Me, the fake bitch

Hoofdstuk 5

Rot Frans. Rot proefwerk.  Rot school.  En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het zijn onmogelijk moeilijke werkwoorden,  die ik er onmogelijk in zal krijgen. Ik zal wel tot vanavond laat bezig zijn, aangezien het al kwart voor vijf is,  en ik nog geen kwart van de lijst goed ken. De gewone woorden heb ik er al ingestampt, daar ben ik een kei in. Maar dat vervoegen. Ugh. Met de moed der wanhoop ga ik verder, tot m'n moeder me roept voor het eten. Ik hol naar beneden om m'n moeder te overtuigen dat ik geen tijd heb om te eten. 'Je weet hoe ik denk over niet eten schat.' 'Ik eet wel een boterham,  maar anders kom ik nooit klaar! ' Smekend kijk ik haar aan. 'Vooruit. Maar dan neem je ook wat salade mee.'

S' avonds om half tien  ben ik klaar. Ik ken alles zo ongeveer van buiten. Hoop ik. Moe ga ik naar beneden om mijn ouders welterusten te wensen. Eigenlijk moet ik mijn statussen overal nog bij werken, maar ik ben te moe om nog mijn tanden te poetsen. Zuchtend plof ik in mijn zachte bed en val vrijwel direct in slaap.

Luid lachend en pratend fietsen we de volgende morgen naar school. De eerste die op me afkomt is, drie keer raden, Kevin. 'Hi Chels.' Begroet hij me. 'Hey Kev.' Groet ik al even amicaal terug. 'Kan ik je even spreken?' Vraagt hij. In zijn stem meen ik wat zenuwen te horen. We lopen even een eindje weg van de rest, die ons al grijnzend nakijkt. Op het moment dat hij zijn mond opendoet, weet ik al wat er gaat komen. Heb je zin om, 'Heb je zin om vrijdagavond samen iets leuks te gaan doen? En dan bedoel ik niet als gewoon 'vrienden'...' Ik wring mijn rode lippen in een nog grotere glimlach. 'Ja, dat lijkt me superleuk.' Het lukt me niet om veel enthousiasme in mijn stem te leggen. Hij lijkt het niet op te merken, het enige wat hij waarschijnlijk gehoord heeft, is het woordje ja. Nu zijn met kansen met Trevor helemaal bekeken. 'Ok, dan haal ik je om, laten we zeggen acht uur op? 'Ok!' Nog voor we terug bij de groep zijn springen Tracy en Emma al om me heen. 'En en?' 'Wat zei ie! Hebben jullie nu verkering?' 'We gaan vrijdagavond uit.' zeg ik grijnzend. 'Ah, gefeliciteerd schat!' roepen ze in koor. Als de bel gaat, lopen we druk kletsend naar de les. Maar ik ben er met mijn gedachten totaal niet bij. Je vraagt je misschien af waarom ik over dit alles zo moeilijk doe. Maar, het is gewoon allemaal heel ingewikkeld. Ik ben zestien, en dan wordt een verkering al een stuk serieuzer. En dan vooral in de zin van hoe je met elkaar omgaat. Beter gezegd, wat je met elkaar doet. En die dingen, die wil ik alleen met Trevor doen, of tenminste met de jongen die ik leuk vind. Dus niet met Kevin. We hebben officieel nog geen verkering, maar iedereen weet dat dat gaat gebeuren. Ik kán gewoon geen nee zeggen. Niet tegen Kevin.

Het vierde uur hebben we Frans. Emma geeft met een zwierig gebaar de opgaven door naar achter. Na een diepe ademteug genomen te hebben, durf ik er een blik op te werpen. Hmm, het lijkt te doen. Na zo'n vijf minuten hoor ik overal om me heen diep gezucht. Het werkwoord avoir, wat was dat ook alweer? J'ai, tu as, il... Wat was il? Oh ja, il a. Hoop ik. Ik schrijf het maar gewoon op. Ik werp eens een steelse blik op de klok. Nog twintig minuten. Naast me hoor ik Tracy's pen op de grond vallen. Of, beter gezegd, ze stoot hem er met een omzichte stoot van haar elleboog af. Als ze zich bukt om hem op te rapen, werpt ze een snelle blik op mijn blaadje. Heimelijk hoop ik dat het antwoord dat ze ziet fout is. Het mag ongelofelijk braaf klinken, als ik ergens een hekel aan heb is het wel afkijken. Als ze weer recht op haar stoel zit, schiet haar blik naar de leraar, maar die lijkt verdiept te zijn in het nakijken van iets. 'Pennen neer, tijd is om! Toetsen doorgeven naar voren graag.' Ik overhandig Emma mijn toets. Haar moeilijke, iets rode gezicht verteld me genoeg. 'Ging zeker niet zo goed?' Vraag ik op medelijdende toon. 'Hmm. Frans is gewoon een rotvak.' 'Zullen we vanmiddag naar mijn huis gaan om te bekomen?' 'Prima idee, enne, dan kunnen we ook alvast voorbereidingen treffen voor vrijdagavond!' Mengt Tracy zich erin. Kicken, helemaal te gek.

--------------------

Sorry voor dit ongelofelijk saaie hoofdstuk, maar ik moest dit stukje erin hebben, en ik wist zo snel niks om het wat interessanter te maken. Ik beloof dat het volgende hoofdstuk leuker wordt :3

Pls vote/comment/follow : )