// Emma's POV //Οκευ οκευ οκευ ας πάμε λιγάκι πίσω..
Μετά την επίρρεια του φαρμάκου σηκώθηκα πάνω σε ένα όμορφο ροζ δωμάτιο που κάθε πριγκίπισα θα ονειρευόταν να μείνει σε αυτό. Παντού υπήρχαν όμορφα κάνδρα ενώ απο την άλλη μεριά στο μπαλκόνι έβλεπες πανοραμική θέα τη θάλασσα ενώ ο κήπος ήταν στολισμένος με πολύχρωμες τουλίπες. Σηκώθηκα απο το κρεβάτι ενώ άνοιξα ελαφρώς την πόρτα, έξω δεν ακουγόταν τίποτα όποτε αποφάσισα να κατέβω κάτω και να επιτηρήσω τον χώρο στον οποίο βρισκόμουν. Η αλήθεια ήταν ότι το σπίτι ήταν ένα καλοφτιαγμένο, σχετικά καινούριο με σύγχρονο εξωπλισμό και πολλές κάμερες. Σε κάποια φάση το βλέμμα μου έπεσε σε μία όμορφη βιβλιοθήκη όπου ήταν στολισμένη με όμορφες φωτογραφίες απο την παιδική ηλικία του 028, κατευθύνθηκα προς το μέρος τους ενώ άρχισα να εξερευνώ μία προς μία όταν άκουσα την φωνή του να διαπερνάει στο τύμπανο του αυτιού μου σαν τριπάνι, έχασα τη γη κάτω απο τα πόδια μου βλέποντας τον να στέκετε στην πόρτα και να με κοιτάει με ένα παράξενο βλέμμα.
'' Τι κάνεις εκεί;'' Τον άκουσα να φωνάζει φανερά εκνευρισμένος με όλη την κατάσταση ενώ κατευθυνόταν προς το μέρος μου, τα έχασα. Η εικόνα που κρατούσα στα χέρια μου αυτόματα έπεσε και έσπασε ενώ ο ήχος του γυαλιού διαπέρασε τα αυτιά μου και ίσως έκοψε ένα σημείο του γυμνού ποδιού μου.
'' Εγώ...'' Μουρμούρισα, ενώ σε κλάσματα δευτερολέπτου σήκωσα τη σπασμένη φωτογραφία βαζοντάς την στη θέση της και κατευθύνθηκα με όλη μου τη δύναμη προς τις σκάλες όπου όπως ανέβαινα το πόδι μου γλύστρισε με σκοπό να πέσω με δύναμη στη γωνία της σκάλας και να πονέσω άσχημα.
<<Πολύ ωραία τα κατάφερες πάλι>> σκέφτηκα ενώ με όση δύναμη μου είχε απομείνει σηκώθηκα και πήγα και κλειστικά στο δωματιό μου ενώ προσπαθούσα να πάρω μία κανονική πνοή. Κάθησα στο ξύλινο πάτωμα μπροστά απο την πόρτα κοιτάζοντας το χτυπημένο πόδι μου, η πλυγή ήταν μεγάλη και το αίμα όσο πήγαινε αυξανώταν. Έκλεισα τα μάτια μου ενώ ένα δάκρυ πόνου κύλλησε απο τα μάτια μου ενώ αναμνήσεις απο το προηγούμενο σύμβαν περνούσαν μπροστά μου σαν ασπρόμαυρη ταινία ενώς βοβού παλαιού κινηματογράφου. Το σύννεφο των σκεψεών μου έσπασε όταν ακούστηκε η πόρτα του δωματίου να χτυπά δυνατά σαν.. να είναι έτοιμη να σπάσει. Σηκώθηκα απο την θέση μου ανοίγοντας προσεκτικά την πόρτα καθώς μπροστά μου διέκρυνα εκείνον όπου κρατούσε ένα τσαντάκι πρώτων βοηθειών.
