мє νυєℓνєѕ ℓσ¢α || ѕιмвαя || ραят 3 ✔

Prolog

-Czy chcesz wziąć sobie Simona Alvaréz'a za męża i ślubujesz mu miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że nie opuścisz go aż do śmierci? - spytał ksiądz, który wbijał wzrok w kobietę, której twarz zakrywał biały welon.

-Tak, chcę - wyszeptała, łapiąc w dłonie ręce jej ukochanego.

-W takim razie nie pozostaje mi nic innego niż zadać ostatnie pytanie - ksiądz zrobił znak krzyża nad dwójką narzeczeństwa i zwrócił się ku zebranym w sali ludziom, którzy ze wzruszeniem spoglądali na twarze zakochanych. -Czy ktoś z państwa jest przeciwny temu związku?

W sali rozszedł się szmer a z ostatniej ławki podniosła się kobieta, której twarz osłaniał kaptur.

Szybkim ruchem ściągnęła go z głowy odsłaniając swoje blond włosy, które poleciały w każdą stronę i opadły na jej ramiona.

-Ambar? - spytał zdumiony Simon, patrząc na dziewczynę. -Przecież Ty nie żyjesz...

-Nie rób mi tego, Simon.

-Niee - krzyknęła Ambar, podnosząc się z łóżka.

Dziewczyna schowała twarz w dłoniach i wzięła głęboki oddech.

Skierowała szybko swój wzrok na bok i zauważyła jak klatka piersiowa Simona uniosi się w górę i w dół.

Dziewczyna położyła się z powrotem na poduszkę i przymknęła powieki, starając się opanować oddech.

To tylko sen, tylko głupi koszmar, powtarzała sobie w myślach, starając się unormować oddech.

-Wszystko w porządku? - zaspany głos Simona wyrwał ją z rozmyśleń.

-Tak, śnił mi się koszmar - wyznała i wtuliła się w ciało ukochanego.

-Już spokojnie, jestem przy Tobie - wyszeptał brunet, całując czubek głowy swojej narzeczonej.

-Kocham Cię, Simon - odparła i przymknęła oczy, wsłuchując się jak jego serce bije mocno.

-Ja Ciebie też kocham, księżniczko - odezwał się brunet i ułożył się wygodniej na łóżku, obejmując drżące ciało ukochanej.

___________________________________________

Witam w trzeciej z kolei części historii o Simbar!

Ktoś czekał na nową część? 😊

Prolog nie za specjalny ale jakoś zacząć się musi prawda?