ʙᴀᴄᴋ ᴛᴏ [ɢxɢ]

ᴇᴋ 2

yapamıyorum Liss..

olmuyor.

yaşamıma devam edemiyorum.

nefes alamıyorum.

sanki

her geçen gün

daha fazla ölüyorum

yok oluyorum.

ben de senin gibi

yavaş yavaş..

ölümünden kimse haberdar olmayacak

bir an önce sana ve sonsuzluğa kavuşmak istiyorum

çok zor böyle durmak

nefes alıyorum

ama yaşamıyorum

eğer bana kendimi neden şu zamana kadar öldürmediğimi sorarlarsa..

gayet açık ve net

derdim ki

'bedenen yaşıyorum, ruhum kendini öldüreli çok oldu.'

öyle çünkü

ruhum yaşamıyor

eğer yaşasaydı mutluluğu

öfkeyi

hüznü

ve daha birçok şeyi hissedebilirdi.

zaman çok yavaş geçiyor diyorlar ama benim için ışık hızında, hiçbir şey yapamadan gidiyorum.

okuldaki aptal posterlerden birini yırttım.

sadece öğrencilere sahip çıkıldığını düşündürmek için böyle yapıyorlar.

nasılsa kendi çocukları değil?

önemli değiller..

biri intihar etse iki gün ağlar sonra siktir ederler.

hatta, annemler sevinir.

insanlar sevinir.

aptal bir döl israfından daha kurtuldukları için.

bunun sözünü verebilirim.

birgün yanına geleceğim..