ʙᴀᴄᴋ ᴛᴏ [ɢxɢ]

ᴛᴡᴏ

11:00 ᴀ.ᴍ

Karen:
Şey...

Karen:
Sanırım sana ihtiyacım var bilinmeyen.

Bilinmeyen:
Sorun ne?

Karen:
Evden kaçmam lazım.

Bilinmeyen:
Ne

Karen:
Daha fazla dayanamıyorum. Annem babama okulda neden dayak yediğimi anlattı. Tepkilerini bilemezsin. Babamı anneme kıyasla anlayışlı biri sanıyordum. Alakası yokmuş. Lütfen yanına gelmeme izin ver. Burada daha fazla kalmak istemiyorum.

Bilinmeyen:
Aslında sana kendimi biraz zaman geçince gösterecektim.

Karen:
Lütfen..

Bilinmeyen:
Peki.

Karen:
Nasıl buluşacağız?

Bilinmeyen:
Buluşacak mıyız?

Karen:
Bak, istemiyorsan seni buna zorlamayacağım.

Bilinmeyen:
Hayır, onun için demedim.

Karen:
Peki. Nasıl buluşacağız. Acele etmem gerekiyor.

Bilinmeyen:
Okulun aşağılarındaki sürekli öğrencilerin kaçıp kaçıp gittiği bari biliyor musun?

Karen:
Evet.

Bilinmeyen :
Orada buluşalım. Oradan seni motorsikletle alırım. Evime gideriz.

Karen:
Güzel. Tek başına mı yaşıyorsun?

Bilinmeyen:
Evet.

Karen:
Ailen nerede yaşıyor?

Bilinmeyen:
Öldüler onlar.

Görüldü*

Bilinmeyen:
Bu kadar konuşkan olduğunu tahmin etmiyordum. Neyse, nasıl çıkacaksın evden?

Karen:
Camdan çıkacağım. Odaya ebeveynlerim tarafından kilitlendim. Kendimi tutsak gibi hissediyorum.

Bilinmeyen:
Peki. Dikkatli ol.

Karen:
Tamam.

Bilinmeyen:
Geldiğinde mesaj yaz. Ve bir de bir şeye ihtiyacın olursa ya da başın derde girerse. Aktif olacağım.

Karen:
Tamam.

Bilinmeyen:
Seni seviyorum.

Görüldü*

02:30 ᴀ.ᴍ

Bilinmeyen:
Çoktan gelmiş olman gerekmiyor muydu?

Bilinmeyen:
Hey?

Bilinmeyen:
Karen?

Bilinmeyen:
Orada mısın?

Bilinmeyen:
Korkuyu hiç sevmem ama korkmaya başlıyorum.

Bilinmeyen:
Tanrım, bana başına bir şey gelmediğini söyle.

02:50 ᴀ.ᴍ

Görüldü*