Our Fate (GirlxGirl)

Chapter 10: Nightmare

Glaiza's POV

Umalis muna ako sa kinauupuan ko matapos kong tumogtog at naglakad lakad muna  dito sa tabing dagat. 

"Ang lalim ata ng iniisip mo?" tanong ng babaeng nasa likuran ko.

"Rhi?" tanong ko paglingon ko.

"Yup!" sagot naman niya.

"Okay lang ba na magkasama tayo kasi baka may makakita satin?" alalang tanong ko.

"Don't worry, they're busy doing something kaya di nila mapapansin na wala tayo dun and they're drunk." sabi niya at agad akong napangiti. So pwede ko na uit hawakan ang kamay mo?" tanong ko sabay hawak ng kamay niya at tumango naman ito bilang tugon.

"So What were you thinking?" curious niyang tanong.

"Wala. Inaappreciate ko lang ang ganda ng karagatan." simpleng sagot ko at nagpatuloy na kaming maglakad habang magkahawak kamay at nakasandal ang ulo niya sa balikat ko.

"Sana sa future natin magkaroon din tayo ng gan'to no? Isang beach kung saan makakahanap ka ng peace of mind at wala kang ibang pinoproblema, where you can forget all of you're problems even just for a moment." sabi ni Rhian.

"Magpapatayo ako ng beach resort natin at yang pangarap mo na yan gagawin natin and we can create a beautiful story of ours." sabi ko sakaniya at napangiti naman ito.

"You're sweet." sabi niya at tumigil sa paglalakad tsaka ako hinarap. "I love you Lablab." dagdag niya tsaka ako hinalikan sa aking labi. Sweet and loving kiss.

--

Bumalik na kami sa aming kwarto tsaka nahiga dahil napagod kami sa kakalakad.

"Masakit ba mga paa mo? Gusto mo imasahe ko?" Concern kong tanong.

"No need. Pagod lang to and I'm sure pagod ka na rin kaya magpahinga nalang muna tayo." sabi niya. "Let's sleep." 

"Mauna ka na. Mamaya nalang ako." sabi ko.

"I got an idea since di karin naman matutulog instead of giving me a massage, sing a lullaby balang for me para makatulog ako." sabi niya at napakalapad pa ng ngiti.

"Okay okay." ipinatong naman nito ang ulo niya sa may dibdib ko sabay pumikit at yinakap ako ng mahigpit ganun rin ako.

Tulog na.. mahal ko
Nandito lang akong bahala sa iyo
Sige na tulog na muna
Tulog na mahal ko
At baka bukas ngingiti ka sa wakas
At sabay natin harapin ang mundo

Tulog na
hayaan na muna natin sila
Mamaya..
hindi ka na nila kaya pang saktan
Kung matulog
matulog ka na Lalala...

Naramdamang ko nalang na nakatulog na ito.

'Natatakot akong matulog Rhi. Dahil alam kong bukas maaring mawala na ang kung anong meron tayo ngayon. Iniisip ko pa lang na paggising ko wala ka na saking tabi nadudurog na ako. Magiging isang panaginip na lang ito magandang pangyayari sa buhay ko.'

"Mahal na mahal kita Rhian Ramos Howell." naluluha kong sambit at hinalikan ito sa noo tsaka ako yumakap ng mahigpit.

--

Nagising nalang ako na parang ang gaan gaan ng kama kaya kinapa ko ang pwesto ni Rhian ngunit wala siya dun. Diko na napigilang lumuha at di ko rin magawang idilat ang mga mata ko. 

'Panaginip lang ito. Tama.. panaginip lang ito dahil nandito si Rhian.' pilit kong ibinubulong sa isip ko. 'Hindi... hindi.'

"Hindi.. nandito siya!" diko na mapigilang mapahagulgol sa katotohanang wala na. Unti-unti kong idinilat ang mga mata ko at tumingin tingin sa paligid. Umaasa na nandito pa siya pero tanging nakakabinging katahimikan lang ang naririnig ko. Nahagip naman ng mata ko ang isang sulat na nakapatong sa maliit na mesa kaya agad akong bumangon at kinuha ito. 

Lablab,

Love, Good morning. I know that this is not the proper way to say good bye but this is the only thing that I can do. I didn't have any strength to tell you this that's why I wrote this letter for you. Wag mong papabayaan ang sarili mo ha? Ang makilala ka ang pinakamasayang pangyayari sa buhay ko. I know that I loved you since the day that 've met you, I just can't admit it to myself. Sana pagdating ng araw makahanap ka rin ng taong mamahalin mo at mamahalin ka ng buong buo. Wag kang maghahanap ng katulad ko na isang duwag. You deserve someone better na kaya kang ipaglaban at kung sakaling magkita man tayo one day, gusto ko masaya ka na. You're my first love, my great love and my happiness Glaiza and I want you to be happy, so please let me go. Palayain mo ang sarili mo sa pagmamahal mo sakin. Everything will be alright. 

If we're meant to be, it'll be.

Yours sincerely,

-RRH

--

A/N:

Please don't forget to click vote and also pafollow narin kung gusto mo.

-J