ကြၽန္​မ ခ်စ္​တဲ့ မမ (12)

3.4K 169 2
                                    

   နွစ္​ရက္​ခန္​႔ၾကာေသာ္​,
                ထုိျပသာနာေတြေၾကာင္​့ မင္​းခက္​ အထင္​လြဲခံေနရေတာ့သည္​။ တစ္​ရုံးလုံးက မင္​းခက္​နဲ႔ Smith ပတ္​သက္​မႈေတြကုိအတင္​းေတြေျပာေနေတာ့သည္​။ ထုိျပသာနာေတြ ဘယ္​သူကစလုိက္​လဲမသိေပမယ္​့ မိမိအား အထင္​လြဲခံရေအာင္လုပ္​တဲ့ အဲ့ဒီလူကုိ မင္​းခက္​ ေသေလာက္​ေအာင္​သတ္​ပစ္​ခ်င္​ေနေတာ့သည္​။ မင္​းခက္​တစ္​ေယာက္​ စိတ္​ညစ္​ညစ္​နဲ႔ အျပင္​ဘက္​ေလ်ွာက္​လမ္​းတြင္​ လမ္​းေလ်ွာက္​ေနစဥ္​ အေနာက္​ဘက္​ မွ တီးတုိးစကားသံေတြ ၾကားေနရေတာ့မင္​းခက္​သြားၾကည္​့ရာ ဘုန္​းႂကြယ္​တစ္​ေယာက္​ လူတစ္​ေယာက္​နဲ႔ စကားေျပာေနေတာ့သည္​။ တစ္​ဖက္​က လူကုိေတာ့ အုတ္​နံရံနဲ႔ကာေနတာေၾကာင္​့ မျမင္​ရေခ်။ မင္​းခက္​လည္​း သိခ်င္​စိတ္​နဲ႔ခုိးနားေထာင္​ေတာ့သည္​။
ဘုန္​းႂကြယ္​။     ။ "မင္​းဘာလုိ႔ဒီလုိလုပ္​ရတာလဲ....မင္​းသြားဝန္​ခံလုိက္​...ငါမင္​းကုိ လြန္​ခဲ့တဲ့ နွစ္​ရက္​တည္​းက အခြင္​့ေရးေပးပီးပီး...မင္​းဒီေန႔မွသြားမေျပာရင္​း ငါအသံသြင္​းထားတာကုိသူေငွးကုိ သြားျပလုိက္​မယ္​..."
             မင္​းခက္​ တစ္​​ေယာက္​ သိခ်င္​တဲ့စိတ္​ကုိ မထိန္​းခ်ဳပ္​ႏုိင္​​ေတာ့ဘဲ ခုိးနား​ေထာင္​​ေနရာမွ ထြက္​လာ​ေတာ့ သည္​။ သုိ ့​ေသာ္​ ဘုန္​းႂကြယ္​က ​ေတြ႔ပီး
ဘုန္​း။      ။ "မင္​းခက္​...."
               မင္​းခက္​တစ္​​ေယာက္​ အျမန္​ ဘုန္​းႂကြယ္​နားကုိလာပီး တစ္​ဖက္​လူကုိ​ေတြ႔ဖုိ ့လွမ္​းၾကည္​့​ေတာ့ ဘယ္​သူမွမ႐ွိ​ေတာ့​ေခ်။
မင္​းခက္​ ။      ။ "အကုိ...ဘယ္​သူနဲ႔ ​ေျပာ​ေနတာလဲ... "
ဘုန္​း ။      ။ "အဲ....အဲ့ဒါက..."
မင္​းခက္​။     ။ "အကုိအခု Spyဆုိတဲ့ အဲ့လူနဲ႔​ေျပာ​ေနတာမလား..အကုိဘယ္​သူမွန္​းအ​ေစာႀကီးတည္​းကသိတယ္​​ေပါ့...ဘာလုိ ့ဖုံး​ေပး​ေနတာလဲ...ကြၽန္​​ေတာ္​ ကုိ လူ​ေတြအထင္​လြဲ​ေနၾကတယ္​..အကုိကသိရက္​နဲ႔ မသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​​ေနတာ​ေပါ့​ေလ.."
ဘုန္​း။     ။ "စိတ္​​ေလွ်ာ့ ပါအုန္​း..မင္​းခက္​္​ရယ္​...."