'' Είδα τα αίματα στις σκάλες.'' Συμπλήρωσε ενώ μου έκανε νόημα να κάτσω πάνω στο κρεβάτι, εγώ φυσικά τον υπάκουσα ενώ κάθησα πάνω στο κρεβάτι και εκείνος γονάτισε μπροστά μου ενώ έβαλε το τραυματισμένο πλέον πόδι μου πάνω στο αριστερό του πόδι, αφού άνοιξε το τσαντάκι βρήκε μπροστά του μπεταντίν όπου έβαλε σε λίγο βαμβάκι και άρχισε να βάζει προσεκτικά στην πλυγή μου.
'' Αουτς..'' Έκανα απο τον πόνο, καθώς τον κοίταξα στα μάτια και εκείνος έβαλε το δέκτη του στα χείλη μου με σκοπό να με πείσει να σταματήσω, το βλέμμα μου είχε χαθεί στα καταγάλανα μάτια του που ήταν σαν να περνάγαν απο μπροστά μου θάλασσες και ωκεανοί και καίγαν ότι πέρναγε απο μπροστά του σαν την βενζίνη με το σπύρτο. Αφού μου έβαλε ένα μικρό τσιρότο με μίκυ μάους πάνω του πήρε το πόδι μου ενώ μου φίλησε ελαφρώς την πατούσα κοιτόντας με έντωνα στα μάτια.
'' Έτοιμο το πόδι σου.'' Μουρμούρισε, ενώ σηκώθηκε απο τη θέση του και άρχισε να μαζεύει τα πράγματα στα οποία είχε πετάξει πέρα δώθε στο κρεβάτι.
'' Εμμ... Ευχαριστώ.'' Απάντησα, ενώ τον κοίταξα στα μάτια και έξυσα αμήχανα το σβέρκο μου ενώ μπορούσα να ακούσω τη καρδιά μου να χτυπάει δυνατά.
'' Τίποτα. Α! μη το ξεχάσω.. Στο ντουλάπι αριστερά θα βρεις καθαρά ρούχα ενώ στο ντουλάπι δεξιά θα βρεις καθαρά εσώρουχα. Ενώ σε αυτό εκεί υπάρχουν κοσμίματα, καλλυντικά και... σερβιέτες.'' Ψέλλισε, ενώ στο τελευταίο πρόσθεσε ένα στραβό χαμογελάκι. Εγώ δεν μίλησα παραμόνο έγνεψα θετικά το κεφάλι μου. Μόλις έφυγε σηκώθηκα απο τη θέση μου ενώ άρχισα να ανοίγω σιγά - σιγά τις ντουλαπες, όλα ήταν τόσο όμορφα.. Ένιωθα λες και βρισκόμουν σε ένα παραμύθι σαν το... Η πεντάμορφη και το τέρας! Ναι! Μόνο που εκείνος δεν είναι τέρας εξωτερικά είναι εσωτερικά. Και η ζωή στο νέο περιβάλλον μου ξεκίνησε, ελπίζω όλα να εξελιχθούν καλά μαζί του.
Πόσο μάλλον όταν καταφέρω να τον γνωρίσω.
.
.
.
.
.
.
.
ΓΟΥΕΛ ΝΤΑΜΝ , ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ YAY !
δεν μπορειτε να πειτε σας κακο μαθαινω :3 αλλα εχω τοσο σουπερ ντουπερ ορεξη που δεν... δεν ξερω :3
Χμμ.. και τωρα ξεκιναει το καλο κομματι ;)
Ποσο μαλλον οταν μαθει πραγματα για εκεινον...Δεν λεω τιποτα αλλο..
Αμα σας αρεσε vote/comment
και... τα λεμε στο επομενο ΜΠΑΙΖΖΖΖΖ -Φενια <3Υ.Γ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ !
YOU ARE READING
◾️ Stockholm ~Greek ◾️
FanfictionΗ 18 χρονή πλέον Emma Maxuel αναγκάζεται να 'αποχωρήσει' απο το σπίτι της απο τα χέρια ενώς μυστηριώδες αγοριού, κρατόντας την όμηρο για 131 ώρες στο χρηματιστήριο της Στοκχόλμης. Νιώθοντας πλέον τύψεις για ότι έγινε αποφασίζει να ανακαλύψει ποιός...