သုံးေယာက္သား အံျသေနတဲ့ ပုံနဲ႔ လြန္းကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့သည္။
ရတီ။ ။ " လြန္းေျပာတာ အမွန္ပဲ ဘာလုိ႔ဆုိ ငါကုိယ္တုိင္ မ်က္စိ နဲ႔ ျမင္လုိက္ရတာမုိ႔လုိ ့နင္တုိ႔လည္း ယုံလုိက္ေတာ့..."
မင္းခက္ ။ ။ "ယုံတာေတာ့ ယုံပါတယ္...ဒါမယ့္ အံျသလုိ ့ပါ "
သူရ။ ။ "ဒါဆုိ နင္က အခု တကယ္လိင္တူခ်င္း ခ်စ္ေနတာေပါ့ေနာ္.."
သူရ စကားေၾကာင့္ ေဘးမွာထုိင္ေနတဲ့ ရတီ တစ္ေယာက္ သူရနားကုိဆြဲကာ
သူရ။ ။ "အာာားး ခ်စ္ရဲ ့နာလုိက္တာ..ကုိယ္ဘာလုပ္လုိ႔လဲ "
ရတီ။ ။ "အခ်စ္ က အခ်စ္ ပဲ။ လိင္တူေတြ လိင္မတူေတြ ထည့္ေျပာမေနနဲ႔ "
သူရ။ ။ "ကုိယ္မေျပာေတာ့ပါဘူး....ေတြ႔လား လြန္း...နင့္သူငယ္ခ်င္း ရတီကေလ အခုဆုိရင္း အဲ့လုိလိင္တူခ်င္းကိစၥေတြကုိ နည္းနည္းေတာင္အေျပာမခံဘူး...အရင္ကဆုိ ငါနဲ ့ပုိင္ျဖဳိး ကုိ ႀကိဳက္ခုိင္းတယ္ေလ.. နင္ထြက္သြားပီးေနာက္ပုိင္း သူလည္း အဲ့လုိေတြ အားေပးတဲ့လုိင္း ေရာက္ေကာ.."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ငါကေတာ့ အဲ့လုိေတြ ကုိ ရြံတယ္.."
ပုိင္ျဖဳိး စကားေၾကာင့္ လြန္းနဲ ့ရတီ ေဒါသထြက္ေတာ့သည္။
ရတီ။ ။ "ဟဲ့ ပုိင္ျဖဳိး...နင္ဘာစကားေျပာတာလဲ.."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "နင့္မွာ သူရ ႐ွိတယ္ေလ..နင္က ဘာကုိ နာေနတာလဲ.."
လြန္း ။ ။ " ရတီ ကုိ နင္ဘာမွေျပာေနစရာမလုိဘူး...ေနာက္ပီး..ေနပုိင္ေသာ္ က နင့္အကုိဆုိတဲ့ အေၾကာင္းရယ္ ၿပီးေတာ့ စာ ကိစၥ.....နင္ မမ နဲ ့မသိဘူးဆုိပီး လိမ္ခဲ့တာေတြ...ငါအကုန္သိပီးပီး.."
မင္းခက္နဲ႔ သူရ ကအံျသကာ ပုိင္ျဖဳိး ကုိၾကည့္ေတာ့
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ေအး..ငါအဲ့လုိေတြလုပ္ခဲ့တာလည္း ငါနင့္ကုိခ်စ္လုိ႔ပဲ..အခုထိလဘ္းငါနင့္ကုိခ်စ္ေနတုန္းပဲ..."
လြန္း ။ ။ "ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ငါကေတာ့ နင့္ကုိ လုံးဝမခ်စ္ဘူး..ဒါေၾကာင့္မုိ ့ငါ႔သူငယ္ခ်င္းဖစ္တဲ့ နင့္ကုိ မဆုံး႐ႈံးခ်င္ဘူး...နင္အဲ့တုန္းက စာ ကိစၥ ကုိ ငါနားလည္းေပးမယ္ "
က်န္တဲ့သုံးေယာက္မွာ အေနရခက္ကာ
ရတီ။ ။ "လြန္း... ျပန္မယ္ေလ.. နင္တို႔ နားခ်ိန္လည္း ေက်ာ္ေတာ့မယ္..ငါတို႔ သြားပီး ေနာ္.."
