Bad Life

Çünkü Sana Güvendim

♪Angel's P.O.V♪

Zayn neden böyle davranışlar sergiliyordu hâla anlamış değilim. Babamı öldürtmüştü.Şimdi de annemin ölmesinden bahsediyordu."Bana cevap versene!"kükremesiyle düşüncelerimden sıyrıldım."Duymadım diye hayvan gibi anırman mı lazım?"Tekrar saçıma yapıştı."Senin dilin fazla uzamış Sürtük hanım." saçımdaki ellerini daha da sıkılaştırarak merdivenlere sürükledi.Onun hızına yetişmem için adeta koşmam gerekiyordu.Merdivene gidene kadar bir kaç kez sendeledim ama düşmekten son dakika da kurtuldum.Merdivenlerden bana inat yapar gibi hızlı çıkıyordu.Bir kaç basamak çıktıktan sonra tökezledim ve yerde yatarak beni sürüklemesine izin verdim.Sanki omurga ve kaburga kemiklerimi tek tek kırıyorlardı."Z-zayn.Yalvarırım dur."

"Durmam için daha çok yalvaracaksın güzelim."merdivenler çok şükür ki bitmişti.Nefes nefese kalmıştım.Saç diplerin yanıyordu.Beni ayağa kaldırıp odanın içine fırlattı.Acıyla inledim.Dolaptan ip çıkardı.Tavandaki çengelden geçirdi ve sıkı bir düğüm attı.Bir tane daha ip çıkarıp yanıma geldi.Ayaklarımı uzattırdı."Zayn ne yapıyorsun?" Ayaklarımı bağladıktan sonra ellerimi sırtımda birleştirip çok sıkı bir şekilde bağladı.O kadar çok sıkmıştı ki kemiklerim birbirine yapışmak üzereydi.Beni kucağına alıp çengele bağladığı ipin önüne bıraktı.Ellerimi sallanan ipe bağladı.Ayaklarımı da bileklerimin yanına bağladı.İpte sallanıyordum.Belindeki kemeri çıkardı.Elinde ikiye katlayıp yere vurdu.Korkuyla çığlık attım.Belimde keskin bir acı hissedince ağzımdan bir feryat koptu.Zor tuttuğum göz yaşlarım şimdi benden izinsiz akıyordu.Kemeri bacağıma vurunca çığlık attım."Y-yapma y-yeter"dedim fısıldayarak.Beni dinlemeden karnıma indirdi kemeri.Gözlerim karanlığa bakıyordu.Uyanık kalmaya çalışsam da becerememiştim ve kendimi karanlığa teslim ettim.

&

Vücudumun sızlamasıyla gözlerimi araladım.Ellerimi gözlerime götürmeye çalıştım.

Ama dediğim gibi sadece çalıştım.Ellerimi bağlamış.Gözlerimi ayaklarıma kaydırdığımda bağlı olduğunu gördüm.

Göz yaşlarım yerlerini almışlardı.Akmamasını sağlamaya çalışıyordum ama beni dinlemeden akmaya başladılar.Vücudumun her yeri sızlıyordu.

Odanın kapısı sertçe açılınca bakışlarımı kapıya çevirdim.Zayn'in üzerinde bir şey yoktu.Yani yoktu dediğim altında sadece siyah kot pantolon vardı.Pantolonun un kemer kısmının üzerinden boxerının lastiği görünüyordu.Off ne düşünüyorum ben ya.

"Ne ağlıyorsun be"gözlerimi yüzüne doğru çevirdim."Ellerim bağlı.Ayaklarım bağlı.Bir de beni kemerledin.Ve bunlar için ağlamamamı söylüyorsun.Seni tanıdığım güne lanet olsun."Elini çeneme yerleştirip sıktı.Bir an çenem kırılacak."Seni becermediğim için bana minnettar olman gerekirken sitem ediyorsun.Değişik misin kızım sen?"

"Bir becermediğin kaldı zaten.Keşke o gün beni Harry'nin altından almasaydın da bekaretimi o alsaydı.En azından bekaretimi bir şerefsize verme korkusunun altında kalmazdım."yüzüne tükürmek istiyordum ama işin sonunda zararlı olan ben olurdum.Bu yüzden düşüncemi aklımdan def ettim."Seni şuracıkta bayılana kadar beceririm ve bayılman beni durdurmaz.Bekaret işine gelecek olursak; Tam bir kutsal bakiresin.Sana bekaret kemeri alalım da ölene kadar bakire kal."kahkahası midemi bulandırıyordu."Sende tam kutsal piçsin.Sana biraz insaf alalım da ölene piç kalma."dedim.Karnıma yediğim acı verici tekmeyle bilincim yavaş yavaş kaymaya başladı.En son duyduğum şey ise Zayn'in "Ölmelisin Sürtük"demesiydi.

