Κρυμμενα Ενστικτα

Κεφαλαιο 21

Κεφαλαιο Ιάσονα

Η Λιζέτα και εγώ έχουμε χωριστεί εδώ και λίγη ώρα αλλά δεν έχω χρόνο να ανησυχώ για αυτό.

Βλέπω μια πράσινη φιγούρα να εμφανίζετε μπροστά μου, κοιτάω καλύτερα και βλέπω ένα ξωτικό, έχει μακρυά μυτερά αυτιά, τα μαλλιά του και τα μούσια του είναι άσπρα, φοράει ένα σκούρο πράσινο παλιομοδίτικο μακρόστενο καπέλο με ασορτί γιακαδάκι και το ύψος του είναι μέχρι το γόνατό μου. Κουνάει μια μαγκούρα που κρατάει και μοιάζει με παραμορφωμένο κλαδί προς το μέρος μου και λέει "Δεν πρόκριτε να χάσω από εσένα νεαρέ" σχηματίζει τα χείλια του σε ένα στραβό χαμόγελό.

Μουρμουρίζει κάτι λέξεις που δεν μπορώ να καταλάβω και τότε εξαφανίστηκε από τα μάτια μου. Ξανά εμφανίζεται ακριβώς μπροστά μου και με τη μαγκούρα του να ακουμπάει τον δεξί μου ώμο, ένιωσα ένα κάψιμο και κοιτάω για να δω τι μου έκανε.

Τι στο; Μαργαρίτες έχουν φυτρώσει στο σημείο που με ακούμπησε αυτό το παραμορφωμένο κλαδί που έχει.

Τον κοιτάω και του λέω με ένα υφάκι "Χάρηκες τώρα; Το μόνο που κατάφερες είναι να με κάνεις να μυρίζω σαν ένα λιβάδι μαργαρίτες μια ανοιξιάτικη μέρα."

''χμ.... είσαι πιο δυνατός από ότι νόμιζα...κανονικά με αυτό θα έπρεπε να σου είχε μετατραπεί όλο το χέρι σε έναν μεγάλο βλαστό και δεν θα μπορούσες να το ελέγξεις...'' είπε λίγο ανήσυχος ''Ποιο είναι το όνομα σου νεαρέ;''

''Τσ τσ τσ και γιατί να σου πω, δεν είναι λες και θα ζήσεις μετά, άσε που όταν ζητάς για το όνομα κάποιου πρέπει πρώτα να δώσεις το δικό σου.''

''Τσ, εξυπνάκια, πολύ καλά. Το όνομά μου είναι Πρίνος, είμαι το ξωτικό του βουνού."

''Σον.''

''Σκέτο;....δεν θα μου πεις τι είσαι; Οχι ότι δεν έχω καταλάβει....έχω ζήσει 379 χρόνια, έχουν δει πολλά τα μάτια μου.''

''Τότε δεν χρειάζεται.'' απάντησα

''Πάμε λυκάκι, για να δούμε ποιος θα τη βγάλει ζωντανός;''

''Πάμε πρασινομούρι.'' πρέπει να το πω αυτός ο τρελόγερος έχει κερδίσει το ενδιαφέρων μου.

Εξαφανίστηκε πάλι...αλλά δεν θα την πατήσω ξανά με το ίδιο κόλπο! Χρησιμοποιώ την ακοή μου για να τον εντοπίσω, πίσω μου, γυρνάω και του πιάνω τη μαγκούρα λίγο πριν με ακουμπήσει η άκρη της στην πλάτη....