Bir sefer düştü gönüllere
İnsan insana gözle bakar,
gözle sever,gözle dinler oldu
Kim bilir gönüller hangi uçuk mezraya
çekildi aşkın yoksuzluğuyla...
Gönlüyle bakan deniz kalmışken bir damla
Aşkın tilaveti geçti gönül dillerinden
Güneş dağların yamacında sorgusuz sualsiz yol alırken
Ey gönül sen hâla niçin beklersin bu diyarda...
