Me, the fake bitch

Hoofdstuk 1

Het gepiep van mijn wekker brengt me in de realiteit. Ik gaap en maak een paar smakgeluidjes. Het is half zeven en ik hoef pas acht uur weg. Waarom ik dan zo vroeg opsta? Ik moet elke morgen mijn tweede persoonlijkheid creëren. En geloof me, daar heb ik de tijd voor nodig, aangezien ik eigenlijk  niet zo ben. Maar dat verhaal komt later. Nog wat loom schuif ik de warme dekens van me af, en stap in mijn konijnen pantoffels, die een schattig piepgeluidje maken. De rest van het huis is nog stil, mijn vader gaat pas om zeven uur de deur uit. Ik loop naar mijn badkamer. Snel spring ik onder de warme douche en was me vlug. Als ik me heb afgedroogd, ga ik voor mijn witte kaptafel zitten. Wat voor make-up look zal ik vandaag gaan dragen? Ik doe felrode lippenstift op, en hele lichte, oranje/rode rouge. Zwarte mascara en een dun lijntje rode oogpotlood maakt het af. Ik zie er leuk uit, zie ik tevreden. In de kamer van mijn ouders, naast de mijne klinkt gestommel. Ik grinnik, dat is vast mijn vader die zich weer eens verslapen heeft. Nu mijn favoriete gedeelte van mijn ochtendprogamma: de perfecte outfit uitzoeken. Veel meisjes vinden het verschrikkelijk en weten nooit wat ze aanmoeten, maar daar heb ik nou echt geen last van. Ik sta voor mijn kledingkast en laat mijn oog op de stapels kleren vallen. De keuze is snel gemaakt: een zwart mini ( maar dan bedoel ik ook mini ) rokje, met daarop een zwartwit gestreept, laag uitgesneden bloesje. Als schoenen kies ik hoge naaldhakken, met zo'n opening aan de voorkant, waarbij je mijn roodgelakte nagels goed ziet. Volgende stap: mijn haar, waar ik altijd oorlog mee heb en deze ochtend is het niet anders. Soms wilde ik dat ik stijl haar had, in plaats van die krullen. Mijn moeder zegt altijd dat veel mensen een moord zouden doen voor mijn haar. Nou ja, laat ik er maar weer het beste van maken. Ik besluit om het op te steken, en er speels een paar krullende lokken uit te laten vallen. Niet dat dat anders niet gebeurt... Ik maak een rondje voor mijn paspiegel en knipoog tegen mezelf. You got it girl.

Een snelle blik op de klok vertelt me dat het kwart over zeven is, ik ben dus prima op tijd. Nog meer gestommel in de kamer van mijn ouders vertelt me dat mijn moeder elk moment naar beneden kan gaan. Na een laatste blik in de spiegel geworpen te hebben, vertrek ik naar beneden, om vervolgens meteen weer terug te komen hollen. Tas vergeten. Ondertussen is ook mijn moeder beneden aangeland. 'Goedemorgen schat.' Begroet ze me. 'Goed geslapen?' 'Goedemorgen mam. Ja, prima.' Antwoord ik waarna ik haar een kus geef. Als ontbijt eet ik een bischuitje met hagelslag, met een miniem laagje boter. Je zal dik worden... Als ik klaar ben met eten is het bijna half acht. Nog een half uur, dat komt me prima uit, dan kan ik nog even m'n laptop opstarten en m'n social media sites zoals Facebook, Twitter en nog wat van die sites bijwerken. Het hoort allemaal bij mijn leven als Chelsea, the bitch. Als ik klaar ben is het tijd om te gaan. 'Tot vanmiddag mam!' roep ik voor ik op mijn fiets spring. Bij het volgende kruispunt zie ik mijn 'vriendinnen' Emma en Tracy al staan. 'Hi girls!' roep ik naar ze. 'Hi schat!' roepen ze in koor. Yuk. Geen mens heeft een idee wat voor hekel ik aan deze trutten heb. Het zijn net zulke bitches als ik. Alleen, ik fake het, en zij zijn het.