ʙᴀᴄᴋ ᴛᴏ [ɢxɢ]

ᴇᴋ 4

Liss..

annem evde dolabımda bir kutu buldu.

içinde senin jiletin vardı.

biraz paslanmıştı

annem ayaklarını yere vura vura yanıma geldi ve bana hesap sormaya başladı

ne ara bu kadar umursanmıştım?

hiçbirşey demedim

benim yüzümden kendini kesiyordun

sana engel olamıyordum

ben de dahil bazen insanlar senden kaçıyordu

sen kendini yaralayıp duran mazoşistin tekiydin

bunun yüzünden de kırdım seni

çok kavga ettik bunun yüzünden

ama ben

sana olan sevgimi asla kaybetmedim Liss.

sadece en zor zamanında yanında olduğumu belli edemedim.

başaramadım.

seni kaybettim..

Alissa's ʟᴀsᴛ ɴᴏᴛᴇ :

hey, karen. yine ben..

bu nota kadar gelmeyi başarabildiğine sevindim. yarıda bitirir, unutursun diye düşünmüştüm. artık sen de sona geldin. ölmeden önce hesapladım, bugün ölümümün 30. günü. 1 ay geçmiş tam tamına. biliyor musun karen, pişmanlık duyuyorum. seni bırakıp gittiğim için fazlasıyla pişmanım.

ama

dayanamadım, hayatta kalamadım. senin bunları bugün okuyacağını biliyordum, son gününün ya da devam ettireceğin hayatının bir gününün olacağını da

anlat bana sevgili karen. gece yarısı uykundan uyan ve pencerene çık. ayaklarını boşluğa doğru sarkıtırken kollarını aç ve kocaman sarıl gökyüzüne. ben o yıldızlardan birinde seni izliyor olacağım.

keşke yanında biraz daha kalma şansım olsaydı. ama kaldıkça, etrafıma ve en çok da sana zarar veriyordum. keşke hiç başlamasaydı desem, o muhteşem günlere ayıp edeceğim. İyi ki yaşandı desem, bu vedaya nasıl bir kılıf giydireceğim? Bilmiyorum.

benim sana çok ihtiyacım vardı. unutmayacağım asla o güzel günlerimizi, romana bile sığdıramayacağımız o günleri. gözyaşı ve kahkahalarla dolu 2 yılımızı asla unutmayacağım..

ve unutmayacağım. sana en çok ihtiyacım olduğu anda beni görmezden gelişini.

olsun , ben sana bu halinle de aşığım. istersen dünyanın en kötü insanı ol, istersen benden iğren nefret et seni sevmeye devam edeceğim. hala da ediyorum.

dediğim gibi; her zaman yanında olacağım.

bazen beni kalbinde biryerlerde hissediyor musun karen.. kalbindeki boşluğu görüyorum.. hem de koca bir boşluk, hayatını bana adamaya çalıştığını görebiliyorum. bana deli gibi aşık olan tarafını görüyorum, ve tüm diğer güzel anıları..

beni paramparça ettiğin günler de oldu. hatta ilişkimiz boyunca hep ölen taraf ben oldum. ruhsal ölmek GERÇEKTEN çok kötü, kelimelere dökemeyeceğim kadar. ruhsal ölümüm kimseyi etkilemezken, fiziksel ölümüm neden bu kadar iz bıraktı ki.. beni paramparça etmene rağmen seni o kadar çok seviyorum ki. sevdiğinde her şeyi unutyorsun karen, bir anda onun için canını verecek hale geliyorsun. gözlerindeki masumluğu görmek için o kadar uğraşıyorsun ki. bir kez olsun yüzünü görebilmek için götünü yırtıyorsun.dudaklarına uzun uzun bakıyorsun konuşurken. konuşamıyorsun bazen, kekeliyorsun. ona hissettiklerini başkaları hissedecek diye korkuyorsun.. yüzünü unutmaktan korkuyorsun. en çok değeri ona vermene rağmen en çok sen yıpranıyorsun. yine de kıyamıyorsun. seni paramparça etse de onun yanında ağlayıp, onun yanında gülmek istiyorsun. İşte burası, tamamen çaresizlik.

ben çaresizdim sevgili karen. kendimi öldürmemin sebebi sadece bu..

şimdi bir seçim şansı.. ya bu notu yakıp yırtıp hayatına devam edeceksin, ya da bu notla mahvolup yapmanı istemediğim şeyi yapacaksın. yaşa karen, sonuna kadar hayatı YAŞA...