Vampire /MYG/

Bıçak Getir! (2)

Sol taraftan adım sesleri duyunca direk kafamı sola çevirdim.

~Sonunda getirmeyi başardın Yoongi.

Yoongi: Ben getirmedim, kendi geldi.

Arkamı döndüğümde gerçek bir insan gördüm. Karşımdaki insana baktığımda, o kadar da fazla uzun olmayan ( Jimin biaslilar sorry!) ve gözlerinin kırmızı olduğunu gördüm.

Arkadaki Yoongi isimli yüzündeki maskeyi çıkardı.

Yoongi: Diğerleri nerede Jimin?

Önümde kininde adının Jimin olduğunu anladım.

Jimin: Besleniyorlar. Ben erken bitirdiğim için evdeyim. Bilseydim midemde boş yer bırakırdım.

Geldiğim yer sonuna kadar yanlış yerdi. Eğer burada kalırsam sinir ve korkudan ölebilirim. Tüm hızımla kapıya doğru koştuğumda, Jimin denilen adam birden önümü kesti. Bir dakika!!! O arkamda değil miydi?

Jimin: Dur daha yeni tanıştık nereye?

Heaven: E-eve gitmek istiyorum.

Dedim kısık ses ile. Ve yine kapıya geldiğimde beni kolumdan tutup duvara itti. Jimin boynuma yaklaşmaya başladı.

Yoongi: Aptallığın sırası değil Jimin.

Diyerek onu kenara itti. Ve kolumdan tutup merdivenlere götürmeye başladı.

Heaven: Bırak beni! Duymuyor musun beni?

Elleri buz gibiydi. Ve bu da bana dokunduğunda bedenimde soğukluğu hissetmeme neden oluyor. Merdivenleri çıktığımızda artık kaçışım olmadığını anladım.

Heaven: Ben evime gideceğim! Beni burada tutmaya hakkınız yok!

Herhangi bir odanın kapısını açtı. İkimizde içeri girdik.

Yoongi: Buradan dışarı çıkmaya kalkışma. Başına kötü şeyler gelebilir. Bekle burada!

Heaven: Neden? Vampir misiniz?

Diye bağırdım. Ama onun gözleri kırmızı değildi.

Yoongi: Bana bağırma!

Heaven: Çekil önümden. Ben eve gitmek istiyorum.

Diye onu itmeye çalıştım. Ama yerinden kıpırdamıyordu.

~Yoongi hemen aşağı in!

Yoongi sırıtarak bana baktı.

Yoongi: Geldiler.

Heaven: Gel-geldiler mi? Kim geldi?

Bir şey demeden odadan çıktı. Kapıyı kilitlemedi. Bu bir tuzak olabilir. İlk pencereden dışarı baktım. Yağmur hala yağıyordu. Aşağıya baktığımda atlayamayacağımı anladım. Bu yüzden tek çarem açık olan kapıyı kullanmak. Kapıdan dışarı çıktım. Etrafta kimse yoktu. Ama alt kattan sesler geliyordu. Ne dediklerini tam anlamıyordum. Ama kesinlikle benim hakkımda konuştukları kesin. Merdivenlere doğru geldiğimde, yine birisi kolumdan tutup duvara itti.

Jimin: Dışarı çıkmak için fazla cesaretlisin.

Dedi sırıtarak.

Heaven: BANA BAK! O GÖZÜNDEKİ LENSLERİN İLE BENİ KORKUTAMAZSIN!!!

Jimin: Lens olup olmadığını şimdi deneyelim mi?

~Jimin!

İkimizde kafamızı seslenen adama çevirdik. Bu da başka biriydi.