Lea's POV
3:30 am ng umaga, nang ako ay magising dahil sa aking nararamdaman na kakaibang kaba.
Pinunasan ko ang pawis na tumutulo mula saking mukha at uminom ng tubig. Alam ko ang pakiramdam na ito ganitong ganito ang naramdaman ko nuong namatay si Rea.
"Hey sis, matulog ka na masyadong maingay yang baso mo masakit sa ulo. " sabi ni Leo na halatang antok na antok.
Siguro guni guni ko lang ang naramdaman ko.
*kring kring*
Nagising ako dahil sa ingay ng telepono ko. Kinuha ko ito at sinagot.
"Ah, Magandang umaga po." sabi ng nasa telepono
"Excuse me sino po ito?"
"This is police, may naaksidente pong babaeng nakakotse kaninang madaling araw at kayo ang isa sa nasa emergency persons nya."
"Kailan?"
"Kaninang madaling araw po bandang mga alas tres."
"Tell me what's her name?"
"Isa Bartolome po maam"
"Nasan sya!? Where is she?"
"Hospital po, Sa Howard's"
I ended the call and rush to the place where cars are.
Binilisan ko ang pagdridrive.
Pumasok ako sa hospital and I saw policemans.
"Leave us." i said out of the blue.
"But before you leave what happened?"
"Lasing po sya napagalaman naming galing sya sa bar at bumunggo sya bato at nadaganan po." sabi nila at nagbow at umalis na.
"Doc ano pong lagay nya?" sabi ko
"She's not stable yet ija, she's in coma pa" the doctor said
Hindi napigilanng tumulo ang luha ko.
Then out of the blue. May lalaking pumasok na parang iyak na iyak na.
"Is she okay?" i remember him he's Wade.
"She's in coma. I might leave you guys if you want." tumango nalamang siya.
Nakadungaw ako sa bintana habang minamasdan ko sila.
Then suddenly nakita kong unti unting nagdidirestso ang linya sa may monitor.
Pinilit kong buksan ang pinto. Pero unti unting nawawala ang pandinig ko.
"Nurse! Nurse! Doctor! Save her!"
"We'll do everything sir."
"Please! Doc keep her alive!"
"I'm sorry sir"
"Isa Bartolome
Time of death: 9:32am"
Unti unting bumibigat ang pakiramdam ko nakatitig lamang ako sa nakakalungkot na senaryong nakikita ng mga mata ko.
Mga Doctor at Nurse na nagtatakbuhan. lalaking nagwawala at nagiiyak. Mga taong nakasilip sa pinto at nagaalala, mga staffs na humihingi ng pasensya.
I can't understand. Lumapit ako sa seneryong iyon at hinawakan ang malamig na bangkay ng kaibigan ko.
"I'm sorry." i said. Then cried.
Umalis na ako sa sa hospital at pumunta sa isang ice cream shop.
"Ah, isang rocky road po." sabi ko at tumago naman ang tindera.
"ROCKY ROAD!"
Kinuha ko ang ice cream ko at umupo na sa isang seat.
"Sabi ko na nga ba e dito ka makikita."
Hindi ko sya pinansin.
"Pansinin mo ako hoy"
Umupo sya sa harap ko at tumingin sa mata ko.
"Tell me? Anong nangyari?"
"Wala na si Isa" at tumulong mulu ang mga luhang kanina pa gustong makipagkarera mula sa mga mata ko.
"shh, wag kang umiyak"
Niyakap nya ako. "shh everything's gonna be fine"
Sana nga, sana nga.
Nica's POV
Naglalakad ako sa mall, nang may biglang humila sa akin.
"Ay demonyong putanginang hayop na gago!" sigaw ko dahil sa gulat.
"shh" sabi ni? LOURDD!?
"LOURD?!"
"I said shh"
"may sasabihin ako sayo" na mahal mo ako? Hihihi
"Patay na si Isa." I was shocked, then the last thing I knew Lourd left my crying in front of a wall.
BINABASA MO ANG
Killer, Killer
Mystery / Thriller#Friendshipgoals? Wait and see No one can survive! KILLER KILLER Sino nga ba ang may kagagawan? Ano nga ba ang dahilan? Bakit kailangang umabot sa kamatayan? 2018
