Umudum Senden İbaret-AlEy

Her zerrene aşığım!

Sahilde yürüyorlardı.Eylül gülerek yürüyordu.Ali ise ona hayranlıkla ve aşkla bakan bir aşık olarak bakıyordu.
A:Her zerrene aşığım be kadın...

Eylül birden şaşkınlık içinde Aliye döndü,ve tebessüm etti.
E:Benim sevgim esirler altına mı düştü acaba?
A:O ne şimdi,anlamadım?

Eylül güldü ve elini gamzesinde gezdirdi.
E:Buraları kimse görmese olmaz mı?
Ali Eylülün elini kalbine götürdü.

A:Peki burayı?
E:Ee hep yenilgiye uğratıyorsun,bu ne ya!
A:Sizde füzeyle geliyorsunuz sayın Denizoğlu!O kadar mühimmatım yok😏
E:A-ah bak bak bak!

Ali güldü.Eylül denize döndü.Gözlerini kapatıp o ana odaklandı.Ali ise arkasından sımsıkı sarılmıştı.

E:Hep böyle olsak?Engeller aramızdan tamamen gitse olmaz mı?
A:Kendini çok üzüyorsun Eylül,içim yanıyor...
E:Ali her an seninle birlikte olmak istiyorum!Hatta sana koşup geldiğim zaman büsbüyük bir felaketin için de oluyoruz.Sence böyle birşeyin içinde kendimi üzmemem normal olur muydu?
A:Ya aşkım sonuna kadar haklısın, fakat yaşamamız gereken şeyler var demek ki?Bunları biz engelleyebilir miyiz?Cevabını hepimiz biliyoruz.

Eylül sıkıntılı bir şekilde gözlerini çevrede gezdiriyordu.
A:Eylül?
E:Hı?
A:Nouldu?
E:Ya ufak hava esti gibi anlamadım.
A:Üşüyor musun?
E:Yooo bu havada niye üşiyim?

Ali bu hallerine sırılsıklam aşıktı.Ve o an kendini tutamayıp ilanını yaptı,sıkıca öptü.
Eylül ilk normal olarak şaşırsada o da karşılık veriyordu.

Artık o kadar hafta geçmiş ki kitabın konusunu unutmuşum söcwşckçdkş
Şuan o çatışmalar falanda aklımdan uçup gitmiş o yüzden güzel bir şekilde devam edicem kitaba.
Yine şanslısınız şkcşkcöc