Campus Heirs: Part One [ONGO-LD]

▶10

(c) HYSHP Stories, 2014.

Tagal kong 'di nag-UD, ayan na ha!

Zia's PoV

KAGAYA nang sinabi ko, hindi ko talaga inaasahan ang mga sunod na nangyari, dahil sa nagpasukan ang apat na lalaki sa loob ng café na pinagtratrabahuan namin. Agad kaming umupo sa upuan na malapit kay Manager, dahil na rin sa may upuan duon. Dalawa lang naman iyon, kaya nakatayo yung tatlo sa likod ko.

Agad kong binigyan ng matalim na tingin si Zian, dahil hindi pa rin ako makamove-on sa ginawa niya. PAGPAPAHIYA. Alam ko namang wala akong dahilan, pero sheet langs, nakakababa ng ego eh. I know this is unfair, pero sa totoo lang, una ko pa lang nakita yung pagmumukha niya. EEH!

"What's with the looks?!" takang tanong ni Manager A sa amin, pilit kong iniwasan ang tingin ko sa kanila. Bakit? Ayokong magwala dito, I cannot take it. Naaadlibadbaran ako sa mukha niya. Kahit gwapo--EWW! Ayokong tignan ang mukha niya, nakaka-ewan lang.

"Nothing" I briefly said to her. Urrgh! Ano ba kasi ang ginagawa nila dito at kailangan pa kaming tawagin? Pwede namang hindi kami kasama 'di ba?

"Tinawag ko kayo, dito. Dahil sila ay magtratrabaho dito" sabi niya sa amin.

"WHAT?!" sabi ko sa kaniya.

Hindi pwede! Kahit hindi ito sa akin, hindi maari! Ayokong makita ang mukha ng mga lalaking 'yan dito, especially HIM. ABA! Wala man lamang reaksyon, manhid lang ba siya? Hindi siya nagrereact, miski sad face, or kaya naman smiley, POKER FACE, DUDES!

"Lower your voice! Magtratrabaho sila, dahil sa humihina ang girl customers ko" she said. Tinignan ko siya with my 'so-what?-look' atsaka tinignan with a digust look ang mga lalaki dito. "Please, understand. Oo, malakas ang negosyo, pero you know, hindi naman 'to bar eh. CAFÉ, baka mamaya ma-IMBESTIGADOR tayo nito eh" sabi niya sa akin. May point siya, hindi naman talaga ito bar eh, and most of the customers are BOYS. Eh, pero okay lang naman sa akin na may boys, pero sila? A BIG NO!

"I agree. Pero, not them!" sabi ko sa kaniya.

"Magkakilala ba kayong walo?" sabi niya sa amin.

"URRGH!" sabi ko.

Aaminin ko, ako na ang pinak-maarte, pinaka-stubborn, pinaka-ewan ang takbo ng isip. Tch. Pero makasama ko ba naman ay itong lalaking ito, na PERVERT. Aba, nakakainis na 'yon. He's a PERVERTED GUY, sabihan ba namang--

"Pancake, okay lang naman kung ayaw mo eh. Manager, we will quit" sabi niya sabay tayo. Tinignan ako ni Manager A ng masamang tingin at nagbigay siya ng 'mag-sorry-ka-look' aba. -A-YO-KO.

Tinalasan niya pa ang tingin niya kaya naman, I gave up na. Papilit pa kasi, tch. "OO NA, FINE! TCH!" sigaw ko sa kanila, agad niya akong tinignan with a grinning face. "Sabi na at 'di mo ako matitiis, Pancake eh." he said at bumalik kasama yung apat na lalaki. Nagsalita na si Manager A, "So guys, since andito na ang mga naggwagwapuhang mga lalaki na bagong waiters sa restaurant, gusto ko sanang magtrabaho tayo in peace. Kung may alitan man kayong walo, not do it here, sa labas or kung saang lupalop na lang okay?" sabi niya sa amin. So iniisip niya na war freak kami? Sabagay may point siya we are war freaks, pero may dahilan naman kaya. We will not even fight for a pesky reason or gusto lang namin 'di ba?

"Okay." sabi naming walo. Aba, nagsasalita 'din pala itong tatlo sa likod ni Zian eh. Tch.

"I want you girls to tour them in the café after that, give them their respective works, and after that pwede niyo ng tawaging 'off-shift' after niyong gawin ang dapat gawin" sabi niya sa aming mga babae, we nodded. Agad kaming pinalabas ng office atsaka namin dinala sa may boys locker para magbihis sila ng waiter's uniform. Yeah, binigyan na rin sila ni Manager, parang kami.