မင္​းခက္​။       ။ "ကြၽန္​​ေတာ္​ က ဘာလုိ ့စိတ္​​ေလ်ွာရမွာလဲ...အကုိကြၽန္​​ေတာ္​​ေနရာဝင္​ခံစားၾကည္​့ပါလား..လူ​ေတြရဲ႕အတင္​း​ေျပာခ်င္​လည္​းခံ​ေနရတယ္​.."
ဘုန္​း။      ။ "အကုိ​ေျပာတာကုိ နား​ေထာင္​ပါအုန္​း....တကယ္​​ေတာ့ အကုိအဲ့လူကုိအခြင္​့​ေရး​ေပးခ်င္​မိတယ္​..သူအမွားကုိ သူကုိယ္​တုိင္​ဝန္​ခံ​ေစခ်င္​လုိ႔ပါ..မင္​းဆုိရင္​းလည္​း ဒီလုိလုပ္​မွာပဲ.."
မင္​းခက္​ ။      ။ "ဘယ္​သူ လဲသူက..."
ဘုန္​း။       ။ "နက္​ျဖန္​ မွ သူဝန္​မခံရင္​း အကုိ မွာ သက္​​ေသ အသံဖုိင္​႐ွိတယ္​..အဲ့ဒါနဲ႔ အတူ သူ​ေငွးကုိတင္​ျပမွာပါ..မနက္​ျဖန္​ ထိပဲ​ေစာင္​့​ေပးပါကြာ..​ေနာ္​.."
မင္​းခက္​။       ။ "ကြၽန္​​ေတာ္​ အကုိ႔ကုိ ယုံတဲ့အတြက္​​ေၾကာင္​့မုိ႔ ဒီ​ေန႔ ထားလုိက္​ ​ေတာ့မယ္​...နက္​ျဖန္​ ​ေတာ့ အကုိကတိတုိင္​းပဲ​ေနာ္​..."
ဘုန္​း။      ။ "​ေက်းဇူးပါကြာ..."
             မင္​းခက္​ လည္​း လာရာလမ္​းအတုိင္​း ျပန္​လာပီး ဆုိနကအ​ေၾကာင္​း​ေတြး​ေနမိ​ေတာ့သည္​။ ထုိအခ်ိန္​လူတစ္​​ေယာက္​ သူ႔လက္​ကုိအားနဲ႔ဆြဲကာ နံရံ ဘက္​သုိ႔ပစ္​လုိက္​​ေတာ့ မင္​းခက္​​ေက်ာ​ေတာင္​ နာသြား​ေတာ့သည္​။
​ေန။       ။ "ဘယ္​သြား​ေနတာလဲ... ဘယ္​သူနဲ႔ သြား​ေတြ႔တာလဲ..."
မင္​းခက္​ ။     ။ "ဒီမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​ အခု စိတ္​႐ႈပ္​​ေနတာ​ေနာ္​..."
​ေန။       ။ "စိတ္​႐ႈပ္​တယ္​...Smith ​ေၾကာင္​့လား..."
မင္​းခက္​ ။       ။ "ခင္​ဗ်ား ကပါ..ကြၽန္​​ေတာ္​ ကုိ မယုံဘူး​ေပါ့​ေလ..."
​ေန။      ။ "ငါဘယ္​သူမွ မယုံဘူး..."
မင္​းခက္​ ။      ။ "ရတယ္​... ဒီလုိထင္​​ေနမွ​ေတာ့ ထင္​လုိက္​​ေတာ့...ကြၽန္​​ေတာ္​ သြားမယ္​...ဖယ္​​ေပး.."
              ​ေနပုိင္​​ေသာ္​ တစ္​​ေယာက္​ မဖယ္​​ေသးဘဲ မင္​းခက္​ပခုံးႏွစ္​ဖက္​ကုိတင္​းတင္​းက်ပ္​က်ပ္​ကုိင္​ကာ
​ေန။      ။ "ဘယ္​ကုိသြားမလုိ႔လဲ..."
မင္​းခက္​။      ။ "ကြၽန္​​ေတာ္​ ကုိ ယုံတဲ့သူဆီ..."
​ေန။      ။ "မသြားရဘူး...."
