◾️ Stockholm ~Greek ◾️

Επεισόδιο 3♥️

Δύο ώρες αργότερα

Καθόμουν σε ένα απο τα μεγάλα τραπέζια συγκέντρωσης του χρηματιστηρίου καθώς στα χέρια μου κρατούσα ένα απο τα τοστ που μας μοίρασαν. Δεν είχα όρεξη να το φάω, παραμόνο εδώ και 5 λεπτά το κοιτούσα. Το μυαλό μου είχε χαθεί στις δικές του σκέψεις, κυριαρχούσε η αγωνία και ο φόβος την ψυχή και το σώμα μου, δάκρυσα.
'' Απφ.. Emma.'' Ακούστηκε η φωνή της Kathrine καθώς ήρθε και κάθησε δίπλα μου ενώ στο στόμα της είχε βάλει μία μικρή μπουκιά απο το ξεροψημένο τοστ.
'' Ποιός είναι ο 028;'' Ρώτησα γεμάτη απορία την Kathrine περιμένοντας μια μικρή απάντηση.
'' 028;'' Επανέλαβε την ερώτηση, ενώ ξεροκατάπιε το τοστ της και κάθησε βολικά πάνω στο τραπέζι ενώ με κοιτούσε γεμάτη απορία στα μάτια. '' Ο 'φονιάς' είπε να μην ξανά αναφέρουμε αυτόν τον τριψήφιο αριθμό.'' Ψέλλισε, καθώς με κοίταξε στα μάτια και έβαλε ένα βαρύ αναστεναγμό. Όπως πήγα να κάτσω καλύτερα στη θέση μου, άκουσα πυροβολισμούς με σκοπό πολλοί απο εμάς να τρομάξουμε, προσπάθησα να φανώ δυνατή έτσι σηκώθηκα απο τη θέση μου και βγήκα έξω για να δω τι γίνεται, με έτρωγε η απορία και ήξερα ότι ίσως κατί κακό είχε ήδη συμβεί κάτι που ίσως θα επιρρεάσει εμάς και τη ζωή μας.
'' Emma πρόσεχε ! '' Μου φώναξε η Kathrine ενώ η φωνή της είχε χαμηλώσει απο το φόβο, δεν μίλησα. Παραμόνο βγήκα απο το σημείο που βρισκόμουν και κρύφτηκα πίσω απο μία μεγάλη γκρι κολώνα. Άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρυσα έναν άνδρα να κρατάει ένα μαύρο πιστόλι και να στοχεύει πάνω στον 'φονιά'.
'' Mark , νόμιζα πως είχαμε στοχευμένα όνειρα.'' Ψέλλισε, αυτός με το πιστόλι κοιτόντας τον 'φονιά'. Ώστε τον λένε Mark, να ένας λόγος που να μην τον συμπαθώ τόσο.
'' Πρέπει να σταματήσεις να φέρεσαι σαν παιδί !'' Γρύλισε ο Mark κοιτόντας εκείνον με το πιστόλι, εκείνος δεν μίλησε παραμόνο έριξε ένα στραβό χαμογελάκι και πήγε να πατήσει σκανδάλη του πιστολιού προς το πόδι του Mark.
'' Μη το κάνεις!'' Φώναξα ενώ βγήκα στην επιφάνεια, μόλις κατάλαβα τι έγινε κατέβασα το κεφάλι μου ενώ η καρδιά μου ήταν έτοιμη να βγει απο την θέση της.
'' Και ποιά είσαι εσύ που θα μου λες τι να κάνω μικρούλα;'' Ψέλλισε, καθώς ήρθε προς το μέρος μου και με έπιασε απο το πιγούνι σηκώνοντας το κεφάλι μου ελαφρώς. Δεν μίλησα, είχα κολλήσει να κοιτάω τα μάτια του ήταν τόσο σκοτεινά, όσο και το φως του φεγγαριού.
'' Εγώ...Εγώ...'' Έλεγα και ξανά έλεγα ενώ τα πόδια μου τρέμαν απο φόβο, ήξερα ότι ίσως αυτή ήταν η τελευταία φορά που μίλαγα και ίσως με αποτελείωνε αλλά εκείνος έβαλε το πιστόλι του στην θήκη που είχε κρεμάσει στο παντελόνι του και με κοίταξε στα μάτια ενώ αμέσως άλλαξε το βλέμμα του προς την άλλη μεριά που βρισκόταν ο Mark.
'' Πάλι καλά την γλύτωσες.'' Ψέλλισε εκείνος, ενώ με κοίταξε για μία ακόμη φορά στα μάτια και έκανε ένα βήμα πίσω για να φύγει. '' Mark , σε θέλω στο γραφείο μου αύριο.'' Μουρμούρισε ενώ έκανε ένα βήμα ακόμη και έφυγε. Έβγαλα ένα βαθύ αναστεναγμό ένω χωρίς να το καταλάβω έπεσα στο πάτωμα όπου δάκρυα άρχισαν να κυλλάνε στα μάτια μου, πάλι καλά τη γλύτωσα.
'' Σε ευχαριστώ.'' Είπε ο Mark σε έμενα καθώς ήρθε και κάθησε δίπλα μου. Εγώ δεν μίλησα παραμόνο σήκωσα το βλέμμα μου και σκούπησα τα μάτια μου. '' Άμα δεν ήσουν εσυ... ο 028 θα με είχε.. σκοτώσει.'' Γρύλισε χαμογελόντας ενώ με κοίταξε στα μάτια και με το αριστερό του χέρι μου σκούπησε τα μάτια.
Σηκώθηκα απο την θέση μου και αφού χαμογέλασα έφυγα τρέχοντας προς το δωμάτιο που πλέον θα κοιμόμουν, μόλις μπήκα μέσα έκλεισα την πόρτα με δύναμη και έπεσα πάνω στο κρεβάτι όπου ξέσπασα σε λυγμούς, το σοκ ήταν μεγάλο και ένας λόγος που η καρδιά μου χτυπούσε τόσο πολύ δυνατά.
Πάλι καλά σώθηκες Emma, την επόμενη;
.
.
.
.
.
.
.

ΧΕΛΛΟΟΥ ΜΠΙΟΥΤΙΦΟΥΛ ΡΙΝΤΕΡΣ,
νιώθω πολύ χαρούμενη που κατάφερα να βάλω 3ο κεφάλαιο μέσα στη ίδια μέρα.
Άραγε τι λέτε να γίνει στο επόμενο;
Άμα θέλετε να μάθετε κάντε Vote/comment
και μέχρι τότε.. τα λέμε στο επόμενο -Φένια

Υ.Γ. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ !