◾️ Stockholm ~Greek ◾️

Επεισόδιο 1♥️

Today.

Έτρεχα στον κεντρικό δρόμο της Στοκχόλμης προσπαθώντας να προλάβω το τελευταίο λεωφορίο που σε πήγαινε στη στάση του χρηματιστηρίου, το μυαλό μου είχε θολώσει ενώ τα πόδια μου πονάγαν απο την μία ώρα τρέξιμο, σταμάτησα. Έπιασα τα γονατά μου ενώ προσπαθούσα να βρω την κανονική μου ανάσα.
'' Να βοηθήσω;'' Άκουσα μία γνώριμη φωνή λίγο πιο μακριά απο μένα, σηκώσα το κεφάλι μου αντικρίζοντας τον Mathiew (= κολλητός - μεγάλο καθήκι).
'' Τι θες εσύ εδώ;'' τον ρώτησα απορημένη βαζοντάς το χέρι μου στην καρδιά μου ενώ προσπαθούσα να ηρεμήσω.
'' Σε είδα να τρέχεις και υπέθεσα... ότι θες βοήθεια.'' Μουρμούρισε, καθώς με το αριστερό του χέρι μου έδειξε τα κλειδιά του αμαξιού του.
'' Ευχαριστώ δεν θα πάρω.'' Ψέλλισα, ενώ γύρισα το βλέμμα μου αλλού ενώ άκουσα ένα μικρό χαχανιτό απο το στώμα του.
'' Είσαι σίγουρη;'' Με ρώτησε ενώ σταύρωσε τα χέρια του, έγνεψα θετικά το κεφάλι μου. Δεν μίλησε, παραμόνο ένιωσα το χέρι του να με τραβάει απο τον καρπό και να με βάζει μες στο ολόμαυρο αμάξι του.
'' Που πάμε μικρή;'' Με ρώτησε, κλείνοντας την πόρτα του συνοδηγού και κατευθύνθηκε προς την θέση του οδηγού όπου κάθησε και έβαλε μπρος την μηχανή.
'' Στο χρηματιστήριο, έχουμε κάτι σαν... meeting.'' Μονολόγησα, ενώ κατέβασα τον καθρεύτη του αμαξιού για να φτιαχτώ, μπορώ να πω ότι το make - up μου είχε χαλάσει με τόσο τρέξιμο.
'' Αχαμ ! Η Τζούλια (= η κοπέλα του Mathiew - κορίτσι διπλανής πόρτας) σου είπε τίποτα; '' Με ρώτησε απορημένος , ενώ το βλέμμα του είχε κολλήσει στο δρόμο.
'' Όπως;'' τον ρώτησα, βγάζοντας απο την τσάντα μου ένα κόκκινο κραγιόν, αφού κατάφερα να βαφτώ τα έβαλα στο τσαντάκι μου και περίμενα μία απαντησή του.
'' Είναι έγκυος και το παιδί... δεν είναι δικό μου.'' Είπε λυπημένος, ενώ αύξησε ελαφρώς την ταχυτητα του αμαξιου προσπερνοντας ενα μαυρο βανακι με ενα παραξενο σημα απο πισω του.
'' Είναι 100% δικό σου Mathiew ! '' Είπα προσπαθώντας να τον ενθαρρύνω, εκείνος δεν μίλησε. Σώπασε.
Κατά όλη την διάρκεια είμασταν σιωπηλή, μόλις φτάσαμε πάρκαρε έξω απο το χρηματηστήριο, τον χαιρέτησα καθώς έβαλα την τσάντα καλύτερα στους όμους μου και κατευθύνθηκα προς την είσοδο, ήταν τόσο μεγάλη... τόσο διαφορετική απο τις άλλες, αναστέναξα κάνοντας το πρώτο (μοιραίο) βήμα.
'' Καλημέρα Emma!'' Άκουσα την φωνή της Kathrine (= Η κολλητή μου - δουλεύουμε μαζί στο γραφείο) όπου είχε σχηματίσει ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη της. '' Είσαι έτοιμη για σήμερα;''.
'' Καλημέρα Kathrine, έτσι νομίζω.'' Απάντησα με το ίδιο ύφος σχηματισμένο στο προσωπό μου, εκείνη ανταπέδωσε το χαμογελό της.
'' Μην αγχώνεσαι, όλα καλά θα πάνε!'' Μουρμούρισε ενώ το βλέμμα της είχε μείνει να κοιτάει κάτι επίμονα, δεν έδωσα σημασία, μπήκα μέσα και αφού χαιρέτησα όλους τους συναδέλφους μου κάθησα στο γραφείο που μου είχαν αναθέσει και άρχισα να πληκτρολογώ στον υπολογιστή τα σημαντικότερα πράγματα.
Είχε περάσει μία ώρα και ακόμα ήμουν στην μέση της εργασίας μου. Ένα μικρό χασμουρητό ξεπρόβαλλε απο το στόμα μου, πατάω το ''Ο'' στο πληκτρολόγιο όταν νιώθω κάτι μεταλικό να κολλάει στο κεφάλι μου.
'' Kathrine τι είναι αυτό;'' ρωτάω απορημένη με την ελπίδα ότι η κολλητή μου , μου κάνει μία πλάκα όπως μου κάνει της περισσότερες φορές, δεν απαντάει. Γυρνάω σιγά - σιγά το κεφάλι μου αντικρίζοντας έναν μαύρο μασκοφόρο.
'' Ληστεία πέστε κάτω!'' Ακούστηκε μία φωνή απο το μικρόφωνο, τόσο δυνατή που περνούσε σαν σφέρα στο τύμπανο του αυτιού μου.
Αυτό ήταν...μπλέξαμε!
.
.
.
.
.
.
.
Γεια σας readers μου!
Μολις ανεβηκε νεο κεφαλαιο , πως σας φανηκε; Η Emma;
το μονο που εχω να πω ειναι οτι θα συμβουν παρα πολλα γεγονοτα!
Αμα σας αρεσε vote/comment και τα λεμε στο επομενο -φενια

Υ.Γ. Η Ιστορια θα συνεχιστει!