White Queen

Her Sonun Başlangıcı

Ay ışığı perdeden dans ederek içeri süzülürken, büyük bir ses duyuldu. Koşarak merdivenlerden çıkan anne odanın kapısını açmaya çalıştı. Denedi, olmadı. Bir kere daha denedi ve kapıyı açmayı başardı. Gözlerinin önünde, tam o an zaman durmuş gibiydi.

Kırık tabure,

İp,

Notlar,

Çiçekler...

Artık çok geçti. Zaman durdu, yaşam durdu. Yaşamanın anlamı kaldı mı artık? Son sessizlik. Kocaman bir çığlığın sessizliği...

"Yaşanılanlar ne kadar zorladı? Bitti mi her şey? Zamanı geriye alabilir misin artık? Durdu. Hiçbir şey demeden odadan çıktı."

O kaza onun yaşamını tamamen değiştirmişti. Bir fren, bir ışık, son an, unutuluş...

"Ben onu bulacağım, söz verdim ve bunu yapacağım. Bu benim hikayem. Bu benim yaşamım."

Bu var oluş ile yok oluş arasındaki ince bir çizgi...