Element Wielders

[11] Unknown Voice

Chapter 11

Mizuki's POV

  "B-Balita?" i managed to blurt out even though i'm lacking on air.

  "Oo, balita tungkol sa dalawang pinakamahalagang tao sa buhay mo." -he mocked.

  Teka, sina mama at papa ba ang tinutukoy niya?

  "S-sinong tinutukoy mo?" -ako.

  "Sino pa ba? Edi ang pinakamamahal mong magulang." -him.

  I felt a nerve pop hearing those words from him. Nakaramdam nanaman ako ng kakaiba sa katawan ko. Katulad nung binubully ako nina Sandra. Nag-iinit at nanan-lalamig ang buong katawan ko.

  Nakaramdam din ako ng malakas na enerhiyang dumadaloy sa dugo ko. Yung tipong gustong magwala.

  "Anong ginawa mo sa kanila." -ako.

  Medyo nagulat ako dahil ang lamig ng boses ko. Na parang hindi na ako ang nagsasalita.

  I struggled on my position, trying to escape the tentacles pero lalo lang tong humigpit but i care less. Ang mahalaga sakin ay malamang ligtas ang magulang ko.

  "Ohhh, marunong ka nang lumaban ha? Different from the weak girl that was left by HIM." -siya.

  Pinagdiinan niya yung word na 'Him' na agad kong kinainis.

  "How.dare.you.brought.him.up" -ako.

  "Ay, oo nga pala. Medyo sensitive ka pagdating sa kanya. Well, tungkol na lang sa magulang mo ang pagusapan natin" -siya.

  Nakaramdam ako ng galit.

  "Anong ginawa mo sa kanila?!" -ako.

  Nawawalan na ko ng pasensya dahil sa kanya. Yung enerhiyang dumadaloy sa kin ay lalong lumakas.

  "Wala naman. At wag kang mag-alala, nasa pag-iingitan namin sila. Well, i can't determine on how long will they be unharmed." -siya.

  That's it! He just hit a nerve.

  Hindi ko alam kung anong nangyari pero parang nandilim ang paningin ko. And that large amount of energy building inside my body was released.

  Ang bilis ng mga pangyayari.

  Nagumpisang akong maglabas ng blue na aura pero hindi pa rin ako pinakakawalan ng lalaking nakaBlack coat. Sa katunayan, nakatayo lang siya doon at nakangisi.

  Nanatili akong walang imik. Nandoon lang ako, nakatungo.

  Sinimulan namang kontrolin ng lalaki ang mga black tentacles. Tinaas niya ko sa ere.

  "Fire Ball"

  "Blazing Meteor"

  "Ice Shards"

  "Poison Ivy"

  "Vibrations"

  "Quicksand"

  Patuloy namang inaatake ng mga estudyante ang barrier para masira at matulungan ako pero all efforts are useless. Hindi man lang kase magasgasan ang barrier kahit anong gawin nila.

  "Darn it!" -Brent.

  Sinuntok niya ang barrier pero hindi man lang ito nagka-crack. He was beyond pissed for an unknown reason.

  Hindi ko alam kung bakit siya nagkakaganito. Kung bakit siya galit na galit at inis na inis.

  "Kahit anong gawin niyo, di niyo magagawang masira ang barrier na yan." -lalaki.

  Nanatili lang ako doon. Motionless. Hindi ko alam ang gagawin ko. Yung enerhiya kasing nilabas ko kanina, hindi ko makontrol. Pero yung energy na yun ay nakakalat lang sa paligid.

  "Mizuki."

  Huh? Sino yung tumatawag sakin?

  "Mizuki, follow your heart. Let it take over you. Control the energy around you. Concentrate and look for me."

  Hindi ko alam pero sinunod ko yung sinabi ng boses.

  Pinikit ko yung mata ko at nagconcentrate ako. I held my necklace that was safely underneath my blouse.

  Pagmulat ko ng mata ay nabigla ako. Wala na ko sa room, nor sa academy. Nasa harap na ko ng isang malaking castle na nakalutang sa ibabaw ng dagat. Actually, nakalutang ako sa harap ng castle na yun.

  Malaki at maganda ang castle. Mukha siyang gawa sa blue diamond. Napakatayog din nito. Pakiramdam ko tuloy, ang liit-liit ko.

  "Mizuki.."

  Yun nanaman yung boses na yun. Agad kong nilibot ang tingin ko at hinanap ang boses.

  "Use your heart, not your eyes "

  Pahabol nito. Ginawa ko naman ang sinabi niya. Pinikit ko ulit ang mata ko at pumasok sa loob ng kastilyo.

  Nakaramdam ako ng isang malakas na magical power kaya sinundan ko ito. Napakalakas ngunit napakasoothing at relaxing ng enerhiyang yun. Para bang tinawag niya ko.

  "Mizuki, andito ako."

  Minulat ko ang mata ko at tumingin-tingin sa paligid. Nandito ako sa isang malaking kwarto, throne room ata. May isang eleganteng upuan sa may gitnang bahagi. At meron ding red carpet na papunta sa upuang yun.

  "Mizuki, natutuwa ako dahil nakita na kita sa wakas."

***

Hi! Its me again! Pagpasensyahan niyo na, masipag mag-update!

Please follow me,

read,

comment or PM,

and vote..

Love lots,

☆JeRein_14