Πρώτη μέρα στο σπίτι του.
Το βράδυ κύλλησε όμορφα και ομαλά καθώς η σκέψη μου διαπερνούσε στα χθεσινά γεγονότα. Η αλήθεια ήταν πως όλο το βραδύ δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί ένιωθα τα χείλη του να καίνε το σημείο που φίλησε το πόδι μου. Με όλες αυτές τις σκέψεις σηκώθηκα απο το κρεβάτι ενώ τεντώθηκα ελαφρώς, κοίταξα γύρω τον χώρο του δωματίου καθως το βλέμμα μου έπεσε πάνω σε εκείνον. Κατευθύνθηκα προς το παράθυρο όπου τον είδα στον κήπο, πότιζε τα όμορφα κόκκινα τριαντάφυλλα. Χαμογέλασα αχνά καθώς άνοιξα το παράθυρο βγαζοντάς το κεφάλι μου έξω πέρνοντας καθαρό αέρα.
'' Καλημέρα..'' Του φώναξα, καθώς σε κλάσματα δευτερολέπτου γύρισε το βλέμμα του να με κοιτάξει, ενώ πέταξε το κουβά με το νερό στο πάτωμα.
'' Καλημέρα και σε σένα.'' Μουρμούρισε, ενώ σχημάτισε ένα μικρό χαμογελάκι στα χείλη του και συνέχισε να κάνει τη δουλειά του. Μπορώ να πω πως κάθησα για περίπου άλλα 10 λεπτά να τον κοιτάω και έπειτα κατευθύνθηκα προς τη ντουλάπα όπου πήρα καθαρά εσώρουχα και ρούχα τα οποία θα τα χρησιμοποιούσα μετά το μπάνιο. Μόλις τελείωσα ίσιωσα τα μαλλιά μου και αμέσως ντύθηκα και κατέβηκα κάτω όπου κατευθύνθηκα προς το ψυγείο, η αλήθεια ήταν πως πινούσα υπερβολικά πολύ διώτη είχα να φάω απο την απαγωγή.
'' Μμμ..σοκολάτα.'' Ψιθύρισα, ενώ κοιτούσα με λαχτάρα τα πράγματα που υπήρχαν μες στο ψυγείο, πήγα να πάρω τη σοκολάτα ώσπου ένιωσα κάτι να καίει την αριστερή μεριά του λαιμού μου κανοντάς την καρδιά μου να χτυπά όλο και πιο δυνατά, ήταν εκείνος.
'' Τι κάνεις εκεί;'' Ρώτησε ψιθυρίζοντας, ενώ κόλλησε τα χείλη του πάνω στο λαιμό μου, εγώ τραβήχτηκα ελαφρώς ενώ πήγα να κλείσω το ψυγείο, αλλά το βλέμμα που με κοιτούσε με έκανε να σταματήσω. ''Εμένα με ρώτησες αν έπρεπε να το ανοίξεις;'' Με ρώτησε άλλη μία φορά ενώ το βλέμμα του έγινε πιο σκοτεινό, σηκώθηκα ελαφρώς ενώ κατευθύνθηκα ελαφρώς κοντά του.
'' Θα..Θα έπρεπε;'' Απάντησα, ενώ προσπαθούσα να φανώ όσο πιο θαραλέα μπορούσα. Εκείνος γρύλισε ελαφρώς ενώ με κόλλησε στο σιδερένιο ψυγείο και έβαλε το χέρι του πάνω σε αυτό.
'' Ακού εκεί μικρή...'' Γρύλισε ενώ βρισκόμασταν πλέον σε αποστασή αναπνοής. Η καρδιά μου πλέον για μία φορά χτυπούσε δυνατά ενώ προσπαθούσα να ανοίξω το στόμα μου να μιλήσω αλλά εκείνη τη στιγμή ένιωσα τα χείλη του να ενώνονται πάνω στα δικά μου δημιουργώντας ένα παθιασμένο κλίμα. Μόλις σταματήσαμε το φιλί με κοίταξε έντωνα στα μάτια ενώ έφτιαξε το σκουλαρίκι της μύτης του. '' Μη το ξανά κάνεις αυτό, πήγαινει στο δωματιό σου.'' Μουρμούρισε, καθώς με πρόσταξε να ανέβω στο δωματιό μου. Έγνεψα το κεφάλι μου καθώς κατευθύνθηκα τρέχοντας στο δωματιό μου, η καρδιά μου χτυπούσε τρελά ενώ τα χείλη μου νιώθαν το αγγιγμά του. Με όλες αυτές τις σκέψεις κλείστηκα μέσα στο δωματιό μου ενώ κοιτάχτηκα στο καθρεύτη, τα μάτια μου ήταν κατακόκκινα ενώ γύρω τους υπήρχαν μαύρες κουκίδες. Aναστέναξα πιάνοντας τα χείλη μου, αυτός ο 028... πρέπει να μάθω πραγματά για εκείνον.
Επειγώντος.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ΧΕΛΛΟ ΔΕΕΕΑΡΡΡ =3
και ναι..μετά απο καιρό / μαλλον 2 μερες επιτελους καταφερα να βαλω κεφαλαιο
Συγγνωμη για την αργοπορια αλλα εδεινα λοουερ και διαβαζα :(
και ναι.. ΕΙΜΑΙ ΔΩ ΤΩΡΑ ΕΝΤΑΞΕΙ; ΕΝΤΑΞΕΙ; ΧΔ
γκουχου γκουχου, επιτελους ΦΙΛΗΘΗΚΑΝΕ *-*
μαλλονν...αυτη ειναι η αρχη ;)
Αμα σας αρεσε vote/comment και τα λεμε στο επομενο :* -ΦενιαΥ.Γ. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ !
YOU ARE READING
◾️ Stockholm ~Greek ◾️
FanfictionΗ 18 χρονή πλέον Emma Maxuel αναγκάζεται να 'αποχωρήσει' απο το σπίτι της απο τα χέρια ενώς μυστηριώδες αγοριού, κρατόντας την όμηρο για 131 ώρες στο χρηματιστήριο της Στοκχόλμης. Νιώθοντας πλέον τύψεις για ότι έγινε αποφασίζει να ανακαλύψει ποιός...