That is not a problem, Giro is looking for a engineering firm na makaka-collaborate sa real estate business namin sa Dubai at Germany" natigil sila Aubrey at Via. "We will help you Theo, your firm will be yours this project is not contractual but a life time project" natameme ako sa nadinig ko, ang mga Walton ay may malalaking Real Estate Property businesses here and abroad, "You mean our company" tumungo si Mama Aya. "Thank you po talaga" ngumiti si Daddy Giro, "If you need some money sa company mo I could lend you some" umiling ako sa hiya sa kabaitan nila. "Tinanggal ka nila sa team mo sa soccer how could they" wika ni Kalyx na fan ko. "Well in that matters, wait" kinuha ni Tito Mark ang cellphone. "Yes Coach Santos, I agree we need to discuss matters about Mattheo Villegas" tinignan ako ni Tito Mark at ngumiti. "Yes, actually he is one of my sons favorites player, we heard tinanggal niyo sila sa team and as one of the 50% investor sa team natin, we know that we had the right to make a request for our sponsored player" ngayon ko napatunayan na ang mga Walton ay may kapangyarihang hindi lang out of this world kundi pang-politikal at industriyal, for thousands of years living clan, wala nga namang makakasukat sa yamang meron sila.  "Mattheo Villegas is our top most sponsored player, babalewalain niyo ang request ng anak ko sa request ng kung sining angkan lamang, remember coach if he do not play we will not put our investment to your team" binaba ni Tito Mark ang cellphone at nagring cellphone ko. "Hello Coach" natahimik ang lahat. "Opo, bukas po nasa field po ako" ngumiti ako kila Mama Aya at Tito Mark. "Salamat po coach" tumakbo ako at niyakap si Mama Aya. Naiyak ako, kasi ilang araw na akong nag-iisip kung kanino ako lalapit kung anu gagawin ko, sila lang pala tutulong sa akin. "Tahan na" ngumiti ako, at nangiti ng halikan ni Mama Aya ang noo ko. "Thanks po" tinapik ni Daddy Giro balikat ko. "Ikaw pa" "Kami bahala sa angkan na kumakalaban sayo" wika ni Daddy Giro. "Isa pa, naiinis ako sa yabang ni Mr. Natsumi" wika ni Tito Mark. "Sus nagselos ka lang nung lapitan nito si Thea akala single si Thea nung isang party" natawa ako sa asaran nila Mama Aya. "That pervert!" wika ni Tito Mark.

"Here" tinignan ko si Via, "Thanks dinala mo ako dito" tinabihan niya ako mahabang swing sa garden ng mansion ng mga Walton. "May ganyan ka na palang problema why you didn't tell me, the last time na nagchat tayo" binuksan ko yung binigay niyang cornetto. "Well natakot akong mapag-isipan niyo na simpleng bagay hindi ko malutas" natawa si Via tinaas ang paa sa swing at para sa akin thay is the most beautiful gesture that a girl would do, "Well, its not simple, Yakuza clan member ang mga Natsumi" wika niya habang kumakain ng ice cream. "After all hindi naman masama na labanan sila ng harapan" wika pa ni Via, "Part ka na ng Walton remember you are trained under their custody," ngumiti ako at kumain ng ice cream. "Lamig" "Humanap ka ng ice cream na mainit" wika niya at natawa ako. "Bakit ka umatras sa kasal niyo?" sinandal ko ulo ko sa sandalan ng swing. "I hate to say this but, I really don't like her atritude, kapag madaming tao mabait siya kapag kaming dalawa lang she demand everything kulang na lang gawin niya akong robot" natawa si Via at natigil ako ng punasan niya gilid ng pisngi ko, I really miss this girl, her being simple even her gesture kala niya wala lang but it means a lot to me. Hinawakan ko kamay niya, ngumiti naman siya, "I miss you Theo, lalo na yung donut" ngumiti ako at hinawakan ko naman ang pisngi niya. "Ahhhhh how sweet" napatingin kami kay Marcus at Nathan, "Umalis nga kayo diyan" pinukol ko sa kanila yung ice cream sa gulat na nanonood sila sa amin. "Bakit hindi mo maamin na siya reason why you do not like Alicia" pinukol ko sila ng bato at tumakbo ang dalawa halos mangusok ilong ko sa inis sa dalawang itlog na iyon. "Ganyan ka din dati Theo be nice to them" natigilan ako at tumayo na si Via, "Ahmmm Via thanks" wika ko, "Thank you dapat I love you" nilingon ko ang dalawa "Aba at apat na kayong nandiyan!" hinabol ko anh apat at natawa si Via.

