◾️ Stockholm ~Greek ◾️

Επεισόδιο 9♥️

// Emma's POV //

Είχε περάσει ακριβώς μία ώρα απο τότε που βρέθηκα μαζί του. Καθόμουν πάνω στη ξύλινη καρέκλα καθώς χτένιζα τα καστανά μαλλιά μου με μία ξύλινη χτένα. Μόλις τελείωσα τα έπιασα μία κλασική αλογοουρά ενώ έβαλα ένα απαλό ροζ κραγιόν στα χείλη μου. Κοιτάχτηκα για τελευταία φορά στο καθρεύτη καθώς άκουσα τη πόρτα να ανοίγει, ήταν εκείνος.
'' Όλα έτοιμα.'' Ψέλλισε, ενώ για μερικά κλάσματα δευτερολέπτου είχε μείνει να με κοιτάει σαν χάνος. '' Ουαου.'' Είπε έκπληκτος ενώ σχημάτισε ένα στραβό χαμογελάκι στα χείλη του. Εγώ δεν μίλησα παραμόνο σηκώθηκα απο τη καρέκλα και πήρα προς το μέρος του όπου τον προσπέρασα διότι το στομάχι μου γουργούριζε και είχε πρωτεραιότητα το φαγητό παρά εκείνος. Μόλις κατέβηκα κάτω κάθησα στο τραπέζι ενώ κοιτούσα έκπληκτη ότι είχε ετοιμάσει να πω την αλήθεια δεν το περίμενα να μαγείρευε τόσο καλά.
'' Λοιπόν..;'' Ψέλλισε, ενώ κάθησε στη δική του θέση και έβαλε μία απο τις άσπρες πετσέτες σαν σαλιάρα για να μη λερωθεί, ο χριστός δηλαδή..
'' Όλα είναι υπέροχα ! το μόνο που μας έμεινε είναι η γεύση.'' Απάντησα, ενώ πήρα το πιρούνι στα χέρια μου ενώ τσίμπησα λίγο απο το κοτόπουλο αλά κρεμ που είχε ετοιμάσει. Η μοιρωδιά αλλά και η γεύση ήταν γεύση παραδείσου κάτι που με έκανε να έτρωγα τον ασταμάτητο.
'' Ήρεμα γατούλα , το ξέρω πως σαρέσει..'' Είπε γελώντας ενώ έβαλε λίγο μπρόκολο στο πιάτο του ενώ πιο δίπλα πρόσθεσε λίγο πουρέ πατάτας, από την άλλη εγώ συνέχισα αδιάφορη να τρώω το κοτόπουλο ενώ πρόσθεσα λίγες πένες στο πιάτο μου.
'' Το κοτόπουλο είναι τόσο ωραίο.'' Είπα μπουκωμένη ενώ προσπάθησα να καταπιώ το τελευταίο κομμάτι το οποίο μπορούσα να πω ότι το λυπόμουν γιατί ήταν τόσο εξαίσιο και πλούσιο στη γεύση του.
'' Που να δείς το καλό κομμάτι μικρούλα.'' Μουρμούρισε, ενώ σηκώθηκε απο τη θέση του και μετά απο κάποια λεπτά έφερε ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί. Με λίγη δυσκολία αφου κατάφερε να το ανοίξει έβαλε για αρχή λίγο στο ποτήρι μου και μετά στο δικό του όπου το σήκωσε προς το μέρος μου.
'' Εις υγείαν λοιπόν.'' Είπε ενώ με κοίταξε χαμογελόντας, μπορούσα να πω ότι το χαμογελό του πετούσε σπήθες φωτιάς κάτι που με τρέλαινε. Χαμογέλασα και αφού είπα το ίδιο το χτυπήσαμε ελαφρώς και ο καθένας μας ήπιε απο μία γουλιά στην οποία το κρασάκι μου έκαψε ελαφρώς το λαιμό μου κανοντάς να πάρω μία παράξενη έκφραση στο προσωπό μου.
'' Αχχ ο λαιμός μου.'' Είπα γελώντας ενώ εκείνος κοιτούσε μία το κρασί του και μία εμένα κανοντάς με να απορρίσω. Αμέσως μετά σηκώθηκε απο τη θέση του ενώ κατευθύνθηκε προς τη μεριά του όπου ένωσε το κουτελό του πάνω στο δικό μου.
'' Σήκω..'' Με πρόσταξε ενώ μου έδωσε το χέρι του για να σηκωθώ, αφού του το έδωσα με πήγε προς τον καναπέ όπου με ξάπλωσε και ήρθε πάνω μου νιωθωντάς την ανάσα του να καίει το λαιμό μου ενώ η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά απο άγχος και φόβο.
'' Τι...Τι θα μου κάνεις;'' Τον ρώτησα φανερά απορημένη και φοβισμένη ενώ τα μάτια μου είχαν μείνει να κοιτάνε τα καταγάλανα έντωνα μάτια του.
'' Κάτι στο οποίο δεν θα μετανιώσεις.'' Μουρμούρισε πονηρά καθώς μου άφησε ένα ζεστό φιλί στο λαιμό κανοντάς με να αναστενάξω.
Θεε μου, δώσε μου δύναμη σε ότι και αν μου κάνει.
.
.
.
.
.
.
Πολυ χοτ καταστασεις γινονται βλεπω ;)
Ναι κοριτσια μου ξερω απλα θελω να αναφερω πως στο βιβλιο οπως σας προειδοποιησα θα υπαρχουν που και που τετοια πραγματα.
Αμα σας αρεσε vote/comment και τα λεμε στο επομενο.
Φιλουθκακια, Φενια <3

Υ.Γ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΥΣΙΚΑ Κ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΔΕΝ ΡΩΤΑΜΕ