ʙᴀᴄᴋ ᴛᴏ [ɢxɢ]

sᴇᴠᴇɴ

Karen's Notebook:

Ciddi ciddi çok sıkıldım.

Ben yanlış bir insan değilim, ya da yaptıklarımla ilgi çekmeye çalışan birisi de değilim. Sadece, sürekli beni suçlu hissettirdiğiniz zamanları telafi etmeye çalışırken batırıyorum herşeyi. Daha sonra size tekrar tekrar açıklama yapmak, sizi o düşünceden kırk saat boyunca kurtarma çabalarına girmek.. Artık çok sıkıyor. İnsanlarla konuştuğum zamanlar da oluyor elbette, siz bana içine kapanık diyorsunuz ama.

İnsanlar beni geri itiyorsa ne yapabilirim? Artık sayenizde en ufak hatamda bile ertesi günü düşünerek korkar oldum. Neden güvenemiyorsunuz bana, neden itiyorsunuz beni? Evet, bana böyle davranılınca ben de bunu çevreme istemsizce yansıtıyorum. Hatta bazen suçsuz olan insanları kırıyorum, sonra oturup ona ağlıyorum.

Benim yaptığım şeyler bazı aptalların dediği gibi 'NUMARA' değil. Çevreme duygularım yansıyor sadece. Bazen ergenim diyorum, geçecek bunlar da diyorum. Ama hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor. Sürekli korku ve panik içindeyim. Birilerine hesap verme korkusu daha çok.

Çevremdekilerin hepsi beni anormal olarak tanımlıyor. Gelip geçerken öyle hakaretler ediyorlar ki. Sesimi çıkarmamaya çalışıyorum. Çünkü çıkarırsam ağır laflar konuşacağım ve beni yine suçlu ilan edeceksiniz. Size hiçbirşeyimi anlatasım gelmiyor, ancak kafa sallıyorsunuz. Anlamadığınızı anlamayacak kadar aptal değilim.

Ara sıra herkes gülüyor diye ben de gülüyorum, ama siz beni kendi içinizde soğuk-asi şeklinde tanımladığınız için gülen tarafımı hiç görmüyorsunuz. Hiçbirşeye üzülmez diyorsunuz sert göründüğüm için. Ama benim sizin yaptıklarınız yüzünden gece uyku uyuyamayıp hatta AĞLADIĞIMI düşünemeyecek kadar acizsiniz.

Herkes beni başkalarından duyduklarıyla gözünde canlandırıyor. Öğretmenlerim, arkadaşlarım.. Annem bile bazen istemeden de olsa kalbimi fena kırıyor. Babamdan bahsetmeyeceğim bile..

Sizin istediğiniz gibi birisi olmak istemiyorum. Nasıl olsa bu ülkede herkes özgür, değil mi? Bırakın beni.. Hep ezip kenara attığınız beni.. Bari buna karışmayın.

Gücüm olsa hepinize teker teker anlatırdım kendimi.

Ama gücüm yok.

Hepinize yanımda olma rolüne beni inandırdığınız için teşekkür ederim. Siz beni istemesenizde, benim size ihtiyacım var.