Kinabukasan

"Anu ginagawa mo dito sa field?" wika sa akin ni Mr. Natsumi. "Mr. Natsumi, Theo has the right to stay, he is our star player our MVP and also he had 50% sponsored of the team," paliwanag ng team manager namin, natigilan si Mr. Natsumi, "Sino naman ang bobong mag-sponsor sa player na tulad mo 50% pa hindi ba niya alam na malulugi lang kayo" natatawang wika ni Mr. Natsumi. "Well I doubt that my player will never let his team down" nilingon nila ang nagsalita. "Lord Walton" nagulat ang mayabang na Mr. Natsumi ng makita si Daddy Giro halos manginig siya sa takot. "I've known Theo since he was 17, and I believe he plays to what is good for the team not because for the money" napalunok ito, "By the way Mr. Natsumi, remember your recommendation to our real estate projects, we decline that recommendation and we had a new bright engineering firm we had, right Mr. Villegas" nangingiti akong makitang parang batong nanigas si Mr. Natsumi. "Mr. Walton we can talk about this right?" tinignanni Daddy Giro ito, so ganito pala dapat ang isang business tycoon na tulad ni Daddy Giro, arrogant but yet reasonable. "Mr. Natsumi, kahit gustuhin ko ang project mo I couldn't say no to my sons offer, Theo is like a son to me and so I wanted everyone to treat him like my son" alam kong pinarinig niya iyon sa coach at manager ng team namin, nangiti ako at inakbayan ako ng kateammate ko. "Welcome back bro" ngumiti ako at nakipag-kamay.

Nasa quarter ako ng mga player when I hear my phone message.

Via: Hey Theo wazz up!
Theo: Doin' great, thanks talaga, nabalik ako sa team at papunta n aq sa afternun meeting namin nila Daddy Giro
Via: Cool, well then see you around, Mr. Villegas
Theo: see you around, Ms. Fuentes.

Nangiti ako, "Chicks yan noh" tinigna ko ka team mate ko, "No she's different not a chick type, she is for a longer term type" nagbatuhan ng twalya ang mga iyon at natawa ako. "Woooeeeeee, so you think she's the one" asar nila, "Problema ko pa yan, for 10 years hindi ko masabi feelings ko for her" nag-akbayan sila at naghampasan ng twalya. "Bro, Mattheo Villegas natorpe sa isang girl, e she's the one na yan bro" natawa ako at napa-isip. Paano ko nga ba sasabihin? We are very comfortable on what we had, to our conversation and friendly talks. "Sabi ng erpats ko, kapag comfortable kayo sa isa't-isa siya na yun bro" nangiti ako at mabilis na tumayo para makameeting si Daddy Giro.

Sa meeting, I observe Daddy Giro and Tito Mark, kalmado silang nakikinig sa team ko habang pinaliliwanag mga product, materials and budget assessment ng project sa Dubai. "It sounds great new concept of materials, lighter and budget friendly how about the quality, "That materials are the same materials used by the building" pagpapatuloy ng head engineer ko, "But we had a contact to the producers of materials and give it to us at the lower price due to the presence of Mattheo they only request us to his endorsment" "And I will start shooting their endorsment for billboards and webpage tomorrow" wika ko, ngumiti si Tito Mark, "That is great, so we will discuss the approval of this project and it will be started as soon as possible" wika ni Daddy Giro, nangiti ang team ko at ako. "Dad can we talk" wika ko ng matapos ang meeting, "About what?" tanong nito nilapitan din ako ni Tito Mark at Tito Aki. "Hinihingi ko po basbas niniyo kasi plano ko na pong magtapat kay Via" napatayo sa upuan si Daddy Giro at natawa, tinapik-tapik oa balikat ko. "Approved na approve ka nak, kay Mama Aya mo ikaw kabahan ahahahahah" "Wow na-encourage ako" tunawa sila. "Well alam mo naman si Aya, she treat them like her own daughters, kung gaano siya ka-strict kay Kalyx triple sa mga anak niyang babae" napabuga ako ng hangin. "Kaya mo yan sa tingin ko papayag pa siya ay ang tanong niya malamang kailan ang kasal" wika ni Tito Aki.

HEROIC (Book 4) UnitedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon