Desperate For Love

Neden?

  "Ne?... Olamaz!" Gavin duydukları karşısında şok olmuştu. Her şey birkaç gün içinde yaşanmıştı. Androidler silah toplamışlardı ve insanlara saldırmışlardı. Elbette askerler şehri korumak için ellerinden geleni yapıyorlardı.

  Nines elindeki silahını sıkıca tuttu ve Gavin'e döndü.

Analiz ediliyor....
Stres seviyesi %89

  Nines Gavin'in neden bu kadar korktuğunu biliyordu. Gavin Nines'ı kaybetmekten korkuyordu. Ama Nines onu asla bırakmazdı. Buna izin veremezdi.

  Gavin Nines'ın elini sımsıkı tuttu. "Bana bir söz vermeni istiyorum. Ne olursa olsun beni korumak için kendini öldürtmeyeceksin." Nines başını çabukça iki yana salladı. "Sen insansın, Gavin. Ölürsen geri dönüşü-" "Söz vereceksin yoksa seni android cennetinde bulup tekrar öldürürüm. Anlaştık mı?" "G-Gavin, bu imkansız, meleğim. İkimiz de sağ çıkacağız. Bu konuşmayı yapmamıza gerek yok. Ayrıca ben bir şekilde geri gelebilirim. Androidim sonuçta." "Bu savaştan sonra sağ kalan androidler zarar görürse onları tamir etmeyeceklerine eminim. Yani sen de ölürsen geri dönüşü yok."

   Nines kısa bir sessizlikten sonra Gavin'i alnından öptü. "İyi olacağız." Gavin gülümsedi ve yavaşça başını salladı. "Evet. İyi olacağız."

  Gavin'in başı silah seslerinden dolayı zonkluyordu. Bitsin artık, yeter! Diye düşündü. Nines ile beraber bir siperin arkasındalardı. Gavin'in sese duyarlılığı yoktu, bu yüzden arkalarında duran androidi görmemişti.

  Android silahını Nines'a doğrultmuştu. Nines arkasını döndüğünde ellerini hızlıca havaya kaldırdı. Şakağındaki Led, kırmızı olmuştu. Stres.

  Zaman sanki durmuştu.

  "Biri beni öldürmeye çalışsa ne yapardın?"

Kelimeler Gavin'in kafasında yankılanıyordu. Onun için cevap çok basitti.

Seni kurtarmak için her şeyi.

Gavin elbette korkmamıştı. Neden korkacaktı? Ölümden mi? Şimdi farklı bir durumun içinde olsaydı gülerdi. Gavin Reed ve ölümden korkmak. Zamanında o kadar uğraşmıştı ki ölmek için... ama şu an durum değişmişti. Şu an ölmemek için her şeyi yapardı.

  Nines, silah seslerini duyduğunda önünde birinin durduğunu farketti. Silahını çekip önündeki androidi vurmakta geç kalmıştı. Lütfen Gavin olmasın. Önümdeki Gavin olmasın. LÜTFEN. Aklından tekrar tekrar geçirdi. Yaralanmamıştı. Biri onun yerine 4 kurşun yemişti. N'olur Gavin olmasın. Nines silahını hemen çekti ve Ateş eden androidi vurdu. Yere bakmak istemiyordu. Hayır. Lütfen...

  Nines dizleri üstüne çöktü ve yerde yatan bedene baktı. Gavin... lanet olsun. Lanet olsun! Nines kollarını Gavin'in zayıf bedenine sardı, onu yakınına çekti. Kurşun deliklerinden akan kan kıyafetine bulaşıyordu ama umrunda değildi. Bir süre boyunca sessizlik oldu. Nines şoktaydı, hiçbir şey diyemiyordu ve gözyaşları yanaklarından akıyordu.

  Sessizliği Gavin bozdu. "N-Nines... d-daha güvenli... bir yere... git..." Yavaşça elini kaldırdı ve Nines'ın gözyaşlarını sildi. Nines Gavin'i daha sıkı tuttu "N-Neden yaptın bunu? Neden..?" Fısıldıyordu. "D-dayan, tamam mı? Seni hastaneye götüreceğim. Sakın gözlerini kapatma." Gavin güldü ama ağzından akan kan yüzünden boğulur gibi oldu. "B-beni bırak. Artık bir çare olmadığını... b-biliyorsun." "Hayır hayır hayır, hayır! Gavin, meleğim, seni kurtaracağız!" Nines hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

  Gavin başparmağıyla Nines'ın yanağını okşadı. "Beni... dünyanın en m-mutlu adamı yaptığın için.... teşekkür ederim." Gavin'in vücudu soğumuştu. Nines çabucak ceketini çıkarıp gavin'in vücudunu sardı. Gömleğinin kolunu yırtıp yaralarına bastırdı. Belki... Hiç umut olmadığını Nines da biliyordu. 4 kurşun yarasıyla hala konuşabilmesi bile bir mucizeydi.

  "Seni... seviyorum." Gavin gülümsedi. Nines Gavin'in gözlerinin içine baktı. "Ben de seni seviyorum." Gavin gözlerini kapattığı sırada Nines onu sımsıkı tutuyordu.

  Analiz ediliyor...
Gavin Reed
Merhum.
Doğum tarihi: 7 Ekim 2002
Ölüm tarihi: 28 Aralık 2038

  Nines Gavin'in kulağına yaklaştı ve bir kere daha fısıldadı.

  "Seni seviyorum."