ánthos | chanbaek

❅

Bear McCreary - Memories of Mother

•

   İnsanlar, tanrı ve tanrıçalarının gözünde aç gözlü, güç manyağı ve aciz birer yaratıktan mı ibarettir sadece?

   Ya da gerçekten değer verdikleri, kendi hayatlarında kendi yollarını bulmaları için yükseklerden gözettikleri varlıklar mı?

   Yoksa...

   Tanrı ve tanrıça dediklerimiz, bizzat içimizde taşıdıklarımızsa?

❦

   Dünyayı kendi elleriyle yönettikleri onca uzun zamandan sonra, artık geri çekilip dünyayı insanlara bırakma vaktinin geldiğini düşündüler. Doğumlarından on sekizinci yaş günlerine dek onları izlediler ve bazıları hakkında, onların hayatlarını değiştirecek kararlar verdiler.

   Kendi güçlerini ve görevlerini onların omuzlarına yükleyecek, insan ırkının kendi kendini yönetmesini sağlayacaklardı.

   Ne gibi bir sorun çıkabilirdi ki?

   Çıkabilecek tek sorun, insanların gücünü aldığı tanrı veya tanrıçayla aynı kaderi paylaşmaması gibi görünüyordu. Belirlenmiş tek bir çizgi yoktu, insanın özgür iradesi onu nereye iterse kader ağlarını onun üzerine örecekti. 

   Bu belki de tanrıların ve tanrıçaların çok hoşuna gitti, oturdukları yerden öylece izlemeye karar kıldılar. 

   Belki de artık tamamen uzaklara göç etmeye karar verip, insanlara kendi özelliklerini bahşettikten sonra bir daha dönmemek üzere gittiler...

   Şimdi, insanlar tek başlarına. 

   Tanrıları mı?

   Tanrıçaları mı?

   Hepsi uzaklara çekiliyor ve evreni ölümlülerin eline bırakıyorlar.

   Gaia, Kronos, Uranüs, Zeus, Poseidon, Hera, Eros, Hades, Apollo, Persephone, Demeter, Dionysus...

   Ve daha bir sürü tanrı, tanrıça.

   Kendi yansımalarını dünyaya bıraktılar.

   Bundan sonrasında ne olacağı tamamen ölümlülere bağlı.

❦

   Düzenleyerek tekrardan atıyorum, birkaç güne tamamı atılmış olur~