မင္​းခက္​။      ။ "ခင္​ဗ်ား က ဘာလဲ ဗ်...ကြၽန္​​ေတာ္​ နားမလည္​​ေတာ့ဘူး...ယုံလည္​းမယုံဘူး...​ေပးလည္​းမသြားဘူး...ကြၽန္​​ေတာ္​က ခင္​ဗ်ားစိတ္​တုိင္​းက်အ႐ုပ္​လား...ကြၽန္​​ေတာ္​႔ကုိတကယ္​မခ်စ္​ပါဘူး...အဲ့​ေန႔ကအမွား​ေၾကာင္​့ ဒီအတုိင္​းတာဝန္​ယူတာမလား...ဒါဆုိ..မလုိဘူး..ကြၽန္​​ေတာ္​ က ​ေယာက်္​ား ​ေလး..အဲ့​ေတာ့ ဗုိက္​လည္​းမႀကီးဘူး..ဟုတ္​ပီးလား..."
                 မင္​းခက္​ တအားစိတ္​တုိလြန္​းလုိ ့​ေနပုိင္​​ေသာ္​ ကုိ​ေဆာင္​့တြန္​းပီး ထြက္​လာခဲ့​ေတာ့သည္​။ 
                  မင္​းခက္​တစ္​​ေယာက္​ စိတ္​မြန္​းက်ပ္​လြန္​းလုိ ့​ေခါင္​းမုိ္​းထပ္​သုိ္​ ့တက္​ပီး ​ေလ​ေအးႏုႏု ကုိခံစားလ်ွက္​
မင္​းခက္​ ။        ။ "တကယ္​ပဲ....ငါစိတ္​ညစ္​လုိက္​တာ..."
                ထုိအခ်ိန္​
ခန္​႔နိင္​ ။       ။ "ကုိယ္​မင္​းကုိ..ယုံတယ္​...မင္​းက ဒီလုိဘယ္​​ေတာ့မွမလုပ္​ဘူး..ဆုိတာကုိ​ေပါ့..."
မင္​းခက္​ ။      ။ "အကုိ...............​ေက်းဇူးပါဗ်ာ..."
ခန္​႔နိင္​ ။       ။ " မလုိပါဘူး..."
မင္​းခက္​ ။        ။ "ဒါနဲ႔... ကြၽန္​​ေတာ္​ အကုိ႔အိမ္​မွာ ခဏလာ​ေနလုိ႔ရမလား.."
                ခန္​႔နိင္​ တစ္​​ေယာက္​ ​ေပ်ာ္​ကာ
ခန္​႔နိင္​ ။       ။ "သိပ္​ရတာ​ေပါ့..."
မင္​းခက္​ ။      ။ "ဒါဆုိ..ဒီ​ေန႔ ​ေျပာင္​းလာလုိ႔ရမလား..."
ခန္​႔နိင္​ ။      ။ "ရတယ္​... အကုိမင္​းကုိလာ​ေခၚမယ္​..."
မင္​းခက္​ ။      ။ "ကြၽန္​​ေတာ္​... ​ေနစရာ႐ွာ​ေတြ႔ရင္​း ထြက္​သြားပါ့မယ္​.."
ခန္​႔နိင္​ ။        ။ "မင္​း...​ေပ်ာ္​သ​ေလာက္​​ေန...အိမ္​​ေတြဘာ​ေတြ႐ွာ​ေနစရာမလုိဘူး...ဟုတ္​ပီးလား... "
မင္​းခက္​ ။       ။ "ဟုတ္​.."
                တစ္​ဖက္​တြင္​ လြန္​းတစ္​​ေယာက္​ Company ကုိ ထမင္​းဗူး​ေလးကုိင္​ကာ ​ေရာက္​လာ​ေတာ့သည္​။ ဝန္​းထမ္​းတုိင္​းကလည္​း လြန္​းကုိ သူတို႔ သူ​ေဌး ရဲ႕ခ်စ္​သူဆုိပီး လွမ္​း႐ႈိး​ေနၾက​ေတာ့သည္​။ ထုိအခ်ိန္​ သူရ ​ေရာက္​လာကာ
သူရ။     ။ "နင္​့မမ ႐ုံးခန္​းက အ​ေပၚမွာ တက္​သြားလုိက္​..."
လြန္​း။      ။ "ဒါနဲ႔ မင္​းခက္​​ေကာ..."
သူရ။     ။ "ဒီမွာ.. လြန္​း​ေဝရီ... နင္​က တစ္​ကုိယ္​​ေကာင္​းဆန္​တယ္​သိလား.."
လြန္​း။      ။ "ငါဘာလုပ္​လုိ႔လဲ..."
သူရ။     ။ "နင္​့ကုိ ဟုိမွာ ဘယ္​သူလွမ္​းၾကည္​့​ေနလဲ​ေကာ သိလား..."
