KAL ♡yoonmin

-Yoonmin gemisi-

{Gece okumanızı tavsiye ediyorum~
İyi okumalar:3}

-Yoongi-

"Evet, haberleri dinliyorsunuz. Bugün Busan'da iki çocuk kaçırıldı, bedenleri yakılmış halde çöp konteynerının yanında bulun-"

Radyonun kanalını değiştirdim ve başka bir yayına girdim. Kadın spiker konuşuyordu ve heyecanla bir şeyler anlatıyordu. Kimsenin sesini duymak istemiyordum. Jimin yanımda olsaydı, bir şeyler anlatsaydı ve en sonunda "hadi ama, saat gece iki oldu, uyumalıyız" diyerek kızsaydı bana. Güzel olmaz mıydı?

Biraz öne eğilerek balkon demirlerinden aşağıya baktım. Sigaramın ucunda biriken külü aşağıya bıraktım. Özgürdü. Ama benim kadar değil.

Aşağıda geçen birbirlerinden değişik arabaları izledim uzun bir süre. Demirin izi yanağımda iz çıkarmış bile olabilirdi. Radyodan gelen güzel bir şarkı, hafif esen rüzgârla birlikte okşadı tenimi. Sigaramın ucunda biriken ufacık kül, kendi bağımsızlığını ilan ederek döküldü aşağıya.

Telefonumun çalmasıyla irkildim.

Gülüşüm arıyor...

Gülümsedim.

"Jimin niye uyumadın hâlâ?" diye sordum açtığım gibi. Ufak bir gülme sesi duydum.

"Sen niye uyumadın peki?"

Düşündüm. "Sensiz uyuyamadığımı söylemiştim?"

"Deme öyle. Valla gelirim yanına." Sigaramın dumanını içime çekerken gülümsedim.

"Gel öyleyse."

Ufak bir sessizlik oldu aramızda.

"Yoongi-ah-" diye başladığında sözünü kestim.

"Evet Jimin, biliyorum dört aydır hiç ailenin yanında kalmadın ve onları özledin. Anlayabiliyorum..." Aklıma gelen şeyi dilime vurdum bir çırpıda. "Ailem yok diye anlayamayacağımı düşünmüş olmalısın."

İçimi burkan bu düşünceyle kaşlarımı çattım. Ne diye böyle bir şey söylemiştim ki? Düzeltmeliydim, yoksa iş çok başka yerlere giderdi. Jimin'i tanıyordum. Her şeye alınan bir yapısı vardı ve ben de düşünmeden konuşan aptalın tekiydim.

"Jimin-"

"Sence ben öyle biri miyim Yoongi?" Kırgın çıkan sesini duyduğumda gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım. Bana kızdığında veya kırıldığında direkt adımla hitap ederdi. Ve şu anda da öyle yapıyordu.

"Jimi-"

"Ya sadece merak ediyorum... beni gözünde nasıl görüyorsun? Nasıl biri gibi duruyorum oradan bakınca-"

"Sevg-"

"İnsanların kaybettikleriyle dalga geçen biri miyim sana göre? Ö-öyle miyim?"

"Hayır hayır. Tabii ki değilsin. Asla öyle bir şey düşünmedim bile, meleğim. Cidden- Kapattın mı?"

Telefonu kendimden uzaklaştırdım ve ekrana baktım. Çoktan kapatmıştı. Ah cidden yine boka basmıştım. Kırıyordum bu aralar onu sürekli. Kalbini bardak kırar gibi kırıyordum ve elimde olmadan oluveriyordu her şey.

WhatsApp'a girdim ve ne yazmam gerektiğini düşünmeye başladım. Berbat bir sevgiliydim. Cidden öyleydim.

Yoongi: Ben berbat bir sevgiliyim.
Cidden öyleyim.
:(