Me, the fake bitch

Hoofdstuk 10

Fijne feestdagen en veel leesplezier :")

--------------------------------------

Zwijgend ga ik Tracy en Emma voor naar mijn kamer. Ik plof op het bed, Emma naast me, en Tracy grist mijn bureaustoel erbij.  'Ik heb over z'n schoenen gekotst. ' Tracy laat een ongemakkelijk lachje horen. 'Even serieus.' Argwanend kijkt ze me aan. 'Ik meen het.' Ik trek een scheve grijns. 'Ik was even vergeten dat ik niet tegen alcohol kan.' 'En toen?' Emma kijkt me geschokt aan. 'Toen niks. Hij heeft me naar huis gebracht. Maar, hoe komt het dat jullie hier nog niks van weten?' Vis ik. 'Hij moet het toch tegen iemand gezegd hebben...' Emma opent haar mond, en op dat moment gaat de bel. Ik blijf rustig zitten. Zal wel een verkoper zijn ofzo. Ik frunnik nu toch wel iets ongemakkelijk aan m'n rode blousje. Beneden hoor ik mijn moeder naar de deur lopen. 'Ja?' Dan een stem die ik niet meteen thuis kan brengen. 'Chelsea, er is hier een jongen voor jou aan de deur.' Ik schiet overeind. Welke jongen? 'Wacht even.' Ik hol met twee treden tegelijk de trap af. Mijn moeder verdwijnt hoofdschuddend de kamer weer in. Ze heeft de voordeur op een kier laten staan dus ik moet mijn nieuwschierigheid nog even bedwingen. Ik haal twee keer diep adem en open de deur. 'Hoi.' Kevin. 'Oh, hoi.' 'Kan ik, misschien even binnenkomen?' 'Moment.' Mompel ik. Hup, de trap weer op. Ik val half mijn kamer in. 'Jullie moeten weg.' Ik duw ze de kamer uit, de trap af. 'Wie is er?' Ik open de deur en duw ze langs Kevin naar buiten. Ik glimlach onschuldig. 'Zie jullie maandag!' Ik shud mijn haar naar achter en open de deur wat verder. 'Kom binnen.'  'Thanks..'

Een half uur later doe ik de deur achter hem dicht. We hebben gepraat en het komt hier op neer: Hij vindt het niet erg, vond het geweldig hoe ik er mee omging, heeft het aan niemand vertelt en stelde voor onze date over te doen. Aan de ene kant ben ik blij, dat dit dus niet mijn sociale ondergang betekent, maar aan de andere kant betekent het dat ik deze poppenkast verder moet spelen. Wie weet voor hoelang. En wie weet wat er uit onze tweede date zal komen. Beter gezegd, wat er zal gebeuren. Zou ik nu weer een nieuwe jurk moeten kopen? Daar gaat m'n kleedgeld. Straks moet ik nog een voorschot vragen ook. Ok, nu even op een rijtje. Wat zou ik doen als hij 'het' wil doen. Hoever wil ik hier in gaan? Chelsea kom op, niet zo diep denken. 'Het' doen betekent niet het einde van je leven. Of wel? Ik heb afleiding nodig. Ik besluit in m'n eentje de stad in te gaan. Dan is dat gedeelte maar meteen achter de rug.

Een kwartier later stap ik een niet al te dure winkel binnen. Als niemand het ziet, wat maakt het dan uit? Merken kunnen mij echt niks schelen. Als het er leuk uit ziet en een beetje redelijke kwaliteit is, waarom niet dan? Maar met Emma en Tracy erbij mag ik dat natuurlijk niet laten merken. Daarom is alleen shoppen een stuk goedkoper, en leuker. Achterin ontdek ik een rek met jurken. Een mintgroene met hoge split trekt mijn aandacht. Ik kijk op het prijskaartje. 25.00 euro. Dat wordt 'em dus. Ik kan het niet laten er bij de kassa een setje oorbellen bij te doen. Ik heb echt een oorbel obsessie. Met een redelijk humeur verlaat ik de winkel. Ik heb nog helemaal geen zin om naar huis te gaan, wetend dat ik zal verdrinken in mijn gedachten. Er komt een gedacht bij me op. M'n moeder zou er niet blij mee zijn. Maar ik ben oud genoeg om zelf beslissingen te nemen, toch?