             လြန္​း လွမ္​းၾကည္​့​ေတာ့ ပုိင္​ျဖဳိး က လြန္​းကုိ ၾကည္​့​ေန​ေတာ့သည္​။
လြန္​း။      ။ "အင္​း ပုိင္​ျဖဳိး ကုိလား...​ေတြ႔တယ္​​ေလ..."
သူရ ။      ။ "သူ႔နင္​့ကုိငယ္​ငယ္​တည္​းက ခ်စ္​လာခဲ့တာ...နင္​့သူကုိနည္​းနည္​း​ေတာင္​မသနားဘူးလား.."
လြန္​း။      ။ "ဒီမွာ...သူရ...ငါနင္​့နဲ႔ျပသာနာမဖစ္​ခ်င္​ဘူး...ငါသြား​ေတာ့မယ္​.."
                လြန္​းတစ္​​ေယာက္​ အ​ေပၚသုိ႔တက္​လာပီး..႐ုံးခန္​းထဲဝင္​ကာ
လြန္​း။     ။ "မမ"
              ယူဂ်ီ Computer ၾကည္​့​ေနရင္​း ထရပ္​ကာ
ယူဂ်ီ။      ။ "လြန္​း...ဘာလုိ႔ဒီကုိလာတာလဲ..."
လြန္​း။      ။ "မမ..ထမင္​းမစားရ​ေသးလုိ ့လာပုိ႔တာ​ေလ..."
ယူဂ်ီ။      ။ "​ေနာက္​တစ္​ခါ လာမယ္​ဆုိရင္​း..ကုိယ္​့ကုိႀကိဳ​ေျပာ.."
လြန္​း။      ။ "ဒါဆုိ...မမက စားပီးသြားပီးလား..."
ယူဂ်ီ။      ။ "မစားရ​ေသးပါဘူး... "
လြန္​း ။       ။ "အဲ့ဒါကုိမ်ား..."
               လြန္​းတစ္​​ေယာက္​ စားပြဲ​ေပၚတြင္​ ထမင္​းဗူးဖြင္​့​ေနခ်ိန္​ ​ေနပုိင္​​ေသာ္​ တစ္​​ေယာက္​ ဝင္​လာ​ေတာ့ သည္​။
ယူဂ်ီ။      ။ "မင္​းကလည္​း...အသံ​ေပးပီးဝင္​လာမယ္​မ႐ွိဘူး.."
​ေန။       ။ "​ေတာ္​စမ္​းပါကြာ..."
လြန္​း။       ။ "ကုိ​ေနပုိင္​​ေသာ္​..ထမင္​းဝင္​စားပါဦး.. "
​ေန။       ။ "အင္​း..."
ယူဂ်ီ။     ။ "မျငင္​းဘူး​ေနာ္​..."
​ေန။     ။ "ငါလည္​း ဘာမွမစားရ​ေသးဘူး.."
ယူဂ်ီ။     ။ "မင္​းနဲ ့မင္​းခက္​ က ဘယ္​လုိဆက္​ဆံ​ေရးမ်ဳိးလဲ..."
​ေန။      ။ "အတူအိပ္​ပီးသြားပီး..."
                လြန္​းတစ္​​ေယာက္​ အ​ေအး​ေသာက္​​ေနရင္​းသီး​ေတာ့သည္​။ ယူဂ်ီ က လြန္​းကုိ ဂ႐ုစိုက္​ ​ေနရင္​း
ယူဂ်ီ ။    ။ "​ေဟ့​ေရာင္​... လြန္​း​ေ႐ွမွာ ဘာစကား​ေတြလာ​ေျပာ​ေနတာတုန္​း.."
​ေန။      ။ "ငါအမွန္​​ေျပာ​ေနတာ​ေလ.."
             လြန္​းတစ္​​ေယာက္​ ႐ွက္​လုိ ့မ်က္​ႏွာ​ေတြရဲတက္​လာ​ေတာ့သည္​။
​ေန။     ။ "ဒီက...လြန္​း​ေဝရီ ကုိ​ေမးခ်င္​တာ႐ွိလုိ႔..."
လြန္​း။      ။ "ဟုတ္​.."
​ေန။      ။ "မင္​းခက္​...သူက ဘယ္​လုိလူမ်ဳိးလဲ..."
လြန္​း။      ။ "မင္​းခက္​ က အရမ္​းသ​ေဘာ​ေကာင္​းပီး အရမ္​းလည္​းအနစ္​နာခံတဲ့သူမ်ဳိးပါ...ဒါမယ္​့ သူက စိတ္​ညစ္​တဲ့ဒဏ္​ကုိမခံႏုိင္​ဘူး..."
