Tangina. This can't be.
"She's not fuckin' dead. Tell me!" sigae ko sa mga taong nagsasabi na patay na sya.
"Pero........." nanghihinang sabi ni Mel
Tumulo ang luha kong kanina ko pa pinapigilan ng makita at mga kaibigan kong miserable.
Nanatiling nakapako ang mga mata ko sa isang tao na pinaka naapektohan. Pinipigilan sya ni Patricia habang si Joy at si Jerick naman ay magkayap dahil nanatili ang pagtulo ng mga luha sa mata ni Joy.
Napalingon ako sa Kabilang dulo ng kwarto andun sina Gab, Eumi, Jim, John Chris, Aly, Isa.
Napatingin naman ako sa Taong nasa harapan ko. Si Mel nakaluhod sya habang umiiyak sya ang pumipigil sa akin magwala.
Ngumisi ako at Bumulong.
Wala na talaga sya. Wala na si Angel.
Pero bakit? Sabi nila Weeks pa ang meron sya? Pero P*ta Kahapon lang yun ah? Bakit sa lahat ng magkakaibigan kami yung ganto?
"Anong kasalanan ko? Anong ginawa ko? May nagawa ba akong di ka naisnais? Masama ba ako sa Fast life ko? Bakit kung sino yung mabait sya yung nawala? Bakit di nalang ako I deserve to die I'm F*ckin Demon!" wala sa sarili kong sigaw.
3rd person's POV
"Anong kasalanan ko? Anong ginawa ko? May nagawa ba akong di ka naisnais? Masama ba ako sa Fast life ko? Bakit kung sino yung mabait sya yung nawala? Bakit di nalang ako I deserve to die I'm a F*ckin Demon!" wala sa sariling sigaw ng dalagang si Lea.
She's Gifted but she think it's a curse. She can see what can happen but she don't know that she can.
"Lea stop!" sigaw ni Isa sa kanyang kaibigan
"Stop blaming Guys! Walang may kasalanan nito! Wag nyong sisihin ang sarili nyo!" sigaw ng dalagang si Dresdhen.
Napakuyom ng kamay si Lea at muling bumulong.
"Is this the end? cause I wanna rest to" bulong nya bago mawalan ng malay.
Eumi's POV
Andito kami sa Ospital dahil nawalan ng malay si Lea.
She's gifted.
Naawa ako sa kanya. Kasi lahat ng nangyayaring masama she always blame herself why that happened.
She's so depressed and anxious she need to rest kaya mas maganda na to alam kong pagod na sya.
Present kaming lahat dito kasi ayaw namin na mawalan nanaman ng isa pang kaibigan.
Tinignan ko ang maamong mukha ni Lea. She don't deserve all the pain.
Kung sana lang ilipat ko lahat sa akin yung sakit na nararamdaman nya but I can't.
She opened her eyes at tumingin sa bawat sulok ng kwarto.
"Lea magpahinga ka muna relax lang" sabi ni Gab habang nakatingin kay Lea
Nanatiling nakatingin sa kawalan si Lea natatakot na ako alam ko ang kaya nyang gawin she can kill specially herself.
3rd Person's POV
Muling ipinikit ni Lea ang kanyang mga mata pagod na pagod na sya sa isip isip nya.
Nagulat ang lahat ng may tumunog na malakas.
Nanlaki ang mga mata nila at iisa lang nasa isip isip nila.
Wala na si Jay.
Isa's POV
Napapikit ng makita ang duguang katawan ni Jay. Tama na. Ayoko na.
Tama na yung Isa masyado ng masakit. Sobra na.
Bakit ba di kami pwedeng maging normal lang? Yung walang mawawala? Kompleto hanggang huli
Maraming mga taong nakaputi ang nagsitakbuhan ang isang bagay na ayaw kong marinig ay muling pumantig sa aking tenga.
"Jay Bisarra time of death: 6:40 pm"
Napahikbi ako at tumakbo papalayo sa kwartong iyon.
Jay's POV (nung buhay pa sya)
Ayoko na wala ng natira sakin. Wala na yung taong laging nagpapaalala sakin na may kwenta ako.
Gusto ko nang magpahinga ng tahimik.
I want to see her so bad. I think this is the end. Tinignan ko muna isa isa ang mga kaibigan ko at bumulong
"mahal na mahal ko kayo salamat sa lahat"
Ipinikit ko ang aking mga mata at naramdaman ang isang matulis na bagay na tumutusok saking dib dib sobrang sakit. Tatayo sana ako ngunit huli na nahulog ang kutsilyo kasabay ng pagbagsak at pag labo ng paningin ko
Paalam.
BINABASA MO ANG
Killer, Killer
Mystery / Thriller#Friendshipgoals? Wait and see No one can survive! KILLER KILLER Sino nga ba ang may kagagawan? Ano nga ba ang dahilan? Bakit kailangang umabot sa kamatayan? 2018