Vijf minuten later ben ik op de plek van bestemming. Als ik eerlijk ben, durf ik eigenlijk niet naar binnen. Maar ik weet zeker dat ze hier niet om mijn leeftijd zullen vragen. Ik haal diep adem, en stap de tattooshop in. Ik word begroet door een Chinees-uitziende vrouw vol tatoeages. 'Wat kan ik voor je doen?' Ik ben blijkbaar de enige in de zaak op dit moment. 'Ik wil graag een tattoo.' Stoot ik eruit. Komop Chels, een beetje zelfverzekerder mag ook wel. Ze glimlacht. 'En, je hebt toestemming van je ouders?' 'Ja.' Het klinkt niet overtuigend. 'Ik maakte maar een grapje. Jij ziet eruit alsof je prima in staat bent om zelf je beslingen te maken.' Ze knipoogt naar me. Ik ontspan een beetje. 'Zetten jullie hier ook piercings?' 'Jazeker.' 'Dan wil ik graag een tattoo en een... Navelpiercing.' Piercings zijn op school helemaal in. Niet veel, of groot, maar een kleine, bescheiden piercing. Ik dacht niet dat het naar de popies zou overslaan, maar blijkbaar wel. Ik ben tot nu toe zo ongeveer de enige zonder. Omdat het niet van m'n moeder mag. Ze vindt piercings ordinair. Ik eigenlijk ook, maar tattoeages vind ik geweldig. 'Ok. En wat voor tattoo heb je in gedachten?' 'Een kleine, maar ik heb nog geen idee wat voor ontwerp.' Dan schiet me iets te binnen. 'Kan jij Chinese tekens?' Nieuwschierig kijk ik haar aan. Ze lacht. 'Jazeker. Wil je zo'n teken?' 'Vrijheid. Kan je dat?' 'Vrijheid.. Ze denkt even na. 'Ja, ik heb wel een idee hoe die eruit ziet, maar ik zoek het even op, voor de zekerheid.' Ze loopt even weg en komt een minuut later weer terug met een blaadje in haar hand. Erop staat een Chinees teken. 'Vrijheid. Vind je het wat?' 'Ziet er cool uit.' 'Is het ook, Chinese tekens zijn helemaal in om te laten tattoeëren.' 'Ehm, hoeveel gaat me dit kosten?' 'Dat ligt eraan wat voor navelsieraad je kiest. Loop maar even mee, dat kan je er één uitzoeken.' Ze leidt me naar een soort vitrine, waar verschillende piercings inliggen. 'Hier liggen de naverpiercings.' Ik ga voor een piercing met een groen diamantje. 'Prima keuze. Dat zal de prijs voor de tattoo en de piercing zo'n... 125.00 euro worden.' Vrolijk kijkt ze me aan. 'Ok, dat is goed te doen..' 'Zullen we er dan maar aan beginnen?' 'Ja..' Een beetje onzeker loop ik met haar mee naar één van de twee open ruimtes achter de kassa. 'Onze receptioniste is ziek, dus ik en mijn collega wisselen taken af. Momentje. Dave!' Ze loopt de andere open ruimte in. De man die Dave blijkt te heten is bezig met een klant. 'Als je klaar bent, is het jou beurt om voor receptionist te spelen ok?' Ze loopt de ruimte waar ik ben weer in. 'Trek je blous maar even uit als je wil, dan hebben we daar geen last van.' Ik trek mijn blouse uit, en het hemdje dat ik daaronder draag en ga in mijn beha op de stoel liggen. Ik haal diep adem. Daar gaat 'ie dan.

-------------------------

Dat was het weer :D Best snel, en toch ook wel redelijk lang? 

Please vote/comment/follow : )