// 028 POV //
Βρισκόμουν στον καναπέ ενώ κρατούσα το κεφάλι μου με όση δύναμη πλέον είχα. Στο μυαλό μου περνούσε κάθε ώρα - κάθε λεπτό η σκηνή του 'φιλιού' μας. Ο θεός να το κάνει φιλί. Αναστέναξα ελαφρώς ενώ έκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας με κάθε τρόπο να ηρεμήσω, Emma Maxuel... Αχ Emma Maxuel. Έλεγα και ξανά έλεγα απο μέσα μου ενώ άκουσα μικρά βήματα απο τις σκάλες, σήκωσα το κεφάλι μου αλλά δεν ήταν κανένας. Περίεργο. Σηκώθηκα απο τον καναπέ καθώς άρχισα να εξεπεργάζομαι τον χώρο, δεν υπήρχε κανένας. Μόλις ανέβηκα τις σκάλες βρέθηκα μπροστά απο τη πόρτα του δωματίου της, χωρίς να χάσω ευκαιρία άνοιξα την πόρτα και την είδα να έχει πάρει αγκαλιά το μαξιλάρι και να πηγαινο-ερχεται.
'' Αλλή φορά να...'' Μουρμούρισε, ενώ έβγαλε το μαξιλάρι απο το προσωπό της και έμεινε να με κοιτάει έντωνα στα μάτια, Αχ Emma κόψτο. ''Να χτυπάς.'' Μουρμούρισε, ενώ έριξε το βλέμμα της αλλού καθώς την είχα δει ότι τα μαγουλά της είχαν πάρει ένα ροζουλί χρώμα.
'' Emma αυτό που έγινε πριν...'' Ψέλλισα, ενώ προσπάθησα να φανώ όσο πιο περισσότερο σοβαρός αλλά και δυνατός μπροστά της, δεν ήθελα να δει τη άλλη μου 'αθώα' πλευρά. '' Ήταν λάθος.'' Με το που άκουσε τη λέξη λάθος τα μάτια της γίναν κουμπιά, αμέσως ένα πλατύ χαμογέλο σχημάτισε στα χείλη της. Σήκωσε το κεφάλι της ενώ με κοίταξε στα μάτια όπου κατευθύνθηκε προς το μέρος μου.
'' Αχ.. τότε γιατί το έκανες;'' Μουρμούρισε, καθώς το προσωπό της είχε πάρει μία έκφραση αηδίας, αυτές οι γυναίκες.. Άρχισα να κουνάω πέρα δώθε τους κρόκους του ματιού μου ενώ σε κάποια φάση σταμάτησα ριχνοντάς το βλέμμα μου πάνω της.
'' Θες να μάθεις;'' την ρώτησα όσο πιο σοβαρά μπορούσα ενώ κατευθύνθηκα για μία ακόμη φορά προς το μέρος της όπου για δεύτερη φορά βρισκόμασταν σε απόσταση αναπνοής, μπορούσα να διακρίνω το άγχος και την αμηχανία της καθώς όλο αυτό με έκανε να θέλω να γελάσω. '' Για να σταματήσεις να το παίζεις δυνατή, είσαι γατάκι μικρούλα.'' Πρόσθεσα ενώ σχημάτισα ένα στραβό γελάκι στο προσωπό μου. Εκείνη με κοίταξε αμήχανα στα μάτια ενώ κατέβασε το κεφάλι της.
'' Νιάου;'' Ρώτησε, ενώ το σήκωσε και έφυγε απο το μέρος μου ενώ κατευθύνθηκε προς το κρεβάτι όπου κάθησε και πήρε για μία ακόμη φορά το μαξιλάρι αγκαλιά ενώ φαινόταν σκεπτική. Τι να σκεφτόταν άραγε αυτό το κορίτσι; Αναστέναξα ελαφρώς ενώ κατευθύθηκα προς την πόρτα.
'' Σε μισή ώρα κατέβα, θα ετοιμάσω τραπέζι.'' Απάντησα ξερά, ενώ έκλεισα πίσω μου τη πόρτα και κατέβηκα κάτω ενώ κάθησα στον καναπέ. Έβγαλα το κινητό απο τη τσέπη μου ενώ αντίκρυσα 3 κλήσεις, ήταν ο Mark. Πληκτρολόγισα τον αριθμό του ενώ περίμενα να απαντήσει.
'' Τι έγινε Mark;'' Τον ρώτησα απορημένος ενώ έβγαλα το πακέτο με τα τσιγάρα απο τη δεξιά τσέπη μου.
'' Μαζέψαμε συνολικά 900 ευρώ μέσα σε μία μέρα, τυχαίο;'' Είπε γελώντας ενώ φαινόταν χαρούμενος. Ένα μικρό χαμογελό σχηματίστηκε στα χείλη μου, χαμόγελο νίκης. Επιτέλους σιγά - σιγά θα καταφέρω να εκπληρώσω το όνειρο του πατέρα μου, μπαμπά να είσαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρω και θα σε κάνω περίφανο εκεί που βρίσκεσαι, θα το δεις.
'' Αλήθεια; Αυτά είναι ευχάριστα νέα! Ελπίζω μέσα σε 4 μέρες να εχουμε πάει προς το καλύτερο.'' Ψέλλισα ενώ του το έκλεισα και σηκώθηκα και πήγα στο ψυγείο, είχε πολλά πράγματα ενώ οι σκέψεις όσο πήγαιναν μεγάλωναν στο τι θα μαγείρευα, ωχ θεε μου όπως πάει πάλι στο βρώμικο θα καταλήξουμε, συγκεντρώσου φίλε, έπιασα ελαφρώς το κεφάλι μου ενώ άρχισα να βγάζω ότι λαχανικά και κρεατικά είχα θα έκανα κάτι προτότυπο που ίσως θα της τραβούσε το ενδιαφέρον.
Που σίγουρα θα το καταφέρω γιατί ο 028 όλα τα μπορεί...
.
.
.
.
.
.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΙΤΖΙΖΖΖΖΖ ;)
Χαχ , τι κανετε κοριτσια μου; ξερω οτι σας το χρωστουσα μιας π δεν ειχα βαλει:(
Οποτε καλο διαβασμα ^.^
Μου φαινεται οτι ο 028 την παταει ελαφρως μαζι της δεν το νομιζετε;
Αλλα αυτη ειναι μονο η αρχη.. ;) Ερχονται πολλα chilly things ;)
Αν σας αρεσε vote/comment και τα λεμε στο επομενο :*
ΦΙΛΟΥΘΚΑΚΙΑ, ΦΕΝΙΑ =3
Υ.Γ. Η ιστορία φυσικά και ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ !
YOU ARE READING
◾️ Stockholm ~Greek ◾️
FanfictionΗ 18 χρονή πλέον Emma Maxuel αναγκάζεται να 'αποχωρήσει' απο το σπίτι της απο τα χέρια ενώς μυστηριώδες αγοριού, κρατόντας την όμηρο για 131 ώρες στο χρηματιστήριο της Στοκχόλμης. Νιώθοντας πλέον τύψεις για ότι έγινε αποφασίζει να ανακαλύψει ποιός...