​ေန။       ။ "အင္​း..."
                လြန္​းက ယူဂ်ီ ကုိ ထမင္​း ခြံ႔​ေကြၽး​ေနတာျမင္​​ေတာ့ 
​ေန။       ။ "မင္​းက လက္​မပါဘူးလား..."
ယူဂ်ီ။     ။ "ဘာလဲ ကြ..သူမ်ားအတြဲRo​ေနတာကုိမ​ေက်နပ္​တာလား..ဒါဆုိလည္​း မင္​းခက္​ကုိ ခြံ​ေကြၽးခုိင္​း​ေလ..."
လြန္​း။       ။ "မင္​းခက္​ကုိ...တကယ္​ခ်စ္​လားဟင္​.."
                ​ေနပုိင္​​ေသာ္​ ဘာမွမ​ေျပာ​ေပမယ္​့ ျပဳံးကာ အခန္​းထဲ မွထြက္​သြား​ေတာ့သည္​။
ယူဂ်ီ။     ။ "သူျပဳံးတယ္​ဆုိတာ..လြန္​းသူငယ္​ခ်င္​း ကုိ တကယ္​သ​ေဘာက်​ေနလုိ႔ပဲ..."
            ည​ေရာက္​​ေသာ္​အခါ ​ေနပုိင္​​ေသာ္​ တစ္​​ေယာက္​ သူ႔အိမ္​တြင္​ မင္​းခက္​ကုိ႐ွာ​ေတာ့သည္​။ မင္​းခက္​ရဲ႕ ပစၥည္​း ဝတ္​စရာ​ေတြ တစ္​ခုမွမ​ေတြ႔တဲ့အခါ ​ေပါက္​ကြဲ မိ​ေတာ့သည္​။
​ေန။     ။ "ထြက္​သြား ရဲတယ္​​ေပါ့​ေလ....."
            ​ေနာက္​တစ္​​ေန႔ မနက္​
         ​ေနပုိင္​​ေသာ္​ တစ္​​ေယာက္​ ႐ုံးတြင္​ မင္​းခက္​ကုိ႐ွာ​ေတာ့သည္​။ ထုိင္​​ေနတဲ့ မင္​းခက္​ကုိ​ေတြ​ေတာ့ အနားလာမုိ ့လုပ္​တဲ့အခ်ိန္​ သူ႔အ​ေနာက္​မွ လူႏွစ္​​ေယာက္​က
       "အားလံုး ကုိ ဒီ​ေန႔ စစ္​​ေဆးစရာ႐ွိလုိ ့ပါ..."
         ထုိလူႏွစ္​​ေယာက္​​ေၾကာင္​့ လူ​ေတြအကုန္​ စုိက္​ၾကည္​့​ေနမိ​ေတာ့သည္​။ ထုိအခ်ိန္​
​ေန။     ။ "ဘယ္​သူ​ေတြလဲ..."
          ထုိလူက မဲ့ျပဳံးျပဳံးျပကာ
   "ငါ့နာမည္​ က ​လင္​းထက္​..ငါက ရဲ ပဲ...ၿပီး​ေတာ့ ဒါက ငါ့လက္​​ေထာက္​ ငါ​ေက်ာ္​စြာ.."   
​ေန။     ။ "ဟုတ္​ပါပီး... ဒါဆုိ ကြၽန္​​ေတာ္​ တုိ႔ Company ကုိ ဘာကိစၥ ႐ွိလုိ႔လဲ..."
​ေက်ာ္​စြာ။      ။ "​ေဟ့​ေရာင္​ မင္​းစကာ​း​ေျပာတာ ရင္​့လာခ်ည္​းလား.."
             လင္​းထက္​ဆုိတဲ့ရဲမွ ဝင္​တားကာ
လင္​း။      ။ "မ​ေန႔ညက ခင္​ဗ်ား တုိ႔ Company ဝန္​ထမ္​း ဘုန္​းႂကြယ္​ဆုိတဲ့လူအသတ္​ခံလုိက္​ရလုိ ့..."   
...................................................................................
( ​ေပါ့ပ်က္​ပ်က္​ ဖစ္​သြားရင္​း နားလည္​း​ေပးၾကပါ​ေနာ္​...)

ကြၽန္​မ ခ်စ္​​တဲ့ မမTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon