ေလယာဥ္ေပၚကေနတိမ္စိုင္တိမ္ခဲေတြကို
ခံစားခ်က္မဲ႕စြာေငးႀကည့္ေနမိသည္။
Beijingမွာဒီအခ်ိန္ဆို
ိုနွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္က်င္းပေနေလာက္ျပီ
ဒါဆိုSeoulမွာေရာ……။
ေလယာဥ္မယ္ေလးရဲ႕''Attention please''
ဆိုတဲ႕အသံေႀကာင့္အေတြးစမ်ားကို
ရုတ္သိမ္းလိုက္မိသည္။
Lavenderျခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ထြက္လာကာ
သူ႕အိတ္မ်ားကိုသယ္ေပးေလသည္။
ၿခံက်ယ္ႀကီးသည္တိတ္ဆိတ္လြန္းစြာ
အိမ္ရွင္ဆို၍သူတစ္ေယာက္တည္းသာရွိေလသည္…
''ညီေလးတစ္ေယာက္တည္းလား''
''မဟုတ္ဘူးဗ်…ဦးဦးနဲ႕ေဒၚေဒၚကရြာျပန္သြားလို႕''
''Aww''
''အကိုေလး…ထမင္းျပင္လိုက္ရေတာ့မလား''
''ေနပါေစ…အရင္နားခ်င္လို႕''
''ဒါဆိုအေပၚမွာအခန္းျပင္ထားပါတယ္
အကိုေလး…''
သူေခါင္းညိတ္ျပရင္းအေပၚသို႕တက္လာလိုက္သည္။
Lavenderသည္ဘာမွမေျပာင္းလဲေသး…
တစ္ခုသာရွိသည္…
ယခင္ကမိသားစုစံုစံုလင္လင္ရွိခဲ႕ေသာ
Lavenderသည္ယခုသူတစ္ေယာက္တည္းသာ…
Luggageကိုေတြ႕ရာေနရာတြင္ပစ္ခ်ရင္း
ခုတင္ေပၚသို႕တစ္ကိုယ္လံုးပစ္လွဲပစ္လိုက္သည္။
စဥ္းစားစရာေတြအမ်ားႀကီးရွိေသာ္လည္း
''ဒီေန႕မစဥ္းစားေသးဘူး…မနက္ျဖန္မွစဥ္းစားမယ္''
ဟူေသာစကားလက္အိုဟာရာရဲ႕စကားကိုလက္ကိုင္ထားကာ
မ်က္လံုးမ်ားကိုမွိတ္လိုက္သည္။
အိပ္စက္ၿခင္းသည္အိပ္မက္သစ္ဆီ
ေခၚေဆာင္သြားေလသည္။
မနက္ခင္းရဲ႕ေနေရာင္ျခည္အခိ္်ဳ႕က
သူ႕ခႏၶာကို္ယ္ဆီျဖန္႔က်က္လာေသာအခါ
မထခ်င္ေသာ္လည္းထလိုက္ရသည္
မ်က္နွာသစ္ျပီးဖုန္းscreenေပၚႀကည့္လိုက္ေတာ့
Messageတစ္ေစာင္ဝင္လာသည္။
ဖုန္းနံပါတ္ကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။
ဒါPapaေျပာထားလို႕အလြတ္ရေနေသာ
ဟိုေကာင္ေလးဖုန္းနံပါတ္
အဲ႕အခ်ိန္ထိုPh.noမွPhဝင္လာေသာအခါ
မ်က္လံုးမ်ားကပိုျပဴးလာသည္။
ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ရွင္းကာ
slideလုပ္လိုက္သည္။
''ဟယ္လို…အမိိန္႕ရွိပါ…''
''ဟုတ္ကဲ႕…က်ေနာ္Oh Sehunပါ''
အသံခပ္ရွရွကသူ႕အားခနတာညွိဳ႕ယူသြားေလရဲ႕
''ေျပာပါ…Oh sehun''
''က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိစၥေလးေဆြးေႏြးရေအာင္
Standardကိုလာခဲ႕လို႔ရမလား''
''ရပါတယ္''
''ဒါဆိုက်ေနာ္တို႕9:30ေတြ႕ႀကမယ္ေလ…
Table no.7မွာေစာင့္ေနမယ္
ဒါပဲေနာ္…''
YOU ARE READING
A LOVE THAT WE NEVER NOTICED
Romanceစီးပြားေရးကိုသာနားလည္ျပီး အခ်စ္ကိုဘာမွန္းမသိတဲ႕Luhanဆိုတဲ႕ေကာင္ေလးရယ္ ဆရာဝန္ေလးSehunရယ္ နားလည္မႈနဲ႕တည္ေဆာက္ထားတဲဲ႕ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကိုတည္ေထာင္မိေသာအခါ...
