benimle yan |boy×boy

Fjorten

Kafenin içinde dilini bilmediğim bir şarkı çalmaya başlarken ellerimizi kapatan büyük peçeteliğe baktım. Onun az önce bu tarafta olmadığıyla ilgili yemin edebilirdim. Yaslandığım yerden ayrılsam bile elimi hareket ettirecek gücü kendimde bulamamıştım, Batur'a bakmıyordum bile ama parmakları kuş tüyü hafifliğinde geziniyordu elimin üstünde. Alelacele Cansel'e bakınsam bile onun hala gönlünün efendisine baktığını gördüğümde derince nefes alıp elimi birazcık oynattım. Gözlerim bu sefer telaşla Burak'a döndüğünde patatesini yediğini fark ettim ama az önceki enerjisi artık yok olmuş gibiydi.

Bu sefer hiç şüphe etmeden elimi hızlıca çekip kulağımdaki küpeme götürmüştüm, Batur'un karınca geziniyormuş hissi veren bakışları üstümdeyken ona ters bir bakış attım. Gülümsemiyor ya da düz bakmıyordu. Sadece ne bileyim işte öyle trene bakan öküz gibiydi, hatta bu bakışları yüzünden sanki elimi ben koymuşum elinin üstüne gibi hissettiriyordu ya da aslında hiç öyle bir şey yapmamış gibi. Kot ceketimin cebinden çıkardığım parayı masanın üstüne bırakıp kalktığımda Cansel' de bana dönmüştü. "Nereye böyle?" derken yukarı tırmanan pantolonumu düzeltip göz ucuyla Burak'a baktım, onun Batur'un sorumsuzca yaptığı hareketi gördüğünden şüpheleniyordum çünkü.

"Eve gideceğim, Ece tek başına kaldı." dedim, yalandı ama.

Cansel geriye yaslanıp bana kuşkuyla bakarken "Ece, Sinemlerde kalmadı mı dün gece?" derken kızlar arasındaki bu teşkilatlanmadan korkmuştum, onun nereden haberi olmuştu ki?

"Daraldım ben Cansel, gidiyorum işte sonra görüşürüz." Batur'a öfkeyle son kez bakıp kafeden çıkmıştım.

O günün akşamına kadar evin içinde tek başıma bir o yana bir bu yana yürürken neden böyle bir şey yaptığıyla ilgili tahmin yürütmeye çalışıyordum, belki de hata bendeydi? O farkında bile değildi ama ben abartmıştım belki de?

Son düşüncemin mantıklı olduğuna karar verip rahatlayacaktım ki telefonuma gelen mesaj beni rahatlama hissinden de uzaklaştırmıştı. Her ne kadar mesaj atanın Batur olmasını istesem de değildi. Mesaj Burak'tandı.

*
Burak: Saf ayağına yatan bir ibne olduğunu bilmiyordum. (18:38)

Burak: O benden hoşlanıyor ibne, ondan uzak dur. (18:38)