  Uyandığımda belimde bir baskı vardı.Gözlerimi yan tarafımda uyuyan bir Zayn vardı.Korkuyla geriye çekildim.Ağzını şapırdatıp diğer tarafa döndü.Ayağa kalkarken karnıma sancı saplandı.Ağzımdan çıkan inlemeyi durduramamıştım.Zayn irkilerek bakışlarını bana çevirdi."B-ben üzgünüm.Uyandırmak istemedim."sesim fısıltı halinde çıkmıştı.Başını yastığa geri koydu ve gözlerini kapattı.Derin bir nefes alıp adımlarımı odanın kapısına yönlendirdim. Ses çıkartmamaya özen göstererek merdivenlerden inmeye başladım.

 YAZARIN AĞZINDAN

Her şey biter miydi? Bitmeli miydi? Gider miydi herkes? Gitmeliler miydi? Madison ailesini bırakmakta hata yamıştı belki de.Özlüyordu aslında darbe almış psikolojisi bozulmuş olan kız.Bunlara sebep olan adama kendi ayaklarıyla gelmişti.Babasının ölümüne sebep olan adama.İlk önce aşık olduğunu sanmıştı.Değildi ama.Her şeyi değiştirmişti babasının ölümü.Olgunlaşmıştı Madison.Farkındaydı artık bir kahramanının olmadığının.Ona destek veren bir ailesi yoktu.Beklemiyordu yaşadıklarını.Mutlu olmayı dilemişti tanrıdan.Annesini özlemişti. Evine gitmek istiyordu ama gidemiyordu.Engeller vardı önünde.Aşması gerekiyordu bu engelleri.Ama fazla gücü kalmamıştı.Tükenmişti.Ona güç verecek bir şey bekliyordu.Cesaretini toplaması gerekiyordu.Ama yapamıyordu.bütün duyguları alt üst olmuştu.Hissetmiyordu.Hissizdi işte.Yorgundu. Mutsuzdu.Huysuz.Duygusuz.Müzik.Müzik onun kurtarıcısıydı.melodiyi tutturabilmek için boğazını temizledi.

Gölgeni ismini sil yavaş yavaş 

Giderken bu kentten tükür yüzüne yalnızlığının 

Kalbini kendini sök yavaş yavaş 

Giderken bu kentten sakın ağlama sus! 

 Gerçekten kalbini sökmek istiyordu.Yaşamamak duymamak görmemek

Unut ne yaptı sana 

Unut ne söyledi 

Unut ne varsa vazgeçtiğin 

   O kadar güçlü değildi işte. Unutamazdı yaşadıklarını.

Yüzünde korkularla 

İçinde çığlıklarla 

Kalbinde simsiyahlar 

Nereye gidiyorsun? 

    Daha fazla devam edemedi.Hıçkırıkları bölmüştü şarkıyı.Devam edemedi çünkü duygularıyla yaptığı savaşı kazanamadığı için devam edemedi.Sarsıyılıyordu hıçkırıklarıyla.

Uyanmıştı Zayn.Madison hıçkırdıkça Zayn irkiliyordu.Aşağıya indi.Kız sanki nefes almıyordu.Yanına gittiğinde yüzünün morarmaya başladığını gördü.Kriz.Astım krizine girmişti kız.Hemen yukarı fırladı.İlacını aramaya koyuldu.Aklına gelen fikirle kızın çantasını boşalttı.İlacını bulunca geldiği hızla geri aşağı indi.Kız zorlanıyordu.Nefes almak için çok fazla çaba harcıyordu.Boğazında hissettiği acı tatla derin bir nefes çekti içine.Zayn yine kurtarmıştı onu.Nefeslerini düzene sokana kadar elini boğazından çekmedi ve gözlerini açmadı.Zayn'e teşekkür etmek için ağzını araladı."Teşekkür ederim."sesi sanki çıkmayacaktı.Zayn ise neden ona kötü davrandığını düşünüyordu.

Doğru ya ilaçlarını kullanmamıştı o.Antidepresan ilaçlarını kullanmamıitı.Sinirlerini kontrol edememişti.Bu yüzden Madison'a kötü davranmıştı."Özür dilerim"biranda çıkmıştı ağzından.Madison şaşkınlıkla Zayn'e baktı."Sana yaptıklarım için üzgünüm"dedi sesini üzgün çıkartmaya çalışarak.

"Bende üzgünüm Zayn.Çünkü sana güvendim."

Merhabayın gençler ve kendini genç hissedenler.Bu bölüm herşeyin açığa kavuştuğu bir bölümdü.ben bu bölümü Cem Adrian dinleyerek yazdım.Medyada dinlediğim şarkı var.Umarım bir önceki bölüm yani not bölümü size benim duygularımı anlatmıştır.Daha fazla vote gelmezse gerçekten hikayeyi askıya alacağım.Bu arada sizi seviyorum gençler. Diğer bölüm görüşmek üzere.