လြန္းတုိ ့ထြက္သြားပီးေတာ့ သူတုိ ့သုံးေယာက္လည္း Company ကုိျပန္လာေတာ့သည္။ အခန္းထဲ ကုိ မ်က္ႏွာမေကာင္းဘဲ ဝင္လာပီး ခုံကုိ ေစာင့္ဆြဲကာ ထုိင္ခ်လုိက္ေတာ့သည္။ ေဘးမွာ ထုိင္တဲ့ ဘုန္းႂကြယ္တစ္ေယာက္ မင္းခက္ နဲ႔ ပုိင္ျဖဳိး ကုိ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ေကာင္သား ေခါင္းခါျပေတာ့သည္။
( ဘုန္းႂကြယ္က Ep6မွာ ပါတယ္ေနာ္ သူကေတာ့ အလုပ္က သူငယ္ခ်င္း ေပါ့ )
ထုိအခ်ိန္ ေနပုိင္ေသာ္ တစ္ေယာက္ သူ ့အခန္းထဲကေနထြက္လာပီး အေပၚထပ္ကေနပဲ
ေန။ ။ "အားလံုး ပဲ...ကြၽန္ေတာ္ ေျပာစရာ ႐ွိတယ္...နက္ျဖန္ သူေဌး အလုပ္စဆင္းမယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းပါ...ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အားလံုး နက္ျဖန္ ေစာေစာလာေပးၾကပါ..သူေဌး အတြက္ ႀကိဳဆုိပြဲေတြလည္း လုပ္ၾကတာေပါ့..ကဲဒီေလာက္ပဲ "
ေနပုိင္ေသာ္ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္သြားေတာ့
မင္းခက္ ။ ။ "ဟြန္႔....ၾကည့္လုိ႔ကုိမရဘူး.."
သူရ။ ။ " အဲ့စကားက မိန္းမ ေတြ အမ်ားဆံုး သုံးတဲ့စကား... "
မင္းခက္ ။ ။ "မင္းေတာ့....."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ေဟ့ေရာင္ ေတြ...ငါအိမ္မွာ အရက္လုိက္ေသာက္ပါလား.."
သူရ။ ။ "ဘာလဲ.. ဒီေန႔ လား.."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "အင္း....ဘုန္းႂကြယ္ မင္းလည္းပါတယ္.."
ဘုန္း။ ။ "ဒီေန႔ ေတာ့မရဘူးဟ...ငါလုပ္လုိက္စေတြ မပီးေသးဘူး..နက္ျဖန္ လည္း သူေဌး လာမွာဆုိေတာ့..."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ဒါဆုိ မင္းတုိ ့ႏွစ္ေယာက္ ကေရာ.."
မင္းခက္ ။ ။ "ငါလည္း မရဘူးဟ..."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ " သူရ လုပ္ပါကြာ...ငါ့အိမ္မွာပဲဟာကုိ..."
သူရ။ ။ "ေအးပါ ေအးပါ.. ငါသိပ္ေသာက္လုိ႔ေတာ့မဖစ္ဘူး..ဘာလုိ႔ဆုိ ငါလည္းအိမ္ျပန္ရမွာဆုိေတာ့..."
ဒီလုိနဲ႔ ႐ုံးဆင္းပီးေတာ့ ပုိင္ျဖဳိး အိမ္ကုိ သူရ လုိက္သြားေတာ့သည္။ ပုိင္ျဖဳိး အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေနပုိင္ေသာ္ ကုိေတြ႔လုိက္ရသည္။
သူရ။ ။ "အကုိ...အဲ ဒုမန္ေနဂ်င္ လည္း ဒီမွာ ေနတာ လား.."
ေနပုိင္ေသာ္ က သူရကုိ လွမ္းၾကည့္ပီး
ေန။ ။ "ငါ့အိမ္အသစ္ကုိျပင္တုန္းေလ...အခုေတာ့ ျပင္လုိ႔ပီးပါပီး အဲ့ဒါ ေၾကာင့္နက္ျဖန္ ေျပာင္းမွာ..."
