ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Κεφάλαιο 1

Η Χριστίνα κλείδωσε το συρτάρι του γραφείου της και πήρε την τσάντα της. Ήταν πάλι περασμένα μεσάνυχτα, η ώρα που συνήθως  έφευγε από το γραφείο της. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που την κόλλησαν το παρατσούκλι  'το φάντασμα'. Ήξερε οτι όλοι στο γραφείο την φώναζαν έτσι πίσω από την πλάτη της.

Σηκώθηκε και αφού έκλεισε τα φώτα του γραφείου της προχώρησε προς τα ασανσέρ. Για άλλη μια φορά ήταν το τελευταίο άτομο στην εταιρία, εκτός από τους φύλακες που βρισκόταν στο ισόγειο. Πριν φτάσει στο ασανσέρ τα φώτα του ορόφου άρχισαν να αναβοσβήνουν ώσπου στο τέλος έσβησαν εντελώς. Αμέσως άναψαν τα φώτα ασφαλείας αλλά το αμυδρό τους φως δεν βοήθησε και πολύ την καρδιά της που χτυπούσε γρήγορα από φόβο. Η Χριστίνα προχώρησε προσεκτικά μέχρι την πόρτα που οδηγούσε στο κλιμακοστάσιο και ήταν έτοιμη να αρχίσει να κατεβαίνει όταν άκουσε πίσω της έναν ήχο που την έκανε να πανικοβληθεί τελείως. Ήταν σίγουρη οτι ήταν μόνη της στον όροφο. Τότε ποιος έκανε αυτόν τον περίεργο ρυθμικό θόρυβο;

Άρχισε να κατεβαίνει βιαστικά την σκάλα με την καρδιά της έτοιμη να πεταχτεί έξω από το στήθος της.

Ξαφνικά το τακούνι της πιάστηκε σε ένα σπασμένο μάρμαρο που δεν ήταν σταθερό και εκείνη προσπάθησε να πιαστεί από κάπου χωρίς επιτυχία. Όταν έπεσε, το κεφάλι της χτύπησε με δύναμη στο πάτωμα και όλα μαύρισαν γύρω της.

Η Χριστίνα άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε σαστισμένη. Το κεφάλι της την πέθαινε. Προσπάθησε να σηκωθεί την στιγμή που τα φώτα αναβόσβησαν για να μείνουν μετά ανοιχτά.

Τελικά κατόρθωσε να σηκωθεί και πήρε την τσάντα της από το μάρμαρο. Όταν έφτασε στο ισόγειο χαιρέτησε τους φύλακες, που την κοίταξαν απορημένοι και βγήκε από την γυάλινη πόρτα.

Ήταν ζαλισμένη και φοβισμένη αλλά ήξερε οτι δεν μπορούσε να μιλήσει σε κανέναν γιατί όλοι θα την κοίταζαν σαν τρελή όπως στο παρελθόν.

Όταν έφτασε στο αυτοκίνητό της αισθάνθηκε λίγο καλύτερα. Μπήκε μέσα και έβαλε μπροστά την μηχανή για να βγει από το υπαίθριο πάρκινγκ. Όλοι οι δρόμοι ήταν φωτεινοί από τον Χριστουγεννιάτικο στολισμό. Άνοιξε το ραδιόφωνο. Από τους περισσότερους σταθμούς ακούγονταν Χριστουγεννιάτικά τραγούδια . Το έκλεισε. Για ένα μοναχικό άτομο σαν εκείνη τέτοιες μέρες ήταν μελαγχολικές και έκαναν την μοναξιά της ακόμη πιο έντονη.