ပုိင္ျဖဳိး။ ။ "အကုိလည္း လာေသာက္ေလ..."
ေန။ ။ "ေတာ္ပါပီး... ငါက နက္ျဖန္ ပုိအလုပ္မ်ားမွာ...အခန္းထဲ သြားေတာ့ မယ္..."
ဧည့္ခန္း ထဲတြင္
သူရ။ ။ "မင္းအမ်ားႀကီး...မေသာက္နဲ႔ ေလ...နက္ျဖန္ အလုပ္မတက္ႏုိင္ပဲေနမယ္..."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ငါအရမ္း စိတ္ထဲ ေဒါသထြက္လြန္းလုိ ့ပါ...ဘာလုိ ့ငါ့ကုိက်ေတာ့မျမင္ရတာလဲ...ငါ့ကုိ နည္းနည္းေတာင္ မသနားဘူး....hk..ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ ဆုိရင္း ခံသာပါေသးတယ္...အခုေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္က မိန္းမ တဲ့...ငါ့ကုိယ္ကု္ေတာင္ ႐ွက္တယ္..."
သူရ။ ။ "ေအးပါ... အရမ္းႀကီးလည္းမေသာက္နဲ႔အုန္း.."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "မင္းဘာဖစ္ေနလဲ...ငါဒီေန႔ေသာက္ပီး ေပါက္ကြဲ ရမွကုိ ေက်နပ္မယ္.....ငါ့မွာ ေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ သူ႔မွသူပဲ...ငါကဘာေတြမ်ား အဲ့မိန္းမနဲ ့ယွဥ္ရင္း မသာတာ ႐ွိလုိ ့လဲ...ငါ့ကုိ နည္းနည္းေတာင္ လွည့္မၾကည့္ေပးဘူး..ခံရခက္လုိက္တာ...."
တကယ္ေတာ့ ပုိင္ျဖဳိး နဲ ့သူရ ေျပာစကားေတြကုိ ေနပုိင္ေသာ္ အကုန္ၾကားရသည္။ ေနပုိင္ေသာ္ တစ္ေယာက္ အခန္းထဲ တြင္ စာအုပ္ဖတ္ေနေတာ့သည္။ သုိေပမယ့္ သူတို႔ အေၾကာင္းေတြ ပါၾကားေနရေတာ့သည္။
ထုိအခ်ိန္ သူရ ph လာေတာ့သည္။
သူရ။ ။ "အင္း...မင္းခက္ေျပာ.."
မင္းခက္ ဆုိတဲ့ နာမည္ၾကားေတာ့ ပုိစိတ္ဝင္စားစြာ နားေထာင္ေနေတာ့သည္။
သူရ။ ။ "ဘာာာ... အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ...ေအးေအး ဓာတ္ေလွကား နဲ႔ ငါးလႊာကုိတက္ခဲ့... အိမ္နံပတ္က ၁၂၃...... အင္း.. "
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "မင္းခက္ လားး..."
သူရ။ ။ "ေအး.... အခုတက္လာေနပီး..."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ဒီေကာင္က ႐ုတ္တရက္ ႀကီး ..အခုမွ လာတာတုန္း..."
ထုိအခ်ိန္ ဘဲလ္ တီးသံၾကားေတာ့ သူရ တံခါးထဖြင့္ေတာ့သည္။ မင္းခက္ပုံက အထုတ္ေတြ ဆြဲကာ ဝင္လာေတာ့ သည္။ မူးေနတဲ့ပုိင္ျဖဳိးေတာင္ တအံတျသနဲ ့မတ္တပ္ထရပ္ေတာ့သည္။
သူရ။ ။ "ဒါက...ဘယ္လုိဖစ္တာလဲ.. "
မင္းခက္ ဘာမွမေျပာဘဲ အထုတ္ေတြ ခ်ကာ ဝင္ထုိင္ပီး..ခ်ထားတဲ့အရက္ဘူးကုိ ေမာ့လုိက္ေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ မွ
မင္းခက္ ။ ။ "ငါအိမ္ေပၚက.. ဆင္းလာတာ.. "
သူရ။ ။ "ဘယ္လုိ...."
မင္းခက္ ။ ။ "ငါ့အေဖေပါ့....ငါအခု game company အလုပ္လုပ္ေနတာ သိသြားတာေလ....အလုပ္ထြက္မလား....အိမ္ေပၚက ဆင္းမလားတဲ့...ငါလည္းဆင္းမယ္လုိ႔...ငါ႐ုံးအလုပ္ေတြနည္းနည္းေတာင္စိတ္မဝင္စားဘူး...ငါ့အကုိစစ္ေအာင္ ကလည္း သူေက်နပ္ေအာင္ေနေပးေနပီး...ဒါေတာင္ဘာလုိ ့ငါကပါ..ထပ္ပီး...လုံးဝကုိသည္းမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး...သူဒီလုိ ငါတုိ႔ညီအစ္ကုိသုံးေယာက္ရဲ႕ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဝါသနာ အိမ္မက္ေတြကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းလုိ ့ငါ့အကုိႀကီးသူ႔ကုိယ္သူသတ္ေသခဲ့တာ...."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ဒါဆုိ အကုိစစ္ေအာင္ရဲ႕အေပၚမွာ..အႀကီးဆုံး႐ွိေသးတာေပါ့.."
မင္းခက္ ။ ။ "အင္းဟုတ္တယ္... အကုိအႀကီးကုိ ငါတုိ႔ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ထပ္ေတာင္ ပုိခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသးတယ္...သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ ေလယာဥ္မႈး အလုပ္ ကုိ မလုပ္ရတဲ့အျပင္..သူခ်စ္တဲ့မိန္းကေလးနဲ႔လည္းအတင္းခြဲခဲ့တယ္ေလ...ငါ့အကုိအႀကီး သတ္ေသတဲ့ ေသတမ္းစာ ကုိ ငါတို႔ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ကလြဲရင္းဘယ္သူမွမသိဘူး...ငါ့အေဖသူလည္း အခုထိမသိေသးဘူး...ငါ့အကိုစစ္ေအာင္က ဓာတ္ပံု ဆရာျဖစ္ခ်င္တာ...ဒါမယ့္ သူကေတာ့ အေဖရည္ရြယ္ခ်က္ကုိျဖည့္ေပးပီး..ငါ့ကုိ ေတာ့ ဝါသနာ ပါရာလုပ္ခုိင္းခဲ့တယ္ေလ..ငါ့ကုိလညိး အဲ့လုိအဆုံးသတ္မွာေၾကာက္ေနခဲ့တာ..."
သူရ။ ။ "မင္းတုိ ့မိသားစုကိစၥလည္း ႐ႈပ္လုိက္တာ...ဘာပဲဖစ္ဖစ္...အ႐ႈံးမေပးနဲ႔....."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ဟုတ္တယ္.... လာေသာက္..."
သူရ။ ။ "ငါျပန္ရေတာ့မယ္...ငါသြားပီး ေနာ္..."
မင္းခက္။ ။ "ဒီအခ်ိန္ႀကီးမွ...."
သူရ။ ။ "အခု ၁၁ခြဲ...ရတယ္ ငၚ့မွာကားပါတယ္..သြားပီး... "
သူရထြက္သြားေတာ့ မင္းခက္နဲ႔ ပုိင္ျဖဳိး ႏွစ္ေယာက္သား ေသာက္ၾကေတာ့သည္။ ပုိင္ျဖဳိး ကေတာ့ မထႏုိင္ေတာ့ဘဲ ထုိေနရာမွာပဲလွဲခ်လုိက္ေတာ့သည္။ မင္းခက္လည္း မူးေနပီး လဲက်သြားေတာ့သည္။
အတန္ၾကာေသာ္ မင္းခက္တစ္ေယာက္ နာက်င္ မႈဒဏ္ေၾကာင့္ ေခါင္းေထာင္လာေတာ့
သည္။ မ်က္လံုး ကုိ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ဝုိးသြားဝါးျဖင့္ ၾကည့္ကာ တစ္စံု တစ္ေယာက္ က မိမိအေပၚမွ ေနပီး မိမိကုိယ္ထဲ တစ္ခုခုဝင္ေရာက္ေနသည္ကုိ သိလုိက္ရသည္။ မင္းခက္တစ္ေယာက္ မ်က္လံုး ကုိပြတ္ၾကည့္ေတာ့ ထုိလူမွာ ေနပုိင္ေသာ္ ျဖစ္ေနေတာ့ သည္။ ထုိလူလည္း အဝတ္ဗလာနဲ ့မိမိလည္း အဝတ္ဗလာနဲ ့ဖစ္ေနသည္ကုိသိလုိက္ရေတာ့ ႐ုန္းေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ နာက်င္ မႈေၾကာင့္ မင္းခက္ေအာ္မိသည္။ ေနာက္ထပ္မင္းခက္ သိလုိက္သည္မွာ အခန္းတစ္ခန္းထဲရဲ ့ကုတင္ေပၚတြင္..
မင္းခက္ ။ ။ "နာ......နာတယ္ "
ေန။ ။ "မၾကာခင္... အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္... "
ေနာက္ဆံုး မူးေနတဲ့အ႐ွိန္နဲ ့နာက်င္မႈအ႐ွိန္ေၾကာင့္ မင္းခက္ေမ့ေမ်ာသြားေတာ့သည္။
မနက္မုိးလင္းေသာ္,
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "အာာ... ဒီေကာင္ မင္းခက္ ငါ့ေတာင္မႏႈိးပဲထြက္သြားတယ္.." ပုိင္ျဖဳိး တစ္ေယာက္ အလုပ္ေနာက္က်ေနတာေၾကာင့္ အျမန္ပင္ ျပင္ဆင္ ပီး ထြက္သြား ေတာ့သည္။
ပုိင္ျဖဳိး ထြက္သြား ေတာ့ မင္းခက္ ႏုိးလာေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္ ေနပုိင္ေသာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွထြက္လာေတာ့သည္။ မင္းခက္ထထုိင္ကာ နာက်င္ မႈေၾကာင့္
မင္းခက္ ။ ။ "အာာ.. နာတယ္...ခင္ဗ်ားႀကီး..မေန႔ညက ကြၽန္ေတာ္ ကုိ မုဒိန္းက်င့္တယ္...."
ေန။ ။ "ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစား..ညက မူးပီး ငါ့အခန္းတံခါးကုိလာေခါက္တယ္..ငါ့လည္းေတြ႔ေရာ..အတင္းနမ္းတယ္...မင္းအရင္စခဲ့တာေလ..."
မင္းခက္ ။ ။ "ကြၽန္ေတာ္က....."
မင္းခက္ ျပန္စဥ္းစားေတာ့ ေနပုိင္ေသာ္ ေျပာတာအမွန္ေတြဖစ္ေနေတာ့သည္။
မင္းခက္ ။ ။ "ငါ့ဘာလုိ႔........စိတ္ညစ္လုိက္တာ.."
ေန။ ။ " မွတ္မိပီး ေပါ့..."
မင္းခက္ ။ ။ "ေတာ္ပီး... ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးလုိ႔ပဲထားလုိက္ေတာ့.."
မင္းခက္ စကားေၾကာင့္ ေနပုိင္ေသာ္ တစ္ေယာက္ ေဒါသထြက္ပီး မင္းခက္ကုိ တက္ခြကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အတင္းဖိထားရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းနီးကပ္လ်က္
ေန။ ။ "ငါ့ဘက္က အဲ့လုိသေဘာမထားႏုိင္ဘူး.. မင္းငါ့ေကာင္ေလး ျဖစ္သြားၿပီ... "
မင္းခက္ ။ ။ "ဘယ္တုန္းကလဲ... ဘယ္သူခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔လဲ..ကြၽန္ေတာ္ ကခံရတဲ့သူပါ..."
ေန။ ။ "မင္းတကယ္ ငါ့ေကာင္ေလးအဖစ္မေနဘူးေပါ့ေလ..."
မင္းခက္ ။ ။ "ကြၽန္ေတာ္ က ဘာလုိ ့ေနရမွာလဲ...မေနဘူး.."
ေန။ ။ "ငါမင္းနဲ႔ အခုလုိ ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းကုိ ပုိင္ျဖဳိး ကုိ သိေအာင္ ေျပာလုိက္မယ္.....ငါက တကယ္လုပ္တဲ့လူစားဆုိတာကုိပုိင္ျဖဳိးယုံတယ္..."
မင္းခက္ ။ ။ "ခင္ဗ်ားႀကီး....."
ေန။ ။ "မင္း..ဒီေန႔ ကစပီး ငါနဲ႔လုိက္ေနရမယ္...ငါမင္းကုိပုိင္တယ္.."
မင္းခက္ ။ ။ "ဘာာာ ပုိုင္တယ္...."
ေန။ ။ "မင္းမွာ ျငင္းပုိင္ခြင့္ မ႐ွိဘူး...ထြက္ေျပးလုိ႔ကေတာ့ ငါ့အေၾကာင္းသိေစရမယ္..."
မင္းခက္ ။ ။ "ဖယ္...ဖယ္ေပး...ကြၽန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးခန္းသြားမယ္.."
ေန တစ္ေယာက္ ဖယ္ေပးလုိက္ေတာ့ မင္းခက္ ကုတင္ေပၚက ဆင္းေတာ့သည္။ နာလြန္းလုိ ့မတ္တပ္ပင္မရပ္ႏုိင္ ျပဳတ္က် ေတာ့သည္။ ေနပုိင္ေသာ္ လည္း မင္းခက္အား ေပြ႔ခ်ီကာ..ေရခ်ဳိးခန္းထဲေခၚသြားေတာ့သည္။ မင္းခက္တစ္ေယာက္ ႐ွက္ေနပီး ရင္ေတြလည္းခုန္ေနေတာ့သည္။ သူသိလုိက္ရတာက ထုိလူအေပၚ သူ႔စိတ္က အစတည္းက ပါေနပီးသားဆုိသည္ကုိပင္။
ဒီလုိနဲ႔ Company တြင္,
သူရ။ ။ "မင္းေရာက္ပီးလား...မင္းခက္ေကာ.."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ငါက...အဲ့ေကာင္ေရာက္ႏွင့္ေနပီးထင္တာ.."
ထုိအခ်ိန္ ခန္႔နိင္ တစ္ေယာက္ ဝင္လာေတာ့ သည္။
ခန္႔နိင္ ။ ။ "အားလံုး ပဲ သူေဌး လာပီး.."
ခန္႔နိင္ ဖယ္ေပးလုိက္ေတာ့ ယူဂ်ီ တစ္ေယာက္ ထြက္လာကာ,
ယူဂ်ီ ။ ။ "အားလံုး ပဲ... မဂၤလာ ပါ...ကြၽန္ေတာ္က Yuuji Utsunomiya ပါ.."
သူရနဲ ့ပုိင္ျဖဳိး အံျသကာ
သူရ။ ။ "ဒါက...ယူ႐ုိလင္း ပဲ.."
...................................................................................
( ႐ွက္လုိက္တာ....ဒါပထမဆုံးအႀကိမ္အဲ့လုိေရးတာပဲ...)
VOCÊ ESTÁ LENDO
ကြၽန္မ ခ်စ္တဲ့ မမ
Romanceအရင္ဝတၳဳ က မပီးေသးဘူး ဒါမယ့္ ဆက္လည္းမေရးခ်င္ဘူး။ ကုိယ္ စိတ္မပါပဲ ေလ်ွာက္ေရးထားသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ အခုဒီဝတၱဳ ေလးကုိ ေသခ်ာေရးၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္း [ လြန္းတစ္ေယာက္ငယ္ငယ္ကတည္းက ႀကိတ္ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ မမ။ အေၾကာင္းတစ္ခုေ...